Անձնական էգոիզմը ստորության հարազատ հայրն է...  

  Մաքսիմ Գորկի

 Գործազրկությունը, սոցիալական բևեռացումը այն խնդիրների արմատներն են, որ ծնել են մեր երկրում այսօրվա արտագաղթը, աղքատությունը, սոցիալ-տնտեսական ծանր պայմանները: Մարդկության չարիք` կարճ բովանդակությունը այդ ամենի:

 Այսօր վտանգված է մեր երկրում մարդկային տարրական գոյությունը: Մեր երկրում գործում է մի համակարգ, որտեղ առողջ միտքը չի գնահատվում և անտեսվում է, որտեղ սուտը գերիշխում է և գործում ճշտի փոխարեն: Հայաստանում անտեսված է մարդկային ռեսուրսը և մեր երկրում իշխում է արժեքների անտեսված համակարգը:

 Բայց մի՞ թե հնարավոր չէ այլևս փոխել:

 Հնարավոր է, եթե կա փոխելու ցանկություն:

 Հարկավոր է ճիշտ օգտագործել որոշ կարևորագույն գործոններ, որոնք գոնե նախադրյալ կլինեն մեր ժողովուրդին հուսալքված վիճակից հանելու համար`

/որոշ օրինակներ/

     ա/ սփյուռքը

     Մեր սփյուռքը մեծ է և հզոր: Հայոց Աշխարհը ամբողջ հայ ազգի բնօրրան է: Մենք պետք          օգտվենք մեր սփյուքի հնարավորություններից: Այսօր դրա մասին խոսվում է, բայց լուրջ ոչ մի քայլ չկա: Ավելին. որոշ գործարար սփյուռքահայեր հեռացան մեր երկրից: Հարկավոր է պետականորեն աջակցվեն` մեր  հարուստ սփյուռքահայերի միջոցով խոշոր ներդրումները:

բ/ տրանսֆերային եկամուտները

 Աշխարհում քիչ երկրներ կան, որ ունեն մեր նման տրանսֆերային եկամուտներ: Սա լուրջ գործոն է, որը մեր իշխանությունները ճիշտ չեն ուղղորդել առ այսօր: Հարկաոր է այդ ուղարկված գումարների ճիշտ ուղղորդում և ռացիոնալ օգտագործում:

    գ/ հանքարդյունաբերությունը

 Մեր հանքերը պետք է ծառայեն մեր պետականության կայացման գործում: Այսօր մի քանի ընտանիքներ են միայն հարստանում բնության տված այդ բարիքներից: Հարկավոր է լուրջ հետևություն և ստացած գումարների ռացիոնալ վերաբաշխում:

   դ/ օրենքի գերակայությունը

Մեզ մոտ ցանկացած օրենք գործում է “ուժեղի մոտ միշտ էլ թույլն է մեղավոր” սկզբունքով: Հարկավոր է ՀՀ նախագահի կողմից խստագույն հետևություն արվի և մեր երկրում օրենքը ճանաչի բոլորին: Օրինակ` հարկային դաշտում օրենքները գործում են ոչ բոլորի համար. կան արտոնյալներ: Հարկատուն վիրավորված է այդպիսի անհավասարությունից և երկար չի կարող դիմակայել արտոնյալների հետ մրցակցությանը:

 Եթե այս և նմանատիպ այլ կարևոր գործոնների վրա լուրջ հետևություն չի արվում, ապա ոչ մի փոփոխության մասին այս իշխանություններից չպետք է այլևս երազենք:

  Դավաճանություն է, երբ գիտես և կարող ես  հայրենիքիդ օգնել, բայց չես անում:

Այո դեռ կա փոխելու հնարավորություն, եթե կա նույնիսկ մի փոքր ցանկություն:

Շավարշ Շահբազյան