ՀՀ Գերագույն դատարանի քրեական գործերի դատական կոլեգիայի 10.12.1996թ թիվ 10 դատավճռով / այսուհետև` դատավճիռ/ Արսեն Արայի Արծրունին դատապարտվել է 1961թ մարտի 7-ին ընդունված քրեական օրենսգրքի 72 հոդվածով, 17-100 հոդվածով, 17-99 հոդվածի 8-րդ կետով:
Արսեն Արծրունին դատապարտվել է քրեական օրենսգրքի
72 հոդվածով / 222 հոդված / – 12 տարի ժամանակով
17-100 հոդվածով /38 – 104 հոդվածի 1-ին մաս / – 12 տարի ժամանակով
17-99 հոդվածի 8-րդ կետով /38-104 հոդվածի 2-րդ մասի 15-րդ կետ/ – մահապատժի:
23.05.2011թ Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգրքում փոփոխություններ եվ լրացումներ կատարելու մասին ՀՕ-143-Ն օրենքով 104 հոդվածի 2-րդ մասի 15-րդ կետն ուժը կորցրած է ճանաչվել: Արսն Արծրունին դիմեց դատարան դատավճիռը վերանայելու և գործող քրեական օրենսգրքին համապատասխանեցնելու միջնորդությամբ:
Դեռևս 2006թ օգոստոսի 8-ին Երևան քաղաքի Էրեբունի և Նուբարաշեն համայնքի առաջին ատյանի դատարանը, ՀՀ գլխավոր դատախազի տեղակալ Գ. Ջհանգիրյանի միջնորդության հիման վրա դատապարտյալ Արսեն Արայի Արծրունու վերաբերյալ ՀՀ քր. օր-ի 72 հոդվածով, 17-100 հոդվածով և 17-99 հոդվածի 8-րդ կետով ՀՀ Գերագույն դատարանի քրեական գործերի դատական կոլեգիայի 10.12.1996թ թիվ 10 դատավճիռը վերանայել է և որոշում է կայացրել այն 2003թ ապրիլի 18-ին ընդունված ՀՀ քրեական օրենսգրքին համապատասխանեցնելու մասին: 2011թ դատարան դիմելուց հետո պարզվեց, որ Երևան քաղաքի Էրեբունի և Նուբարաշեն համայնքի առաջին ատյանի դատարանի 2006թ օգոստոսի 8-ի որոշման մեջ տեղ է գտել տեխնիկական սխալ` Արծրունուն ավելացրեցին ևս մեկ հոդված երկու անձանց սպանություն, որը չկար դատավճռում: Սխալի վրա ուշադրություն չի դարձրել ոչ գործին մասնակցած դատախազը, ոչ էլ համապատասխան իրավաբանական մասնագիտական հմտություններ չունեցող դատապարտյալ Ա.Արծրունին: Փաստորեն, դատարանը զուտ դատավորի անփութության հետևանքով կատարել էր տեխնիկական սխալ: Զուտ տեխնիկական սխալի մասին էր վկայակոչում նաև այն փաստը, որ որոշման նկարագրական մասում Արսեն Արծրունու անունից բացի նշված է ոմն Ռոբերտ Սահակյանի անունը:
Նշված որոշումը վերացնելուն հասնելը տևեց 6 ամիս` ՀՀ Վճռաբեկ դատարանի 2011թ դեկտեմբերի 22-ի թիվ ՎԲ-16/11 որոշմամբ բեկանվել է ամբողջությամբ և գործը ուղարկվել է Էրեբունի և Նուբարաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարան նոր քննության:
2012թ գործը քննվում է առաջին ատյանի դատարանում: Պաշտպանությամբ կողմը գտնում է, որ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 23.05.2011թ փոփոխությունների հետևանքով 104հոդվածի 2-րդ մասի 15-րդ կետը վերացնելուց հետո Արսեն Արծրունու գործողությունները պետք է որակվեն 38 – 104 հոդվածի 1-ին մասով 2 առանձին դրվագներով, հետևապես մահապատիժը պետք է փոփոխվի 12 տարի ազատազրկմամբ և Արծրունին ազատ արձակվի:
Սակայն ՀՀ գլխավոր դատախազության մարդու դեմ ուղղված հանցագործությունների գործերով վարչության պետի տեղակալ Արթուր Դավթյանը միջնորդեց Արսեն Արծրունու դատավճիռով ապացուցված համարված հանցանքները որակել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 222 հոդվածին և 38-104հ 2-րդ մասի 1-ին կետով, ինչը հնարավորություն կտա որպես պատիժ թողնել ցմահ ազատազրկումը:
ՀՀ Փաստաբանների պալատի 30 փաստաբաններ ստորագրել են հայտարարություն, որտեղ մասնավորապես, ասվում է. «Ինչպես ընդունված է Հայաստանի դատական համակարգում, պաշտպանական կողմի ճշգրիտ, հետևապես և արդարացի դիրքորոշումը անտեսվում է դատախազության կողմից, որի պատճառով Արսեն Արծրունին արդեն մեկ տարի է ապօրինի գտնվում է անազատության մեջ:
Գտնում ենք, որ ՀՀ գլխավոր դատախազության մարդու դեմ ուղղված հանցագործությունների գործերով վարչության պետի տեղակալ Արթուր Դավթյանի միջնորդությունը Արսեն Արծրունու դատավճիռով ապացուցված համարված հանցանքները ՀՀ քրեական օրենսգրքի 222 հոդվածին և 38-104հ 2-րդ մասի 1-ին կետին համապատասխանեցնելու մասին բացարձակ անհիմն է, անօրինական, խախտում է ՀՀ Սահմանադրությամբ և Միջազգային փաստաթղթերով սահմանված Մարդու իրավունքները և ուղղված է ոչ թե արդարադատության շահերին, այլ ընդամենը նպատակ է հետապնդում ամեն կերպ անազատության մեջ պահել ցմահ ազատազրկման դատապարտված անձին, դրանով իսկ խաթարելով արդարադատության բուն էությունը:
Եթե Արծրունու կողմից կատարված առաջին սպանությունը, որի համար ինքը փաստորեն արդեն կրել է 12 տարի պատիժը միացվի երկրորդ սպանության հետ մեկ հոդվածում, ապա տվյալ դեպքում դա պետք է դիտվի որպես կրկին անգամ նույն արարքի համար դատվելու դեպք (կրկին անգամ դատապարտություն):
Այսպիսով, Ա.Արծրունու գործողությունները ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104հ 2-րդ մասի 1-ին կետով վերաորակելը գտնում ենք անօրինական, և հակասող ՀՀ Սահմանադրությանը, միջազգային նորմերին, հանցագործության կատարման և դատապարտվելու ժամանակ գործող օրենսդրությանը և իրավակիրառման պրակտիկային»:
Սույն գործով հերթական դատական նիստը նշանակված է հուլիսի 2-ին՝ ժ. 12:00-ին: Ակնկալվում է, որ դատարանը այդ օրը որոշում կկայացնի:
Ցմահ դատապարտյալ Արսեն Արծրունու գործով
ՀՀ Գերագույն դատարանի քրեական գործերի դատական կոլեգիայի 10.12.1996թ թիվ 10 դատավճռով / այսուհետև` դատավճիռ/ Արսեն Արայի Արծրունին դատապարտվել է 1961թ մարտի 7-ին ընդունված քրեական օրենսգրքի 72 հոդվածով, 17-100 հոդվածով, 17-99 հոդվածի 8-րդ կետով:
Արսեն Արծրունին դատապարտվել է քրեական օրենսգրքի
23.05.2011թ Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգրքում փոփոխություններ եվ լրացումներ կատարելու մասին ՀՕ-143-Ն օրենքով 104 հոդվածի 2-րդ մասի 15-րդ կետն ուժը կորցրած է ճանաչվել: Արսն Արծրունին դիմեց դատարան դատավճիռը վերանայելու և գործող քրեական օրենսգրքին համապատասխանեցնելու միջնորդությամբ:
Դեռևս 2006թ օգոստոսի 8-ին Երևան քաղաքի Էրեբունի և Նուբարաշեն համայնքի առաջին ատյանի դատարանը, ՀՀ գլխավոր դատախազի տեղակալ Գ. Ջհանգիրյանի միջնորդության հիման վրա դատապարտյալ Արսեն Արայի Արծրունու վերաբերյալ ՀՀ քր. օր-ի 72 հոդվածով, 17-100 հոդվածով և 17-99 հոդվածի 8-րդ կետով ՀՀ Գերագույն դատարանի քրեական գործերի դատական կոլեգիայի 10.12.1996թ թիվ 10 դատավճիռը վերանայել է և որոշում է կայացրել այն 2003թ ապրիլի 18-ին ընդունված ՀՀ քրեական օրենսգրքին համապատասխանեցնելու մասին: 2011թ դատարան դիմելուց հետո պարզվեց, որ Երևան քաղաքի Էրեբունի և Նուբարաշեն համայնքի առաջին ատյանի դատարանի 2006թ օգոստոսի 8-ի որոշման մեջ տեղ է գտել տեխնիկական սխալ` Արծրունուն ավելացրեցին ևս մեկ հոդված երկու անձանց սպանություն, որը չկար դատավճռում: Սխալի վրա ուշադրություն չի դարձրել ոչ գործին մասնակցած դատախազը, ոչ էլ համապատասխան իրավաբանական մասնագիտական հմտություններ չունեցող դատապարտյալ Ա.Արծրունին: Փաստորեն, դատարանը զուտ դատավորի անփութության հետևանքով կատարել էր տեխնիկական սխալ: Զուտ տեխնիկական սխալի մասին էր վկայակոչում նաև այն փաստը, որ որոշման նկարագրական մասում Արսեն Արծրունու անունից բացի նշված է ոմն Ռոբերտ Սահակյանի անունը:
Նշված որոշումը վերացնելուն հասնելը տևեց 6 ամիս` ՀՀ Վճռաբեկ դատարանի 2011թ դեկտեմբերի 22-ի թիվ ՎԲ-16/11 որոշմամբ բեկանվել է ամբողջությամբ և գործը ուղարկվել է Էրեբունի և Նուբարաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարան նոր քննության:
2012թ գործը քննվում է առաջին ատյանի դատարանում: Պաշտպանությամբ կողմը գտնում է, որ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 23.05.2011թ փոփոխությունների հետևանքով 104հոդվածի 2-րդ մասի 15-րդ կետը վերացնելուց հետո Արսեն Արծրունու գործողությունները պետք է որակվեն 38 – 104 հոդվածի 1-ին մասով 2 առանձին դրվագներով, հետևապես մահապատիժը պետք է փոփոխվի 12 տարի ազատազրկմամբ և Արծրունին ազատ արձակվի:
Սակայն ՀՀ գլխավոր դատախազության մարդու դեմ ուղղված հանցագործությունների գործերով վարչության պետի տեղակալ Արթուր Դավթյանը միջնորդեց Արսեն Արծրունու դատավճիռով ապացուցված համարված հանցանքները որակել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 222 հոդվածին և 38-104հ 2-րդ մասի 1-ին կետով, ինչը հնարավորություն կտա որպես պատիժ թողնել ցմահ ազատազրկումը:
ՀՀ Փաստաբանների պալատի 30 փաստաբաններ ստորագրել են հայտարարություն, որտեղ մասնավորապես, ասվում է. «Ինչպես ընդունված է Հայաստանի դատական համակարգում, պաշտպանական կողմի ճշգրիտ, հետևապես և արդարացի դիրքորոշումը անտեսվում է դատախազության կողմից, որի պատճառով Արսեն Արծրունին արդեն մեկ տարի է ապօրինի գտնվում է անազատության մեջ:
Գտնում ենք, որ ՀՀ գլխավոր դատախազության մարդու դեմ ուղղված հանցագործությունների գործերով վարչության պետի տեղակալ Արթուր Դավթյանի միջնորդությունը Արսեն Արծրունու դատավճիռով ապացուցված համարված հանցանքները ՀՀ քրեական օրենսգրքի 222 հոդվածին և 38-104հ 2-րդ մասի 1-ին կետին համապատասխանեցնելու մասին բացարձակ անհիմն է, անօրինական, խախտում է ՀՀ Սահմանադրությամբ և Միջազգային փաստաթղթերով սահմանված Մարդու իրավունքները և ուղղված է ոչ թե արդարադատության շահերին, այլ ընդամենը նպատակ է հետապնդում ամեն կերպ անազատության մեջ պահել ցմահ ազատազրկման դատապարտված անձին, դրանով իսկ խաթարելով արդարադատության բուն էությունը:
Եթե Արծրունու կողմից կատարված առաջին սպանությունը, որի համար ինքը փաստորեն արդեն կրել է 12 տարի պատիժը միացվի երկրորդ սպանության հետ մեկ հոդվածում, ապա տվյալ դեպքում դա պետք է դիտվի որպես կրկին անգամ նույն արարքի համար դատվելու դեպք (կրկին անգամ դատապարտություն):
Այսպիսով, Ա.Արծրունու գործողությունները ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104հ 2-րդ մասի 1-ին կետով վերաորակելը գտնում ենք անօրինական, և հակասող ՀՀ Սահմանադրությանը, միջազգային նորմերին, հանցագործության կատարման և դատապարտվելու ժամանակ գործող օրենսդրությանը և իրավակիրառման պրակտիկային»:
Սույն գործով հերթական դատական նիստը նշանակված է հուլիսի 2-ին՝ ժ. 12:00-ին: Ակնկալվում է, որ դատարանը այդ օրը որոշում կկայացնի: