Տեսնելով, թե ինչ քարոզչական ակտիվություն է ցուցաբերում Գյումրիի ՔՊ-ական թեկնածուն, պարզապես զարմանում ես, թե ում են ուզում խաբել:

Հետաքրքիր են իրենց մոտեցումները, այս կամ այն խնդրի վերաբերյալ:

Նախկին բոլոր կատարված աշխատանքները փորձում են իրենց վերագրել, երբ իրենք կապ չեն ունեցել դրա հետ:

Իսկ ինչ չի կատարվել, փորձում են ձևացնել, թե իրենք քաղաքային իշխանություն չեն ունեցել, այդ իսկ պատճառով էլ պատասխանատվություն չեն կրում դրա համար:

Իսկ իրականությունն այն, որ նրանք նախկին արած գործերի հետ, իրոք, կապ չունեն, իսկ ինչ վերաբերում է չարած գործերի մասին, ապա դրա մեղավորության մեծ մասն ընկնում է կառավարության վրա:

Քանզի Գյումրու խնդիրները և այն ռեսուրսները, որոնք ծախսվում են քաղաքի վրա, ուղղակի անհամատեղելի են, քանզի խնդիրները շատ են, իսկ ռեսուրսները՝ քիչ:

Այսօրվա քաղաքի բյուջեն կազմում է ընդամեն մոտ 14 մլն դոլար, մինչդեռ չլուծված և քաղաքի առաջ կանգնած խնդիրների համար անհրաժեշտ են բազմապատիկ ավելի շատ ռեսուրսներ:

Դա հասկանում են բոլորը, և այդ իսկ պատճառով մարդիկ թերահավատ են այն խոստումներին, որոնք տրվում են մարդկանց:

Մինչդեռ պետք է մարդկանց չխաբել և ներկայացնել իրականությունը:

Բայց դրա մեջ էլ շահագրգրված չեն շատերը:

Սակայն այս շարքում հատկապես փարիսեցիությամբ են տարբերվում քաղաքի ՔՊ-ականները:

Սրանք, առանց ամոթի, նոր խոստումներ են տալիս, ինչպես որ դա կատարում էին 2023-ին՝ Երևանի ավագանու ընտրությունների ժամանակ, հույս ունենալով, որ գյումրեցիները երևանցիների ընտրության ժամանակվա խաբեության մասին շատ տեղյակ չեն:

Սակայն, սխալվում են, քանզի մեկ անգամ սուտ խոսողը, նույնը կանի նաև հաջորդ անգամ: Քանզի նրանց, բացի իրենց քվեից (իշխանություն պահելուց), ուրիշ ոչինչ հետաքրքիր չէ:

Դա հասկացել են արդեն թե՛ երևանցիները, և թե՛ գյումրեցիները:

Սա է իրականությունը:

Արմեն Կիրակոսյան
Աղբյուրը՝ Zham.am