Սովորաբար, այլ երկրների դեսպանները փորձում են զերծ մնալ առաքելության երկրի ներքաղաքական խնդիրների մեջ մտնելուց, որպեսզի չդիտարկվեն այս կամ այն քաղաքական ուժի շահերը պաշտպանող:

Օրինակ, դեսպանները պարբերաբար հանդիպումներ են անցկացնում տարբեր քաղաքական ուժերի ներկայացուցիչների հետ, ինչը հասկանալի է և տրամաբանական: Քանզի ցանկացած դեսպանի նպատակը պիտի լինի իր երկրի համբավը բարձր պահել ողջ ժողովրդի մոտ:

Սակայն Ֆրանսիայի արտակարգ և լիազոր դեսպանը վերջին օրերին որոշեց խախտել այդ ավանդույթը և հանդես եկավ հայտարարությամբ, որտեղ փորձեց անվերապահ աջակցել Փաշինյանին՝ կրկնելով նրա տեսակետը Արցախի կորստի պատճառների վերաբերյալ:

Մասնավորապես, դեսպանը «Ռադիոլուրին» տվածհարցազրույցում բառացի նշել է հետևյալը. «Իդեպ, Հայաստաննէլընդունելէ, ճանաչելէ, որԼեռնայինՂարաբաղնԱդրբեջանիմասէկազմումԱլմաԱթայիհռչակագրիընդունմանպահիցսկսած, քանիորԼՂ–նՍովետականԱդրբեջանիմիշրջանէր։Հետևաբար, նրանք, ովքերպնդումեն, թեԼեռնայինՂարաբաղնԱդրբեջանիմասէճանաչվել 2022 թվականինՊրահայում, ստումեն, որովհետևԼեռնայինՂարաբաղըՀայաստանիկողմիցԱդրբեջանիմասէճանաչվելԱլմաԱթայիհռչակագրիպահիցսկսած:Իդեպ, Պրահանընդամենըհղումէանում, հիշեցնումէԱլմաԱթայիհռչակագիրը:Եվայսօրհարցըհետևյալնէ՝ինչպե՞սհասնելխաղաղության՝արդար, կայուն, ամուրխաղաղության, որպեսզիվերացվենՀայաստանիվրակախվածսպառնալիքները»:

Փաստացի, դեսպանը հրապարակավ ստում է և դա ներկայացնում է, որպես... ճշմարտություն, այնպես, ինչպես ժամանակին այդպես վարվում էր նացիստական Գերմանիայի պրոպագանդայի նախարար Գեբելսը:

Դեսպանի այս հայտարարությունը այն աստիճանի վիրավորական է, որ նույնիսկ չարժե լուրջ մեկնաբանել՝ բերելով փաստեր: Գոնե այն մասին, որ Ալմա Աթայում Հայաստանը չէր ճանաչել Արցախը Ադրբեջանի մաս:

Ավելին, 2007-ի Մադրիդյան սկզբունքներով, միջազգային հանրության կողմից ճանաչվում էր Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի գաղափարը:

Իսկ մինչ այդ, Արցախի կարգավիճակը գնահատվել էր, որպես անորոշ, մինչև որ վերջնական լուծվեր այդ հարցը: Ավելին, Ֆրանսիայի ներկայացուցիչները մեկ անգամ չէ, որ արտահայտվել էին այդ մասին:

Ասել, որ Ֆրանսիայի դեսպանը այս տարրական փաստերի մասին չգիտի, ճիշտ չի լինի:

Պարզապես դեսպանը փորձել է ոչ այնքան Փաշինյանին պաշտպանել, որքան Ֆրանսիայի ներկայիս նախագահ Մակրոնին, ում մեղքը Արցախի ոչնչացման հարցում պակաս չէ Էրդողանից և Ալիևից:

Հենց Մակրոնի աջակցությամբ որոշվեց Արցախի ճակատագիրը 2022-ի հոկտեմբերի 6-ին, որի արդյունքում Արցախը սկզբից բլոկադայի ենթարկվեց, իսկ հետո հայաթափվեց:

Եվ Մակրոնի այս մեղսակցությունը հայ ժողովուրդը երբեք չի մոռանա:

Հենց այդ փաստը ցանկանալով կոծկել՝ դեսպանը փորձում է մոլորեցնել հանրությանը, կրկնելով փաշինյանական ստերը:

Սակայն, ինչպես ասում են, ցանկացած սուտ հնարավոր է կոծկել մինչև 40 օր: Իհարկե, այդ 40 օրը սիմվոլիկ բնույթ ունի, օրինակ Գեբելսի սուտը տևեց տարիներ, մինչև որ նացիստական ռեժիմը պարտվեց պատերազմում:

Եվ ահա, Մակրոնի դեսպանի ստի ժամանակն էլ է մոտենում, ինչը ցույց են տալիս Թրամփի վերջին քայլերը Զելենսկու նկատմամբ:

Հենց այդ պատճառով էլ Մակրոնը և նրա տիպի կերպարները սկսել են նյարդայնանալ՝ փորձելով երկարաձգել իրենց քաղաքական ավարտը: Իսկ դրա համար իրենք ամեն կերպ պիտի փորձեն աջակցել այլ երկրների «մակրոններին»:

Բայց Գերմանիայի ընտրության վերջին արդյունքները, Թրամփի և Պուտինի փորձերը՝ կանխելու երրորդ համաշխարային պատերազմը, վկայում են մեկ բանի մասին. սրանց քաղաքական վերջը մոտենում է, և իրենք փորձելու են ամեն կերպ փչացնել ինչպես երկրների միջև եղած, այնպես էլ՝ միջազգային հարաբերությունները:

Սակայն հայ ժողովուրդը լավ է հասկանում, որ ո՛չ Մակրոնը, ո՛չ էլ նրա դեսպանը չեն ներկայացնում այն իրական Ֆրանսիային և ֆրանսիական ժողովուրդին, և այդ իսկ պատճառով, մեր՝ հայերիս վերաբերմունքը չի փոխվի ֆրանսիացեների նկատմամբ, նման դեսպանների վիրավորական գնահատականներից հետո:

Սա է իրականությունը:

Դավիթ Մկրտչյան
Աղբյուրը՝ Zham.am