Ինչպես հայտնի է, դերասան Հովհաննես Ազոյանը, որպես հեռուստաաստղ ծագեց նախկին իշխանությունների ժամանակ: Ավելին, նա ոչ միայն խրախուսվում էր նախկին իշխանության կողմից, այլև իրեն զգում էր, ինչպես «ձուկը ջրում»:

Այսինքն, նախկին իշխանությունների բոլոր բացասական բարքերը իրեն չէին վերաբերվում, քանի որ ինքը «պահպանվում էր պետության կողմից»:

Պատճառը նույնպես հայտնի էր. նախկին իշխանությունները նրան օգտագործում էին բոլոր տեսակի խաղերի մեջ, որտեղ նա պիտի ծաղրեր այն ժամանակվա իշխանության հակառակորդներին:

Իսկ այսօր այս նախկինների «վեցնոցը» իրեն դիրքորովորում է, որպես նախկինների դեմ «պայքարիստ»:

Բայց դա քիչ է, նա ցանկանում է ամեն կերպ ծաղրել մեր ժողովուրդին, ոտնահարել մեր պետության շահերը:

Բերենք ընդամենը մի քանի օրինակ:

Երբ ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմում, Փաշինյանի կառավարման ընթացքում հայկական կողմը կորցրեց Արցախը, ունեցանք մոտ 5000 զոհ և ավելի քան 10 000 վիրավոր, երբ Ալիևը չէր էլ թաքցնում իր ագրեսիվ ծրագրերն ու ծաղրում էր մեզ, այս անձնավորությունը իր ֆեյսբուքյան էջում հետևյալ գրառումն արեց.

«Ես վերջապես խաղաղություն եմ տեսնում Պարոն Ալիևի դեմքին։ Խաղաղություն աշխարհին։ Ոչ երբեք նորից պատերազմ»:

Իսկ մեկ տարի անց, նույն այս դերասանը արդեն վիրավորեց Դադիվանքի նախկին վանահայր Տեր Հովհաննես քահանա Հովհաննիսյանին, բառացի գրելով հետևյալը.

«Խուլիգանները լինում են նաև կրոնական։ Միևնույն է, ձեզ մոտ չի ստացվի խլել ու գրավել պետությունը հայ ժողովրդի իշխանության ձեռքից, որովհետև մեր զենքը խաղաղասիրությունն է, այ դմբոներ»:

Մի պահ նա նեղացել էր Փաշինյանից, հավանաբար նրա կողմից պատշաճ ձևով չգնահատվելու պատճառով և ահա, որոշել է այս պահն օգտագործել և սկսել իր քծնանքի վերջին հնարավարությունը, այս անգամ դրական գնահատելով ներկայիս ոստիկանության գործողությունները ընդդիմության նկատմամբ:

Ինչո՞ւ Ազոյանը չի վախենում հանրային պարսավանքից, նույնպես հայտնի է, քանի որ նա երբեք այդ պարսավանքին չի արժանացել տարբեր քաղաքական հաշվարկների պատճառով:

Նա միշտ պահանջված է եղել ինչ որ մի խմբի կողմից և դրա համար էլ լկտիությունն ու այլասերվածությունը իրեն հոգեհարազատ են եղել:

Սա է իրականությունը:

Դավիթ Մկրտչյան

Աղբյուրը՝ Zham.am