(Ինչո՞ւ է հենց հիմա Երևանից մարդասիրական օգնություն ուղարկվել Ուկրաինա)

Քաղաքագետ Բենիամին Մաթևոսյանն Alpha News-ի եթերում «Վերնագիր» հեղինակային հաղորդման ընթացքում ներկայացրել է թեմայի շուրջ մասնագիտական վերլուծություն, որում մասնավորապես ասվում է․

««Ժողովրդի ծառա» խորհրդարանական խմբակցության ղեկավար Դավիթ Արախամիայի վերջին բացահայտումներից հետո, որ 2022 թվականի մարտի վերջին Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև պատերազմը դադարեցնելու իրական հնարավորություն կար, սակայն բրիտանացի նախկին վարչապետ Բորիս Ջոնսոնի անձնական միջամտությունը կանգնեցրեց գործընթացը, իսկ սա իր հերթին ավելի հիմնավոր կասկածների հիմք տվեց մտածելու, որ 2022 թվականին Բուչայում տեղի ունեցածը բեմադրություն էր՝ թույլ տալու համար Կիևին դուրս գալ Մոսկվայի հետ բանակցություններից։

Սակայն դա չխանգարեց արևմտյան քարոզչությանը Բուչան դարձնել ինչ-որ սրբազան վայր, և բոլոր նրանք, որոնք ցանկանում են իրենց ընդգծված համակրանքն արտահայտել Ուկրաինայի հանդեպ Ռուսաստանի Դաշնության հետ հակամարտությունում, կամ ցանկանում են իրենց ընդգծված համակրանքն արտահայտել այս հակամարտությունում Արևմուտքի հանդեպ, անպայման այցելում են հենց այդ վայրը։ Պատահական չէ, որ Նիկոլ Փաշինյանի կինը Ուկրաինայում գտնվելու ժամանակ այցելել է Բուչա:

Բուչան նաև յուրատեսակ գործիք է դարձել օտար պետությունների ներքաղաքական պայքարում. եթե որևէ մեկը ակնկալում է օգնություն ստանալ ԱՄՆ-ից այս կամ այն ուժի հետ ներքաղաքական առճակատման ժամանակ, նա այցելում է Ուկրաինա ու գալիս է Բուչա:

Նույն տրամաբանության մեջ, ըստ երևույթին, արժե դիտարկել Նոր Նորքի վարչական շրջանի ղեկավարի, Արամ Սարգսյանի «Հանրապետություն» կուսակցության ներկայացուցչի այցը Ուկրաինա և Երևանի քաղաքապետ Տիգրան Ավինյանից Կիևի քաղաքապետ Վիտալի Կլիչկոյին՝ մայրաքաղաք այցելելու հրավերը։

Նոր Նորք վարչական շրջանի ղեկավարը, ուկրաինական Արամ Սարգսյանի «լավագույն ավանդույթներով», «դատապարտել է Ռուսաստանի ներխուժումն Ուկրաինա և, ըստ էության, մեծ ողջույններ է փոխանցել ռուս սենատոր Վլադիմիր Ջաբարովին, ով օրերս հայտարարեց՝ «Փաշինյանի իշխանությունն ուժեղ է, և պաշտոնական Մոսկվան կաշխատի Հայաստանի ցանկացած իշխանության հետ»՝ նշելով նաև, որ «հիացած է ուկրաինացի ժողովրդի քաջությամբ»։

Այս արարքով ՀՀ իշխանությունները ոչ միայն ևս մեկ անգամ ցույց տվեցին իրենց աշխարհաքաղաքական նախապատվությունները ուկրաինական հակամարտությունում, այլև շարունակեցին միտումնավոր վտանգել Ռուսաստանի հայերի բարեկեցությունը, որոնք կարող են առաջինը զգալ Մոսկվայի քաղաքական արձագանքը նման հարձակումներին։

Այս այցի մեկ այլ ենթատեքստ էլ կա՝ ներքաղաքական։ Տիգրան Ավինյանը Վաշինգտոնին և Լոնդոնին ցույց տվեց, որ ի տարբերություն Փաշինյանի, ով վախենում էր ավարտել գործընթացը Վլադիմիր Զելենսկու Հայաստան այցի մասով, պատրաստ է հյուրընկալել Կլիչկոյին։

Ավինյանը պատահական չէ հենց հիմա ինքն իրեն առաջարկում Արևմուտքին: Որքան էլ իշխանություններն ասեն, որ «Բագրատ Սրբազանի շարժումը տապալվել է, մարել է», բայց Ավինյանի այս քայլը կարող է ընկալվել նաև որպես «պլան Բ-ի» պատրաստում, այն դեպքի համար, եթե իրադարձությունները լիովին անվերահսկելի լինեն իշխանության համար: Ակնհայտ է, որ ՔՊ-ն կարող է հնարք անել և Փաշինյանին փոխարինել իր թիմից մեկով, միայն թե իշխանությունն ամբողջությամբ չկորցնի, և Ավինյանն ուզում է լինել այդ «ինչ-որ մեկը»։

Այս սցենարը պետք է դիտարկի նաև Բագրատ Սրբազանի շարժումը, որը երեկվանից սկսել է ակտիվորեն շոշափել սոցիալական խնդիրները՝ դրանով իսկ փորձելով ավելացնել շարժմանը աջակցող ՀՀ քաղաքացիների թիվը։

Մտածե՛ք այդ մասին…»։