Alpha News-ի ուղիղ եթերում քաղաքագետ Վլադիմիր Կիրեևն ասել է, որ եթե Ռուսաստանին բացառեն այդ տարածաշրջանում մասնակցությունից, ապա նա կհայտնվի մեկուսացման մեջ, ինչը ոչ միայն տնտեսապես վտանգավոր է Ռուսաստանի համար, այլև սպառնում է ազգային անվտանգությանը:

«Ժամանակակից քաղաքականության և տնտեսության շուրջ հարցերի մեծ մասում Ռուսաստանի, Իրանի և Չինաստանի տեսակետերը համընկնում են։ Թուրքիայի հետ կապված իրավիճակը երկիմաստ է, քանի որ Ռուսաստանը շատ առումներով համագործակցում է Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ, բայց այդ համագործակցությունը չի նշանակում լուրջ հակասությունների բացակայություն։ Հակասություններ կան և՛ Ադրբեջանի, և՛ Թուրքիայի հետ, բայց այս պահին դրանք էական չեն։ Ալիևի և Էրդողանի դիրքորոշումը կարող է փոխվել, բացի այդ Ալիևի և Էրդողանի փոխարեն կարող են գալ այլ քաղաքական ղեկավարներ։ Եթե նրանք բացառեն Ռուսաստանին այս տարածաշրջանում մասնակցությունից, ապա Ռուսաստանն ակնթարթորեն կտրվելու է այդ միջանցքից և մեկուսանալու է, ինչը ոչ միայն տնտեսապես վտանգավոր է Ռուսաստանի համար, այլև սպառնում է ազգային անվտանգությանը: Խոսքն այն մասին է, որ Ռուսաստանին կարող է ռազմական վտանգ սպառնալ հարավից։

Հետևաբար, Ռուսաստանը ձգտում է հավասարակշռել և պահպանել երկու անկախ խաղացողների, որպեսզի խաղացողներից ոչ մեկն իրեն դուրս չգցի այս բանաձևից։ Բայց հիմա Ռուսաստանը չունի լավ լուծում, քանի որ այն բանաձևը, որ առաջարկում է Ռուսաստանը, համընդհանուր չէ և անվերապահորեն չի ընդունվում երկու կողմից, քանի որ երկու կողմերն էլ դժգոհություններ ունեն Ռուսաստանի դիրքորոշման վերաբերյալ։

Բացի այդ, և՛ Ադրբեջանի, և՛ Հայաստանի վրա ազդում են երրորդ կողմերը, Ադրբեջանի վրա ազդում է Թուրքիան, Հայաստանի վրա՝ ԱՄՆ-ն ու Ֆրանսիան, և նրանք բոլորը խաղում են Ռուսաստանի շահերի դեմ։

Հայաստանի թուլացումը և Սյունիքի տարածքի կորուստը Ռուսաստանի համար անընդունելի է ռազմավարական անվտանգության տեսանկյունից։ Սա չի նշանակում, որ Ռուսաստանը ձգտում է ոչ բարեկամական հարաբերությունների Ադրբեջանի և Թուրքիայի հետ, բայց այս իրավիճակում Հայաստանի բացառումը, թուլացումը, աշխարհի աշխարհաքաղաքական քարտեզից անհետացումը և սուբյեկտայնության կորուստը անընդունելի է Ռուսաստանի համար։ Ինձ թվում է՝ Ռուսաստանի պաշտոնական դիրքորոշումն այն է, որ նա ձգտում է պահպանել լավ դեմքը՝ չունենալով իրավիճակի վրա ազդելու իրական գործիքներ։

Կարող է թվալ, որ Ռուսաստանը քիչ ռեսուրսներ ունի, բայց այժմ իրական ժամանակի ռեժիմում այն վերափոխում է գլոբալ քաղաքականությունը Ուկրաինայում, մոլորակի այլ շրջաններում հատուկ գործողության ընթացքում, Ֆրանսիան դուրս է մղում Կենտրոնական Աֆրիկայից՝ ստեղծելով միջազգային դաշինքներ: Ռուսաստանը կարող էր փոխել ներքին քաղաքականությունը գրեթե ողջ հետխորհրդային տարածքում, բայց նա դա չի անում, քանի որ կան խոչընդոտներ գիտակցության ներսում, մարդիկ ապրում են հորինված արգելքներով, ինչ-որ հոգեբանական արգելքներով և չեն օգտագործում առկա հնարավորությունները։ Ռուսաստանն ունի մեծ ռեսուրսներ, լուրջ ռեսուրսներ, Ռուսաստանն ունի և՛ դիվանագիտական կորպուս, և՛ հասարակական կազմակերպություններ, բայց, ցավոք, այդ հնարավորությունները չեն օգտագործվում»,-նշել է քաղաքագետը։