Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահի պաշտոնում վերանշանակվեց տիպիկ նիկոլական կադր․ ձախողել է իրեն վստահված ոլորտը, մխրճված է ֆինանսական մեքենայությունների մեջ, ոչնչացնում է հայկական ֆուտբոլի ապագան։ Եվ ամենակարևորը՝ տարիներ շարունակ պրոթուրքական ու պրոադրբեջանական քարոզով է զբաղվել՝ աչքի ընկնելով հակաարցախյան ու հակահայաստանյան տեսակետներով։

Այնպես որ, պետք չէ զարմանալ, որ նման մեկը մնացել է իր պաշտոնում։ Նիկոլ Փաշինյանից ինչո՞վ է պակաս։

Համ էլ՝ կադրային հարցում հերթական անգամ գործեց խնամի–ծանոթ–բարեկամ սկզբունքը։ Կարևորվեց ոչ թե արդյունավետությունը և պրոֆեսիոնալիզմը, այլ թայֆայականությունը։ Բնականաբար՝ 2050–ին աշխարհի և/կամ Եվրոպայի առաջնության մրցանակակիր դառնալու բենդերական ծրագրի շրջանակներում։

Ձուկը գլխից է հոտած։

Հ․Գ․։ ՀՖՖ նախագահի «ընտրությունը» ցույց տվեց, որ մեր ֆուտբոլում 3 սուբյեկտ է կարողացել բարձրաձայն ասել, որ «թագավորը մերկ է» ու դեմ քվեարկել դիլետանտիզմին, թալանին ու անամոթությանը։ Մյուսների մոտ «Ապագա կա» վիճակ է։

«Մայր Հայաստան» շարժման առաջնորդ Անդրանիկ Թևանյանի ֆեյսբուքյան էջից