Ալիևի բերձորյան այցում միայն մեկ բան էր պակասում՝ նրան սպասարկող Նիկոլ Փաշինյանը
Այս օրերին պատերազմական ոճրագործ, Արցախի հայության ցեղասպանություն իրականացնող և Նիկոլ Փաշինյանի սիրելի գործընկեր Իլհամ Ալիևը, կնոջ ուղեկցությամբ, շրջում էր Բերձորում ու Քաշաթաղի շրջանի տարածքում: Ու հայտարարություններ էր անում, «Լաչինի օր» էր տոնում, նոր սպառնալիքներ էր հղում հայերի ու Հայաստանի հասցեին:
Ինչ վերաբերում է Ալիևի հայտարարություններին, ապա նա, օրինակ, ասել է, թե Բերձորի (Լաչինի) միջանցքում, Հակարի կամրջի մոտ ադրբեջանական կողմը անցակետը տեղադրել է միջազգային իրավունքի համաձայն: Թեպետ, ստիպված է եղել նաև խոստովանել, որ դրա հետ կապված՝ Ադրբեջանի վրա ճնշումներ են եղել:
Ալիևը, անցակետի տեղադրման հետ կապված նաև հայտարարել է. «Մենք դա արեցինք՝ ևս մեկ անգամ ցույց տալով կամք, քաջություն, ինքնավստահություն»:
Ինչո՞վ են հետաքրքրական թշնամու այս հայտարարությունները: Ու նաև՝ այցը, իհարկե:
Իսկ դրանք, ամենից առաջ հետաքրքրական են նրանով, որ Իլհամ Ալիևն այցելել էր Արցախի Բերձորի, Քաշաթաղի տարածք, որոնք Նիկոլ Փաշինյանն ու Արայիկ Հարությունյանը թշնամուն են հանձնել:Ուղղակի նվիրել են: Ավելին, թե՛ Նիկոլ Փաշինյանը, թե՛ Արայիկ Հարությունյանը կոնկրետ ճնշումներ են գործադրել Բերձորի, Աղավնոյի հայության վրա՝ ստիպելով նրանց հեռանալ իրենց բնակավայրերից: Հիմա, թե ինչպե՞ս են դա արել՝ խաբելով, ահաբեկելով, թե՞ «գնելով» (դրամական փոխհատուցումներ տալով), արդեն էական չէ: Էական չէ, քանի որ արդեն Բերձորը, Աղավնոն, Գորիս-Շուշի ճանապարհը, որը կառուցվել է, ի դեպ, համայն հայության հանգանակած միջոցներով, լիովին անցել են ադրբեջանական ուժերի վերահսկողության տակ:
Այսինքն, ոչ այնքան անցել են, որքան անձամբՆիկոլ Փաշինյանն է այդ ամենը տրամադրել իր «կիրթ ու կառուցողական» գործընկեր Ալիևին:
Ավելին՝ նույնիսկ 2020թ. նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությամբ սահմանված էր, որ Բերձորի միջանց է պահվում՝ 5 կմ լայնությամբ, որով ապահովվելու էր անխափան ցամաքային կապ Արցախի հետ:
Այո՛, նշված էր, որ միջանցքի հսկողությունը պիտի իրականացնեին ռուսական խաղաղապահ ուժերը: Թե ինչն ինչպես իրականացրեցին ռուսական խաղաղապահները, դեռ դնենք մի կողմ:
Առանցքային հարցը, հարեցրի հարցը այս դեպքում այն է, որ Հայաստանի իշխանությունը, ի դեմս Նիկոլ Փաշինյանի, բացարձակապես ոչինչ, ուղղակիորեն ոչ մի բան չարեց այն բանի համար, որ այդ միջանցքը պահպանվի, որ այդ ուղղությամբ թշնամին առաջխաղացում չունենա: Միայն վախկոտ թուլամորթի նման հրամայեց հայկական զինուժին բոլոր այդ տարածքներից հեռանալ, թողնել դիրքերը:
Է՜հ, թշնամին էլ հո հիմա՞ր չէ: Արագորեն սկսեց ամրանալ, առաջ շարժվել, մինչև որ ապօրինի անցակետ դրեց:
Սա՛ է Նիկոլ Փաշինյանի ու նրա մանկլավիկների բերած «ապագան»:
Ու սա է լինելու, Հայաստանի թրքացո՛ւմ և կործանում է լինելու, քանի դեռ որպես իշխանություն հանդուրժվում են Նիկոլ Փաշինյանն ու նրա քպ-ոները:
Որքան շուտ ձերբազատվենք Հայաստանի իշխանությունը զավթած փաշինյանական խմբոնից, այնքան ավելի շատ հնարավորություն կունենանք կասեցնելու կործանման ընթացքը:
Ալիևի բերձորյան այցում միայն մեկ բան էր պակասում՝ նրան սպասարկող Նիկոլ Փաշինյանը
Այս օրերին պատերազմական ոճրագործ, Արցախի հայության ցեղասպանություն իրականացնող և Նիկոլ Փաշինյանի սիրելի գործընկեր Իլհամ Ալիևը, կնոջ ուղեկցությամբ, շրջում էր Բերձորում ու Քաշաթաղի շրջանի տարածքում: Ու հայտարարություններ էր անում, «Լաչինի օր» էր տոնում, նոր սպառնալիքներ էր հղում հայերի ու Հայաստանի հասցեին:
Ինչ վերաբերում է Ալիևի հայտարարություններին, ապա նա, օրինակ, ասել է, թե Բերձորի (Լաչինի) միջանցքում, Հակարի կամրջի մոտ ադրբեջանական կողմը անցակետը տեղադրել է միջազգային իրավունքի համաձայն: Թեպետ, ստիպված է եղել նաև խոստովանել, որ դրա հետ կապված՝ Ադրբեջանի վրա ճնշումներ են եղել:
Ալիևը, անցակետի տեղադրման հետ կապված նաև հայտարարել է. «Մենք դա արեցինք՝ ևս մեկ անգամ ցույց տալով կամք, քաջություն, ինքնավստահություն»:
Ինչո՞վ են հետաքրքրական թշնամու այս հայտարարությունները: Ու նաև՝ այցը, իհարկե:
Իսկ դրանք, ամենից առաջ հետաքրքրական են նրանով, որ Իլհամ Ալիևն այցելել էր Արցախի Բերձորի, Քաշաթաղի տարածք, որոնք Նիկոլ Փաշինյանն ու Արայիկ Հարությունյանը թշնամուն են հանձնել: Ուղղակի նվիրել են: Ավելին, թե՛ Նիկոլ Փաշինյանը, թե՛ Արայիկ Հարությունյանը կոնկրետ ճնշումներ են գործադրել Բերձորի, Աղավնոյի հայության վրա՝ ստիպելով նրանց հեռանալ իրենց բնակավայրերից: Հիմա, թե ինչպե՞ս են դա արել՝ խաբելով, ահաբեկելով, թե՞ «գնելով» (դրամական փոխհատուցումներ տալով), արդեն էական չէ: Էական չէ, քանի որ արդեն Բերձորը, Աղավնոն, Գորիս-Շուշի ճանապարհը, որը կառուցվել է, ի դեպ, համայն հայության հանգանակած միջոցներով, լիովին անցել են ադրբեջանական ուժերի վերահսկողության տակ:
Այսինքն, ոչ այնքան անցել են, որքան անձամբ Նիկոլ Փաշինյանն է այդ ամենը տրամադրել իր «կիրթ ու կառուցողական» գործընկեր Ալիևին:
Ավելին՝ նույնիսկ 2020թ. նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությամբ սահմանված էր, որ Բերձորի միջանց է պահվում՝ 5 կմ լայնությամբ, որով ապահովվելու էր անխափան ցամաքային կապ Արցախի հետ:
Այո՛, նշված էր, որ միջանցքի հսկողությունը պիտի իրականացնեին ռուսական խաղաղապահ ուժերը: Թե ինչն ինչպես իրականացրեցին ռուսական խաղաղապահները, դեռ դնենք մի կողմ:
Առանցքային հարցը, հարեցրի հարցը այս դեպքում այն է, որ Հայաստանի իշխանությունը, ի դեմս Նիկոլ Փաշինյանի, բացարձակապես ոչինչ, ուղղակիորեն ոչ մի բան չարեց այն բանի համար, որ այդ միջանցքը պահպանվի, որ այդ ուղղությամբ թշնամին առաջխաղացում չունենա: Միայն վախկոտ թուլամորթի նման հրամայեց հայկական զինուժին բոլոր այդ տարածքներից հեռանալ, թողնել դիրքերը:
Է՜հ, թշնամին էլ հո հիմա՞ր չէ: Արագորեն սկսեց ամրանալ, առաջ շարժվել, մինչև որ ապօրինի անցակետ դրեց:
Սա՛ է Նիկոլ Փաշինյանի ու նրա մանկլավիկների բերած «ապագան»:
Ու սա է լինելու, Հայաստանի թրքացո՛ւմ և կործանում է լինելու, քանի դեռ որպես իշխանություն հանդուրժվում են Նիկոլ Փաշինյանն ու նրա քպ-ոները:
Որքան շուտ ձերբազատվենք Հայաստանի իշխանությունը զավթած փաշինյանական խմբոնից, այնքան ավելի շատ հնարավորություն կունենանք կասեցնելու կործանման ընթացքը:
Արմեն Հակոբյան