Կա՛մ պետք է Փաշինյանին հրաժարական պարտադրել, կա՛մ կկորցնենք Արցախն ու Սյունիքը, երրորդ տարբերակ չկա
Հուլիսի 25-ի Նիկոլ Փաշինյանի ասուլիսի և Ռուսաստանի, Ադրբեջանի և Հայաստանի արտգործնախարարների մոսկովյան հանդիպման արդյունքները մեկ բան են ցույց տալիս՝ Հայաստանն ու Արցախը շատ մեծ արագությամբ են շարժվում դեպի կործանում։ Անգամ խոսելն այն մասին, թե ով է սրա գլխավոր մեղավորը, իմաստ չունի։ Նույնիսկ հայ դպրոցականները գիտեն գլխավոր մեղավորի անունն ու ազգանունը: Այստեղ կարևոր է նշել ևս մեկ բան, որ կործանման գործընթացը շատ մեծ արագությամբ է ընթանում, նույնիսկ կարելի է ասել, որ սա գահավիժման գործընթաց է։
Եվ այդ ամենը կանգնեցնելու գործընթացում ժամանակը դարձել է կարևոր գործոն՝ իսկ միակ գործոնը, որը կարող է կանգնեցնել այս ամենը, փողոցն է։ Առնվազն հարյուր հազար մարդ պետք է հավաքվի Երևանի փողոցներում, և սա պետք է օրինակ դառնա Արցախի ժողովրդի համար։ Վերջիններս ավելի լավ են հասկանում ստեղծված իրավիճակը, քանի որ իրենց մաշկի վրա են զգում այս սարսափելի սցենարի սարսափելի հետևանքները։
Հաջորդը լինելու է Սյունիքի, իսկ դրանից հետո ամբողջ Հայաստանի կորուստը։ Մեր հետագա նյութերում մենք անպայման կանդրադառնանք այն տեխնոլոգիային, որով դա արվելու է: Այս տեխնոլոգիան մշակվել է Անկարայում, դրա իրականացման գործիքը Ադրբեջանն է, իսկ կառավարման վահանակը գտնվում է Թուրքիայի Իգդիր քաղաքում, որտեղ տեղակայված են նաև ապագա «Արևմտյան Ադրբեջանի» խորհրդարանը և կառավարությունը։
21-րդ դարում Հայոց ցեղասպանության «բրոքերի» դերը տրվել է Նիկոլ Փաշինյանին: Պարզ է նաև, թե ինչ շահադիտական գին ունի այս ամենը, սակայն այս պահին դա չէ գլխավորը։ Կարևորն այն է, որ այս ամենը կասեցնելու հնարավորություն դեռ կա՝ իշխանությունից հեռացնելով Նիկոլ Փաշիյանին ու նրա խունտային։ Սա է միակ ելքը։
Եթե Հայաստանի ժողովուրդը կարճ ժամանակում սա չհասկանա, ապա հաջորդ մեկուկես տարում կհայտնվի նույն վիճակում, ինչում այսօր գտնվում է Արցախի ժողովուրդը։ Այդ մասին են վկայում նաև ազդակները, որոնք գալիս են Մոսկվայից և Թեհրանից։
Ռուսներն ու իրանցիները փորձում են Երևանի հասարակության որոշ շերտերի ներկայացուցիչներին հասկացնել, որ եթե իրենք ուշանան իրենց գործողություններում, ապա մեր տարածաշրջանում Հայոց ցեղասպանության գործընթացն անխուսափելի կդառնա։
Կա՛մ պետք է Փաշինյանին հրաժարական պարտադրել, կա՛մ կկորցնենք Արցախն ու Սյունիքը, երրորդ տարբերակ չկա
Հուլիսի 25-ի Նիկոլ Փաշինյանի ասուլիսի և Ռուսաստանի, Ադրբեջանի և Հայաստանի արտգործնախարարների մոսկովյան հանդիպման արդյունքները մեկ բան են ցույց տալիս՝ Հայաստանն ու Արցախը շատ մեծ արագությամբ են շարժվում դեպի կործանում։ Անգամ խոսելն այն մասին, թե ով է սրա գլխավոր մեղավորը, իմաստ չունի։ Նույնիսկ հայ դպրոցականները գիտեն գլխավոր մեղավորի անունն ու ազգանունը: Այստեղ կարևոր է նշել ևս մեկ բան, որ կործանման գործընթացը շատ մեծ արագությամբ է ընթանում, նույնիսկ կարելի է ասել, որ սա գահավիժման գործընթաց է։
Եվ այդ ամենը կանգնեցնելու գործընթացում ժամանակը դարձել է կարևոր գործոն՝ իսկ միակ գործոնը, որը կարող է կանգնեցնել այս ամենը, փողոցն է։ Առնվազն հարյուր հազար մարդ պետք է հավաքվի Երևանի փողոցներում, և սա պետք է օրինակ դառնա Արցախի ժողովրդի համար։ Վերջիններս ավելի լավ են հասկանում ստեղծված իրավիճակը, քանի որ իրենց մաշկի վրա են զգում այս սարսափելի սցենարի սարսափելի հետևանքները։
Հաջորդը լինելու է Սյունիքի, իսկ դրանից հետո ամբողջ Հայաստանի կորուստը։ Մեր հետագա նյութերում մենք անպայման կանդրադառնանք այն տեխնոլոգիային, որով դա արվելու է: Այս տեխնոլոգիան մշակվել է Անկարայում, դրա իրականացման գործիքը Ադրբեջանն է, իսկ կառավարման վահանակը գտնվում է Թուրքիայի Իգդիր քաղաքում, որտեղ տեղակայված են նաև ապագա «Արևմտյան Ադրբեջանի» խորհրդարանը և կառավարությունը։
21-րդ դարում Հայոց ցեղասպանության «բրոքերի» դերը տրվել է Նիկոլ Փաշինյանին: Պարզ է նաև, թե ինչ շահադիտական գին ունի այս ամենը, սակայն այս պահին դա չէ գլխավորը։ Կարևորն այն է, որ այս ամենը կասեցնելու հնարավորություն դեռ կա՝ իշխանությունից հեռացնելով Նիկոլ Փաշիյանին ու նրա խունտային։ Սա է միակ ելքը։
Եթե Հայաստանի ժողովուրդը կարճ ժամանակում սա չհասկանա, ապա հաջորդ մեկուկես տարում կհայտնվի նույն վիճակում, ինչում այսօր գտնվում է Արցախի ժողովուրդը։ Այդ մասին են վկայում նաև ազդակները, որոնք գալիս են Մոսկվայից և Թեհրանից։
Ռուսներն ու իրանցիները փորձում են Երևանի հասարակության որոշ շերտերի ներկայացուցիչներին հասկացնել, որ եթե իրենք ուշանան իրենց գործողություններում, ապա մեր տարածաշրջանում Հայոց ցեղասպանության գործընթացն անխուսափելի կդառնա։
Սա է իրականությունը:
Դավիթ Մկրտչյան
Աղբյուրը՝ zham.am