Հայաստանում Եվրամիության ներկայացուցիչները, ԱՄՆ դեսպանը և «ձիմակռածիայի» այլ սկզբունքային կողմնակիցներ կարող են ցնծալ և արձանագրել իրենց սիրելի Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության հերթական նվաճումը: Հայաստանը՝ որպես «ժողովրդավարության բասԾիոն», առաջադիմում է յոթ մղոնանոց քայլերով: Այնպես է առաջադիմում, որ լիակատար «ժողովրդավարության փարոս», «կղզյակ», չգիտես թե էլ ինչյակ հայտարարվելու համար կմնա համակենտրոնացման ճամբարներ բացելը, հայ մնացած հայերին Փաշինյանի հրամանով գազախցիկներում խեղդելն ու, ասենք՝ «Կորեայի ձորում» զանգվածաբար գնդակահարելը: Կարևորը, որ Փաշինյանը հետևողականորեն շարունակի ստանձնած պարտավորությունները, Արևմուտքը աչք կփակի նրա իշխանության ցանկացած այլանդակության վրա, անգամ եթե սկսեն օրը ցերեկով սպանեն ընդդիմախոսներին և առանց խորովելու՝ ուտեն նրանց:

Հայտնի է, որ կան այդպիսի մարդիկ՝ Բարձրագույն դատական խորհուրդ: Իշխանազավթումից հետո Նիկոլ Փաշինյանը կենտրոնացավ առաջինների շարքում հենց այս կառույցը գրավելու վրա, և որոշ վայրիվերումներից հետո, հաջողեց անել դա: Հանրագումարում, ԲԴԽ-ն գլխավորելու ծանր գործը վստահվեց «նախկիններից» համակարգում ժառանգություն մնացած Կարեն Անդրեասյանին: Նա էլ, ոչ պակաս «նախկին» Գրիգորի Մինասյանի հետ, որ արդարադատության նախարարի չարքաշ գործին է դրվել նրա սիրելի Նիկոլ Փաշինյանի կողմից, համակարգում արդեն տևական ժամանակ է, ինչ «վարում են ու ցանում»:

Սկզբունքորեն, հիմա դատական համակարգում «բեսպրեդել» է, այսինքն՝ Նիկոլ Փաշինյանը, իր շատ սիրելի Կարեն Անդրեասյանին ու էլ ավելի սիրելի Գրիգոր Մինասյանին «ինչ ուզում, այն էլ անում եմ»-ի քարտ բլանշ է տվել, միայն թե դատական համակարգը լիարժեք ոչնչացվի ու ձևավորվի բացարձակ կամակատարներից կազմված մի դատածաղրական «համակարգ»:

Ինչն է հետաքրքիր. Դատական համակարգն, այնուամենայնիվ, չի հանձնվում: Համենայն դեպս դեռ կան դատավորներ, որոնք համարձակվում են դիմադրել, չդառնալ կույր գործիք, այն էլ՝ Կարեն Անդրեասյանի ձեռքում, որն իր հերթին՝ Նիկոլ Փաշինյանի դրածոն է:

Եվ ահա, Կարեն Անդրեասյանը կյանքի նպատակ է հռչակել նման դատավորների նկատմամբ հաշվեհարդար տեսնելը:

Այսօր տեղի ունեցավ այդ հաշվեհարդարներից մեկը՝ միանգամից 4 դատավորի նկատմամբ:

Մասնավորապես, ԲԴԽ-ն դադարեցրեց վերաքննիչի դատավոր Աստղիկ Խառատյանի, վճռաբեկի դատավորներ Տիգրան Պետրոսյանի և Արտակ Բարսեղյանի, ինչպես նաև առաջին ատյանի դատավոր Դավիթ Հարությունյանի լիազորությունները։

Առանձնապես մեծ ուշադրության էր գրավել Դավիթ Հարությունյանի նկատմամբ փաշինյանական իշխանության հաշվեհարդարը: Հատկապես բնութագրական է, թե ինչ ֆաշիստական մեթոդներով էր նրան վերաբերող «գործի» քննությունը տարվում: Է՛լ փաստաբանների դեմ անախարոժությունների հարուցում, է՛լ լրագրողների դեմ արհեստական խոչընդոտների հարուցում: Եվ այդ ամենը, որպեսզի Կարեն Անդրեասյանը իր պաշտամունքի առարկա Նիկոլ Փաշինյանին զեկուցի, թե՝ «շեֆ ջան, սաղին հեռացրեցի, սաղին պատժեցի, դատական համակարգը քո ոտքերի տակ է...»:

Գիտե՞ք, ինչն է քմծիծաղելի: Այն, որ Կարեն Անդրեասյանը համոզված է, թե ամբողջ կյանքում պաշտոնի է լինելու և երբեք ու երբեք իր արածների համար պատասխան չի տալու: Ասենք, նրա սիրելի Նիկոլ Փաշինյանն էլ է դրանում համոզված:

Արթուր Խայթ