Երբ մտավորականը իր կարծիքն է հայտնում երկրում կատարվողի մասին, նրան մեղադրում են քաղաքականությամբ զբաղվելու համար, սակայն այդ եղանակով պարզապես փորձում են մտավորականին լռեցնել։ Այս մասին Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում ասաց ՀՀ վաստակավոր արտիստ Տիգրան Ներսիսյանը, որն աչքի է ընկնում համացանցային ակտիվությամբ և երկում տեղի ունեցող իրադարձություններին իր գնահատականներով։

«Դա քաղաքականությամբ զբաղվել չէ։ Այսինքն` երբ ես կարծիք եմ հայտնում առողջապահության մասին, բժի՞շկ եմ դառնում։ Կամ եթե դուք կարծիք եք հայտնում թատերական արվեստի մասին, զբաղվո՞ւմ եք թատերական արվեստով։ Սա որտե՞ղ է տեղավորվում։ Այս ամենը նրա համար է, որ լռեցնեն, որ չխոսեն մտավորականները, նպատակն է` քաղաքականությամբ մի զբաղվիր, քո գործով զբաղվիր։ Երբ հայ մարդն իր կարծիքն ասում է իր հայրենիքում կատարվողի մասին, դա չի նշանակում, որ նա դառնում է քաղաքական գործիչ»,–ասում է Ներսիսյանը։

Նրա խոսքով` մտավորականները բոլոր ժամանակներում են տարբեր եղել, խոսել են, կարծիք հայտնել` ամեն մեկն իր չափով։

«Հովհաննես Թումանյանը և Ավետիք Իսահակյանը հարց չեն լուծե՞լ։ Գրիգոր Զոհրաբն էլ է հարց լուծել, երբ Թալեաթի հետ նարդի կամ թղթախաղ էր խաղում, բայց ի վերջո ինքը դարձավ Թալեաթի առաջին զոհերից։ Մտավորականությունը տարբեր է եղել միշտ»,–կարծում է նա։

Չնայած դրան վաստակավոր արտիստն ինքն էլ է խոստովանում, որ այսօր արդեն խոսքն անզոր է, պետք է գործել, հատկապես` այս օրհասական վիճակում։ Նրա համար անհասկանալի է հասարակության իներտ պահվածքը հայրենիքում կատարվողի նկատմամբ։

Ներսիսյանը հիշում է` նախկինում ամենափոքր հարցերի շուրջ հայ մարդը մեծ աղմուկ էր բարձրացնում. «Երբ տրանսպորտի 100 դրամը դարձավ 150, կամ պուրակում երկու ծառ էին կտրում` ի՞նչ էր կատարվում, ի՞նչ էին անում ակտիվիստները։ Հիշո՞ւմ եք` ինչպիսի արձագանք կար։ Իսկ հիմա դրա կողքին այսօր մեր երկրում, մեր հայրենիքում կատարվողն է, երբ գյուղեր ու հողեր են հանձնում` տարբեր պատճառաբանություններով, ամեն օր զոհ ունենք, և այս ինչ լռություն է»։

Վաստակավոր արտիստի խոսքով` այսօր լռության և մոռացության է մատնվում նաև 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանությունը։ Եթե նախկինում ամեն տարվա ապրիլի 24–ին բոլորը սրտատրոփ սպասում էին, ԱՄՆ նախագահն ասի «genocide» բառը, այսօր հայ մարդը և հայ ղեկավարը չի ասում և խուսափում է եզրույթն օգտագործելուց։

«Պատմական փաստերից խուսափելու ենթատեքստն այն է, որ ոչինչ չի պատահի, եթե այս անգամ էլ պետություն ու պետականություն կորցնենք։ Բայց «պապն ամեն անգամ փլավ չի ուտում», այս անգամ կարող է չստացվի, կարող է կորուստն անդառնալի լինի, որովհետև ոչ թե 19-րդ, այլ 21-րդ դարում ենք։ Մենք այն վիճակում չենք, որ խաղեր տանք, Սյունիք հանձնենք, կոմունիկացիաներ բացենք։ Հաշվի չի առնվում, որ երեք միլիոնանոց մոնոէթնիկ երկում, եթե լցվեն տարբեր ազգեր, նաև թշնամին, փողոցում փափագելու ենք հայ տեսնել։ Այս ամենն այնպես է հանձնվում, որ ես ասել եմ` գնացեք ԴՆԹ թեստ հանձնեք»,–հավելում է Ներսիսյանը։

Վերջում վաստակավոր արտիստն ընդգծում է` հային իր երկրում ու հայրենիքում ապրելու համար «կադաստրի թուղթ» պետք չէ։ Այս գնով խաղաղությունը միայն կորուստներ կարող է բերել, իսկ դրանք Հայաստանի համար կարող են լինել վերջնական և անդառնալի։

Նշենք, որ մայիսի 24-ին Նիկոլ Փաշինյանն Ազգային ժողովում հայտարարել էր. «Մենք 30 տարի ապրում ենք մի տեղ, որի կադաստրի վկայականը չունենք, Հայաստանը՝ որպես պետություն, իր բազմահազարամյա գոյության ընթացքում երբեք կադաստրի վկայական չի ունեցել։ Եթե էն, ինչ ուզում ենք անել, ստացվի, պատմության մեջ առաջին անգամ կստանանք կադաստրի վկայական»։

Աղբյուրը` armeniasputnik.am