Նշենք, որ ՀՀ արտաքին գործերի նախարար Արարատ Միրզոյանը Թուրքիայում գտնվելու ընթացքում տեղի իշխանությունների հետ քննարկել է հարաբերությունները կարգավորելու և հայ–թուրքական սահմանի բացման հարցերը։

Քաղաքագետը հիշեցրեց, որ 90-ականներին ևս հայ–թուրքական սահմանը բացելու, հայկական մշակութային վայրերը Թուրքիայում վերականգնելու քննարկումներ կային։

«Արդյոք դա կարվի՞, կտեսնենք»,–ասաց նա։

Իրականում երկու երկրների միջև եղբայրական խոսակցությունները քաղաքագետը սին է համարում, քանի որ Թուրքիան առաջնորդվում է ուժի և շահի սկզբունքով։ Հետևաբար իր նպատակի` Մեծ Թուրանի ծրագրի համար Թուրքիային պետք է, որ սկզբում չլինի Սյունիքը, հետո Հայաստանը։

«Ադրբեջանը խոսում է ադրբեջանցիներին Հայաստան վերադարձնելու մասին, երևի մեծ մասը գնալու են իրենց նշած «Զանգեզուր», այնտեղ փոխվելու է դեմոգրաֆիկ բալանսը, ապա մտնելու են թուրք–ադրբեջանական զորքերը, որպեսզի պաշտպանեն բնակչության անվտանգությունը։ Դրանից հետո Հայաստանն է չորս կողմից շրջապատված լինելու թուրքերով և խնդրելու է` միջանցք բացվի»,–նման սցենար կանխատեսեց քաղաքագետը։

Այս իրավիճակում Հայաստանի համար ելք կարող են լինել կոմպետենտ ղեկավարությունը և դիվանագիտությունը։

Ըստ Խաչիկյանի` ներկա իշխանության մեջ ռոմանտիկները շատ են, որոնք մտածելով, թե դեմոկրատիան և Արևմուտքը ՀՀ-ին կօգնեն, պարզապես ծիծաղելի են դարձնում Հայաստանին թշնամու առաջ։ Հետևաբար Խաչիկյանը կարծում է` պետք է փոխել ղեկավարությանը, կարգավորել հարաբերությունները Ռուսաստանի և Իրանի հետ, որոնք որոշ չափով կարող են զսպել Ադրբեջանին և Թուրքիային

Քաղաքագետի գնահատմամբ` Հայաստանի հարաբերությունները ռազմավարական դաշնակից Ռուսաստանի հետ հիմա աննախադեպ ցածր կետում են գտնվում։

Խաչիկյանը նշեց, որ Հայաստանն իր վարքագծով օգնում է նաև Մոսկվայի պրոթուրքական էլիտաներին, որ ՌԴ ղեկավարությանը ընդդեմ Հայաստանի տրամադրեն և ավելի վստահելի գործընկեր համարեն Էրդողանին և Ալիևին։

«Կասեն (ՌԴ պրոթուրքական ուժերը`խմբ.)` մեզ դավաճանեցին, մենք պատերազմը կանգնեցրեցինք, մենք դեռ պաշտպանում ենք Արցախի մի մասը, նրանք ասում են, որ մենք ենք իրենց սպառնում։ Սա ռացիոնալ վարքագիծ չէ Հայաստանի կողմից»,–ասաց Խաչիկյանը։