Նիկոլ Փաշինյանն ու Իլհամ Ալիևը «պասերով» են խաղում: Նիկոլը խոսում է զիջումներից՝ անունը դնելով խաղաղություն, իսկ Իլհամը խոսում է Հայաստանի տարածքներից ու Արցախն Ադրբեջանի կազմում տեսնելուց:
Որքան շատ է Նիկոլը խոսում զիջումներից ու «հիմնավորում» Ադրբեջանի տարածքային իրավունքները, այնքան լկտիանում է Իլհամը:
Նիկոլն այնքան էնտուզիազմով ու հետևողական է արտահայտվում Արցախն Ադրբեջանին հանձնելու մասին, որ կասկած չի առաջանում՝ գործ ունենք թուրք-ադրբեջանական տեղեկատվական դիվերսանտի հետ:
Իր դիվերսանտությունը քողարկելու համար Նիկիոլն իրեն հավատացողներին դնում է ոչխարի տեղ: Ըստ նրա՝ 1998-ից հետո ՀՀ իշխանություններն ամեն կերպ փորձել են Արցախն Ադրբեջանին հանձնել, բայց հայր ու որդի Ալիևները համառորեն չեն վերցրել այն: ԵԱՀԿ Մինսկի խումբն էլ ժամավաճառությամբ է զբաղվել և ամեն անգամ նոր միջնորդական առաջարկություններով է հանդես եկել:
Նիկոլն ամեն կերպ փորձում է իրեն դեռևս հավատացող փոքրաթիվ ոչխարներին համոզել, թե իբր ինքը մեղավոր չէ, որ պատերազմ ու պարտություն եղավ: Ավելին՝ ինքը փորձում է «ռազմահայրենասեր» երևալ, թե բա ես ուզում էի, որ Արցախը Հայաստան լիներ, բայց չկարողացա:
Նիկոլը պարբերաբար ձգտում է տեղավորվել «Ժողվարչապետը Ղարաբաղի հարցում մեղավոր չէր, խեղճ հարիֆի ջեբը գցեցին նախկինները» բանաձևի մեջ, որպեսզի իր կաշին փրկի, բայց քանի՞ ոչխար կա, որ կհատավա այդ անհեթեթությանը: Դա էլ թող սոցիոլոգները հաշվեն:
Հայկ Ուսունց
Հ.Գ. Նիկոլ Փաշինյանն իր ԱԺ ելույթում փրփուրը բերանին «ապացուցում» էր, որ գործող կառավարությունն ամենաշատն է օգնել Արցախին՝ տողատակով հակաղարաբաղյան քարոզ տանելով:
Թե ինչքան է օգնել Նիկոլը Ղարաբաղին՝ ակնհայտ է: Տարածքային հսկայական կորուստներ, մարդկային հազարավոր զոհեր, հազարավոր վիրավորներ, տասնյակ հազարավոր անտուն մարդիկ, ներքին փախստականներ...
Ի դեպ, Նիկոլի իշխանության 4 տարիների ընթացքում փլուզվեց այն թեզը, համաձայն որի՝ եթե Ղարաբաղը հանձնենք, ապա լավ կապրենք: Ղարաբաղի մեծ մասը տանուլ տվեց Նիկոլը, բայց լավ չենք ապրում: Մեղմ ասած:
Հիմա Նիկոլը փորձում է համոզել, որ եթե Ղարաբաղը հանձնենք Ադրբեջանին, ապա երևի խաղաղ կապրենք: Դժվար է ասել՝ սա անմեղսունակությո՞ւն է, թե՞ դավաճանություն: Շատերի կարծիքով երկուսը միասին:
Ում է ոչխարի տեղ դրել Նիկոլ Փաշինյանը
Նիկոլ Փաշինյանն ու Իլհամ Ալիևը «պասերով» են խաղում: Նիկոլը խոսում է զիջումներից՝ անունը դնելով խաղաղություն, իսկ Իլհամը խոսում է Հայաստանի տարածքներից ու Արցախն Ադրբեջանի կազմում տեսնելուց:
Որքան շատ է Նիկոլը խոսում զիջումներից ու «հիմնավորում» Ադրբեջանի տարածքային իրավունքները, այնքան լկտիանում է Իլհամը:
Նիկոլն այնքան էնտուզիազմով ու հետևողական է արտահայտվում Արցախն Ադրբեջանին հանձնելու մասին, որ կասկած չի առաջանում՝ գործ ունենք թուրք-ադրբեջանական տեղեկատվական դիվերսանտի հետ:
Իր դիվերսանտությունը քողարկելու համար Նիկիոլն իրեն հավատացողներին դնում է ոչխարի տեղ: Ըստ նրա՝ 1998-ից հետո ՀՀ իշխանություններն ամեն կերպ փորձել են Արցախն Ադրբեջանին հանձնել, բայց հայր ու որդի Ալիևները համառորեն չեն վերցրել այն: ԵԱՀԿ Մինսկի խումբն էլ ժամավաճառությամբ է զբաղվել և ամեն անգամ նոր միջնորդական առաջարկություններով է հանդես եկել:
Նիկոլն ամեն կերպ փորձում է իրեն դեռևս հավատացող փոքրաթիվ ոչխարներին համոզել, թե իբր ինքը մեղավոր չէ, որ պատերազմ ու պարտություն եղավ: Ավելին՝ ինքը փորձում է «ռազմահայրենասեր» երևալ, թե բա ես ուզում էի, որ Արցախը Հայաստան լիներ, բայց չկարողացա:
Նիկոլը պարբերաբար ձգտում է տեղավորվել «Ժողվարչապետը Ղարաբաղի հարցում մեղավոր չէր, խեղճ հարիֆի ջեբը գցեցին նախկինները» բանաձևի մեջ, որպեսզի իր կաշին փրկի, բայց քանի՞ ոչխար կա, որ կհատավա այդ անհեթեթությանը: Դա էլ թող սոցիոլոգները հաշվեն:
Հայկ Ուսունց
Հ.Գ. Նիկոլ Փաշինյանն իր ԱԺ ելույթում փրփուրը բերանին «ապացուցում» էր, որ գործող կառավարությունն ամենաշատն է օգնել Արցախին՝ տողատակով հակաղարաբաղյան քարոզ տանելով:
Թե ինչքան է օգնել Նիկոլը Ղարաբաղին՝ ակնհայտ է: Տարածքային հսկայական կորուստներ, մարդկային հազարավոր զոհեր, հազարավոր վիրավորներ, տասնյակ հազարավոր անտուն մարդիկ, ներքին փախստականներ...
Ի դեպ, Նիկոլի իշխանության 4 տարիների ընթացքում փլուզվեց այն թեզը, համաձայն որի՝ եթե Ղարաբաղը հանձնենք, ապա լավ կապրենք: Ղարաբաղի մեծ մասը տանուլ տվեց Նիկոլը, բայց լավ չենք ապրում: Մեղմ ասած:
Հիմա Նիկոլը փորձում է համոզել, որ եթե Ղարաբաղը հանձնենք Ադրբեջանին, ապա երևի խաղաղ կապրենք: Դժվար է ասել՝ սա անմեղսունակությո՞ւն է, թե՞ դավաճանություն: Շատերի կարծիքով երկուսը միասին: