44-օրյա պատերազմից հետո ստեղծված իրավիճակում Հայաստանին մարտավարական առումով անհրաժեշտ է․

- զերծ մնալ շտապողական, վտանգավոր և ճակատագրական կտրուկ քայլերից մինչև աշխարհաքաղաքական տագնապալի իրավիճակի հարաբերական կայունացումը և հստակեցումը

- ձևավորել անվտանգային այնպիսի մթնոլորտ, որը կանխատեսելի և ընկալելի կլինի ռազմավարական դաշնակցի և տարածաշրջանային ու միջազգային այլ կարևոր գործընկերների համար՝ նոր աշխարհակարգի ստեղծման պայմաններում անվտանգային արդյունավետ և հայանպաստ մեխանիզմներ ապահովելու նպատակով

- ռազմական, ռազմաարդյունաբերական, տեխնոլոգիական, տնտեսական և ենթակառուցվածքային բոլոր ուղղություններով անհապաղ մշակել և կյանքի կոչել հեռանկարային և ռազմավարական հայեցակարգ

- Համախմբել համայն հայության ողջ ներուժը՝ Սփյուռքը պետք է դառնա մասնակից և պատասխանատու համահայկական օրակարգի խնդիրների կենսագործման համար։

Մենք համոզված ենք, որ իրական խաղաղության, հաշտեցման և համագոյակցության ապահովմանը պետք է անպայմանորեն նախորդեն չլուծված խնդիրների վերաբերյալ փոխհամաձայնությունները։ Ուստի, Հայաստանը պետք է առաջարկի հայ-ադրբեջանական բանակցությունների օրակարգը բաժանել երկու փուլի.

1. Հարաբերությունների կարգավորման սկզբունքների հստակեցում և համաձայնեցում

2. Բուն խաղաղության պայմանագրի շուրջ բանակցություններ և պայմանագրի կնքում։

Հարաբերությունների կարգավորման եւ խաղաղության հաստատման հիմնարար մոտեցումներն ու սկզբունքները պետք է լինեն.

Միջազգային մանդատ ունեցող միակ ձեւաչափի արկածախնդիր փոփոխությունն անթույլատրելի է եւ հղի է Հայաստանի անվտանգությանն ուղղակի սպառնացող վտանգներով

- Կողմերի հավատարմությունը միջազգային հիմնարար սկզբունքներին, այդ թվում՝ տարածքային ամբողջականության, ազգերի ինքնորոշման իրավունքի և ուժի կամ ուժի սպառնալիքի չկիրառման հանդեպ։

- Մինչև հավանական խաղաղության պայմանագրի կնքումն առաջնային կերպով պետք է հասցեագրվեն Արցախի Հանրապետության տարածքների դեօկուպացիայի և ինքորոշման հրավունքի հիման վրա Արցախի Հանրապետության վերջնական իրավական կարգավիճակի որոշման հարցերը՝ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության հովանու ներքո։ Հայաստանի Հանրապետության համար ուղենշային պետք է լինի Գերագույն խորհրդի 1992 թ. հունիսի 8-ի՝ Արցախի որեւէ կարգավիճակ Ադրբեջանի կազմում բացառող որոշումը։

- Ուժի կիրառմամբ կամ դրա սպառնալիքի օգտագործմամբ սահմանագծման և սահմանազատման գործընթացը միջազգային իրավունքի կոպտագույն խախտում է։ Նախքան սահմանագծման և սահմանազատման գործընթացի մեկնարկը, Ադրբեջանը պետք է դուրս բերի իր զորքերը Հայաստանի ինքնիշխան տարածքից։

- Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև սահմանագծման և հետագայում սահմանազատման գործընթացները պետք է մաս կազմեն հակամարտության համապարփակ խաղաղ կարգավորման գործընթացին՝ բացառելով առանց Հայաստանի հետ հուսալի կապի Արցախի անկլավային վիճակը։

- Որպես բանակցությունների մեկնարկ և լարվածության մթնոլորտի թուլացում Ադրբեջանը պետք է վերադարձնի բոլոր ռազմագերիներին, պատանդներին եւ ապօրինի պահվող այլ անձանց։

Մենք վստահ ենք, որ այս իրատեսական մոտեցումն աջակցություն կստանա միջազգային իրավունքի դիրքերից հանդես եկող և Հարավային Կովկասում կայունությամբ և խաղաղությամբ իրապես շահագրգիռ մեր միջազգային գործընկերների կողմից։