Քաղաքական

15.03.2022 14:31


Ինչո՞ւ հենց այս պահին Ադրբեջանը հանդես եկավ իր հինգ պահանջներով

Ինչո՞ւ հենց այս պահին Ադրբեջանը հանդես եկավ իր հինգ պահանջներով

Ադրբեջանը վերջապես հրապարակայնացրեց իր «խաղաղության» հինգ պայմանները՝ ուղղված Հայաստանին, որի գլխավոր իմաստն այն է, որ Հայաստանը պետք է ընդունի, որ Արցախը մնալու է Ադրբեջանի կազմում: Պարզ է, որ Երևանում ոչ մի իշխանություն չի կարող ընդունել նման նախապայման, քանզի դա կնշանակի ընդունել, որ Հայաստանը հանձնում է արցախահայությանը Ադրբեջանի քմահաճույքին: Դրա հետևանքները կարող են ազդել ոչ միայն արցախահայության, այլև Հայաստանի անվտանգության ապահովման վրա: Հետաքրքիր է, որ Ադրբեջանի այս «պահանջները» պատրաստ էին դեռ մինչև ռուս-ուկրաինական պատերազմի սկսելը, սակայն Բաքվում որոշեցին, հենց այսօր հանդես գալ այդ առաջարկներով: Բանն այն է, որ պատերազմը բոլորին ստիպեց գոնե ժամանակավորապես «սառեցնել» իրենց ծրագրերը հասկանալու համար, թե ինչպես կավարտվի ուկրաինական թնջուկը: Այսօր, երբ արդեն պարզ դարձավ, որ ռուսական բլիցկրիգը չի ստացվել, Բաքվում որոշեցին, որ պահն է Երևանին «ատամ» ցույց տալ: Սկզբում պայթեցրին Արցախը սնուցող գազատարը, հետո սկսեցին ռմբակոծել Խրամորթ և Խնապատ գյուղերը, իսկ հետո որոշեցին լարվածության դաշտ ձևավորել Արցախի շուրջ ընդհանրապես:

Նպատակը հասկանալի է՝ եթե հայկական կողմը որոշի դիմել կոշտ քայլերի, Ադրբեջանը կարող է դա դիտարկել որպես պատրվակ՝ նոր ռազմական գործողություններ սկսել Արցախի ուղղությամբ: Հաշվարկը հասկանալի է՝ Ռուսաստանը զբաղված է ուկրաինական ուղղությամբ և ռիսկ չի անի Ադրբեջանի դեմ գործողություններ սկսել արցախյան ճակատում: Իսկ եթե նման գործողություն սկսի, ապա, ըստ Բաքվի, համաշխարային սիմպատիան կլինի Ադրբեջանի կողմը՝ հաշվի առնելով այսօրվա միջազգային հանրության տրամադրությունները Ռուսաստանի նկատմամբ:

Հենց այդ տրամաբանության մեջ պետք է դիտարկել նաև Բաքվի վերջին հինգ առաջարկները Հայաստանին՝ հույս ունենալով, որ Երևանը կոշտ կարձագանքի, դրանով հիմք տալով Ադրբեջանին դիմելու կոշտ գործողությունների:

Ինչ վերաբերում է Երևանին, ապա վերջիններս վախենում են ուղիղ ձևով մերժել ադրբեջանցիների պահանջը, այդ իսկ պատճառով փորձում են այդ հարցը տեղափոխել միջազգային հարթակներ: Սակայն այդ հարթակները այսօր չեն գործում, քանի որ Ռուսաստանի և Արևմուտքի միջև ընթանում է չհայտարարված «սառը» պատերազմ, որն, ի դեպ, ցանկացած պահի կարող է անվերահսկելի փուլի մեջ մտնել:

Պարզ է, որ այսօր Ուկրաինայում որոշվում է ոչ միայն այդ երկրի, այլև Ռուսաստանի և աշխարհի հետագա ճակատագիրը: Ինչ վերաբերվում է մեզ, ապա մենք պիտի գիտակցենք, որ ներկայիս իրավիճակը նման է 100 տարի առաջվա իրավիճակին, երբ Առաջին աշխարհամարտի ժամանակ հայկական տարրը վերացավ Օսմանյան կայսրությունում:

Այսօր, եթե ռուս-ուկրաինական պատերազմը քայքայի այս երկու երկրները, ապա աշխարաքաղաքական բալանսը կփոխվի նաև մեր տարածաշրջանում, ինչից կփորձեն օգտվել Թուրքիան և Ադրբեջանը:

Ահա, թե ինչու այսօրվա իշխանություններից պահանջվում է մեկ բան՝ դադարեցնել ներքին պառակտումները, ազատ արձակել բոլոր քաղբանտարկյալներին և սկսել լրջորեն պատրաստվել պաշտպանությանը: Հակառակ դեպքում մենք կրկին կարող ենք հայտնվել այն իրավիճակում, ինչ կայինք մինչ 2020-ի պատերազմի սկզբին: Իսկ եթե իշխանությունը չանի իր այդ քայլը, ապա հետագա բոլոր գործողությունների անհաջողության գլխավոր պատասխանատուն կդառնա:

Սա է իրականությունը:

Արտակ Հակոբյան

Աղբյուրը՝ zham.am

Այս խորագրի վերջին նյութերը