Թշնամու ինքնաձիգների և ավելի ծանր զինատեսակների կրակի տակ չի կարող լինել և ոչ մի «խաղաղության օրակարգ»
Բաքվի բռնապետսկան վարչախումբը լկտիաբար կրակում է մեր խաղաղ բնակչության և զինվորների վրա Արցախում և Հայաստանի սահմանին։
Մինչդեռ Հայաստանում պնդում են, թե չեն շեղվելու իբր «խաղաղության օրակարգից»:
Թշնամու ինքնաձիգների և ավելի ծանր զինատեսակների կրակի տակ չի կարող լինել և ոչ մի «խաղաղության օրակարգ», պատկերավոր ասած, բացի խաղաղ հանգչելուց։
Ուստի, Հայաստանի և Արցախի թիվ մեկ օրակարգը պետք է լինի մեր անվտանգության ապահովումը, իսկ դա կարելի է անել ոչ թե պատրանքային խաղաղության մասին խոսելով, այլ առաջին հերթին մեր բանակը վերականգնելով ու հզորացնելով և թշնամուն հակահարված հասցնելով։
Թշնամու ինքնաձիգների և ավելի ծանր զինատեսակների կրակի տակ չի կարող լինել և ոչ մի «խաղաղության օրակարգ»
Բաքվի բռնապետսկան վարչախումբը լկտիաբար կրակում է մեր խաղաղ բնակչության և զինվորների վրա Արցախում և Հայաստանի սահմանին։
Մինչդեռ Հայաստանում պնդում են, թե չեն շեղվելու իբր «խաղաղության օրակարգից»:
Թշնամու ինքնաձիգների և ավելի ծանր զինատեսակների կրակի տակ չի կարող լինել և ոչ մի «խաղաղության օրակարգ», պատկերավոր ասած, բացի խաղաղ հանգչելուց։
Ուստի, Հայաստանի և Արցախի թիվ մեկ օրակարգը պետք է լինի մեր անվտանգության ապահովումը, իսկ դա կարելի է անել ոչ թե պատրանքային խաղաղության մասին խոսելով, այլ առաջին հերթին մեր բանակը վերականգնելով ու հզորացնելով և թշնամուն հակահարված հասցնելով։
Վարդան Ոսկանյանի տելեգրամյան ալիքից