Թուրքիայում ու Ադրբեջանում ավարտին հասցրեցին «Շուշիի հռչակագրի» հետ կապված ֆորմալ իրավական գործընթացները։ Դրան զուգահեռ Ադրբեջանն ավելի լկտիացավ։

Երեկ Ադրբեջանի դատախազության ներկայացուցիչը խոսել է այն մասին, որ իրենք քրեական գործ են հարուցել Արցախի նախագահ Արայիկ Հարությունյանի դեմ։ Ադրբեջանից սպառնում են հատուկ գործողություն իրականացնել և առևանգել Հարությունյանին։

Արցախից արդեն արձագանքել են ադրբեջանցիներին՝ խորհրդարանում ընդունելով «Բռնազավթված տարածքների մասին» ԱՀ օրենքը։ Պաշտոնական Երևանը դեռ լուռ է։ Նիկոլ Փաշինյանը ծպտուն չի հանում, երբ Ալիևն իրեն է հայհոյում, էլ ուր մնաց, թե Արայիկ Հարությունյանի մասով ինչ-որ բան խոսի։

Նիկոլն Արցախը համարում է Ադրբեջաի մաս ու ամեն օր քարոզում այդ մասին։ Ըստ այդ տրամաբանության՝ Նիկոլն առանց «օֆ» անելու կհանձնի Արայիկ Հարությունյանին։ Նա ամբողջ արցախահայությանն է հանձնում Ադրբեջանին, հետևաբար՝ Հարությունյանին հանձնելու մեջ էլ խնդիր չի տեսնի։

Արայիկ Հարությունյանն աչքներիս լույսը չէ և Նիկոլի հետ մեղավոր ու պատասխանատու է 44–օրյա պատերազմի ու դրա արդյունքների համար։

Արայիկը Նիկոլի դրածոն է ու նաև ի՛ր պատճառով մենք ունեցանք այս ողբերգությունը՝ Արցախի պետականության ու տարածքների կորուստ, հազարավոր զոհեր, հազարավոր վիրավորներ, տասնյակ հազարավոր տնազուրկ մարդիկ։

Այն, որ Արայիկ Հարությունյանի վարքագիծն իրավաքաղաքական գնահատականի պետք է արժանանա, երկրորդ կարծիք լինել չի կարող, բայց ով էլ որ նա լինի ու ինչ կարծիք էլ որ ունենանք Հարությունյանի մասին, միևնույն է Ադրբեջանը չպետք է նրա հանդեպ որևէ քայլի դիմի։ Դա բոլորիս խայտառակությունը և խոշոր պարտությունը կլինի, այդ թվում՝ ռուս խաղաղապահների ու ՌԴ–ի։

Եթե Հարությունյանի դեմ Ադրբեջանը քայլ անի, ապա դա կդառնա նոր պատերազմի սկիզբ, ինչը կանխելու համար Երևանը ոչ թե պետք է լռի, այլ կոշտ ձևով արձագանքի, բայց դե ումից ինչ ենք պահանջում։ Թուրքի ու ադրբեջանցու առաջ կզած ու այդ դիրքը գովաբանող Նիկոլը Երևանն էլ կհանձնի, միայն թե կաշին փրկի։

Պետրոս Ալեքսանյան