Աշխարհի 20 ամենահարուստ երկրները պետք է կրկնապատկեն իրենց ամենամյա ծախսերը բնապահպանության և վերականգնման համար
Աշխարհի 20 ամենահարուստ երկրները պետք է կրկնապատկեն իրենց ամենամյա ծախսերը մինչև բնապահպանության և բնության վերականգնման համար՝ մինչև 2050 թվականը հասցնելով 285 մլրդ դոլարի։ Այս մասին ասել են ՄԱԿ-ը և դոնորները՝ կոչ անելով նրանց ավելացնել մասնավոր և օտարերկրյա ներդրումները:
G20 երկրներում բնության ֆինանսավորման մասին առաջին համատեղ զեկույցում նրանք հաշվարկել են, որ ծախսերը, ներառյալ խոշոր զարգացող տնտեսությունները, 2020 թվականին կազմել են 120 միլիարդ դոլար:
Համահեղինակ Իվո Մալդերը, ով գլխավորում է ՄԱԿ-ի Շրջակա միջավայրի ծրագրում կլիմայի ֆինանսավորումը, ասում է, որ G20-ում բնական ռեսուրսների ֆինանսավորման պակասի վերաբերյալ զեկույցում հատկացված ուշադրությունը կարող է օգնել հարուստ երկրներին, որոնք վերջին ամիսներին քաղաքական առաջնորդություն են ցուցաբերել այդ հարցում, այդ թվում՝ COP26 կլիմայական գագաթնաժողովում։
«Բնական լուծումների մեջ ներդրվող գումարը բավարար չէ»,-ասել է Մալդերը Thomson Reuters հիմնադրամին։ «Հուսով եմ՝ G20-ի երկրները կարող են օրինակ ծառայել , իսկ այս պահին՝ դա չեն անում»,-նշել է նա։
Զեկույցն ուսումնասիրում է, թե ինչպես հարուստ երկրները կարող են ավելի լավ կառավարել մոլորակի կլիման, կենսաբազմազանության և հողերի դեգրադացիայի ճգնաժամերը, օրինակ՝ խթանելով կայուն գյուղատնտեսությունը և մատակարարման շղթաները կամ կառուցելով կանաչ տարածքներ քաղաքներում՝ ջերմաստիճանի բարձրացման դեմ պայքարելու համար:
Անցյալ տարի ՄԱԿ-ի զեկույցում ասվում էր, որ բնապահպանության համար համաշխարհային ֆինանսավորումը պետք է եռապատկվի այս տասնամյակում մինչև 2030 թվականը տարեկան մոտ 350 միլիարդ դոլար, իսկ մինչև 2050 թվականը՝ հասցվի ավելի քան 536 միլիարդ դոլարի:
Ծախսերի ճեղքվածքն ավելի մեծ էր և դժվար էր հաղթահարել G20 երկրներից դուրս, ինչը նպաստել է այն փաստին, որ 2020 թվականին G20-ի 120 միլիարդ դոլարի ներդրումների միայն 2%-ն է ուղղվել արտաքին օգնությանը, ասվում է նոր ուսումնասիրության մեջ:
G20-ի երկրների կողմից ֆինանսավորումը կազմում է բնության մեջ գլոբալ ներդրումների 92%-ը, ասվում է զեկույցում։
Մասնավոր հատվածի ֆինանսավորումը նույնպես մնում է փոքր՝ G20-ի ընդհանուր ծավալի 11%-ը կամ տարեկան 14 մլրդ դոլար, թեև այն ապահովում է Համախառն ներքին արդյունքի մոտ 60%-ը G20 երկրների մեծ մասում:
Զեկույցի հեղինակները կոչ են արել G20-ին օգտվել հնարավորություններից՝ ավելացնելու իրենց միջազգային ներդրումները , օրինակ՝ դեգրադացված հողերի և էկոհամակարգերի վերականգնման համար, որոնք հաճախ կարող են ավելի էժան և արդյունավետ լինել, քան երկրում բնության հետ կապված նմանատիպ նախագծերը:
Զեկույցում նշվում է նաև, որ 2020 թվականին լավագույն 50 տնտեսությունները ծախսել են ավելի քան 14,6 տրիլիոն դոլար՝ վերականգնվելով COVID-19 համաճարակից, որից միայն 368 միլիարդ դոլարը կամ 2 տոկոսն է համարվում «կանաչ»:
«Կլիմայական և բնական ճգնաժամերը նույն մետաղադրամի երկու կողմերն են»,- ասում է Ջասթին Ադամսը՝ Համաշխարհային տնտեսական ֆորումի բնապահպանական լուծումների տնօրեն, զեկույցի համահեղինակ: «Մենք չենք կարող փոփոխություն կատարել, քանի դեռ չենք փոխել մեր տնտեսական մոդելները և շուկայական համակարգերը»,-ասել է նա:
Աշխարհի 20 ամենահարուստ երկրները պետք է կրկնապատկեն իրենց ամենամյա ծախսերը բնապահպանության և վերականգնման համար
Աշխարհի 20 ամենահարուստ երկրները պետք է կրկնապատկեն իրենց ամենամյա ծախսերը մինչև բնապահպանության և բնության վերականգնման համար՝ մինչև 2050 թվականը հասցնելով 285 մլրդ դոլարի։ Այս մասին ասել են ՄԱԿ-ը և դոնորները՝ կոչ անելով նրանց ավելացնել մասնավոր և օտարերկրյա ներդրումները:
G20 երկրներում բնության ֆինանսավորման մասին առաջին համատեղ զեկույցում նրանք հաշվարկել են, որ ծախսերը, ներառյալ խոշոր զարգացող տնտեսությունները, 2020 թվականին կազմել են 120 միլիարդ դոլար:
Համահեղինակ Իվո Մալդերը, ով գլխավորում է ՄԱԿ-ի Շրջակա միջավայրի ծրագրում կլիմայի ֆինանսավորումը, ասում է, որ G20-ում բնական ռեսուրսների ֆինանսավորման պակասի վերաբերյալ զեկույցում հատկացված ուշադրությունը կարող է օգնել հարուստ երկրներին, որոնք վերջին ամիսներին քաղաքական առաջնորդություն են ցուցաբերել այդ հարցում, այդ թվում՝ COP26 կլիմայական գագաթնաժողովում։
«Բնական լուծումների մեջ ներդրվող գումարը բավարար չէ»,-ասել է Մալդերը Thomson Reuters հիմնադրամին։ «Հուսով եմ՝ G20-ի երկրները կարող են օրինակ ծառայել , իսկ այս պահին՝ դա չեն անում»,-նշել է նա։
Զեկույցն ուսումնասիրում է, թե ինչպես հարուստ երկրները կարող են ավելի լավ կառավարել մոլորակի կլիման, կենսաբազմազանության և հողերի դեգրադացիայի ճգնաժամերը, օրինակ՝ խթանելով կայուն գյուղատնտեսությունը և մատակարարման շղթաները կամ կառուցելով կանաչ տարածքներ քաղաքներում՝ ջերմաստիճանի բարձրացման դեմ պայքարելու համար:
Անցյալ տարի ՄԱԿ-ի զեկույցում ասվում էր, որ բնապահպանության համար համաշխարհային ֆինանսավորումը պետք է եռապատկվի այս տասնամյակում մինչև 2030 թվականը տարեկան մոտ 350 միլիարդ դոլար, իսկ մինչև 2050 թվականը՝ հասցվի ավելի քան 536 միլիարդ դոլարի:
Ծախսերի ճեղքվածքն ավելի մեծ էր և դժվար էր հաղթահարել G20 երկրներից դուրս, ինչը նպաստել է այն փաստին, որ 2020 թվականին G20-ի 120 միլիարդ դոլարի ներդրումների միայն 2%-ն է ուղղվել արտաքին օգնությանը, ասվում է նոր ուսումնասիրության մեջ:
G20-ի երկրների կողմից ֆինանսավորումը կազմում է բնության մեջ գլոբալ ներդրումների 92%-ը, ասվում է զեկույցում։
Մասնավոր հատվածի ֆինանսավորումը նույնպես մնում է փոքր՝ G20-ի ընդհանուր ծավալի 11%-ը կամ տարեկան 14 մլրդ դոլար, թեև այն ապահովում է Համախառն ներքին արդյունքի մոտ 60%-ը G20 երկրների մեծ մասում:
Զեկույցի հեղինակները կոչ են արել G20-ին օգտվել հնարավորություններից՝ ավելացնելու իրենց միջազգային ներդրումները , օրինակ՝ դեգրադացված հողերի և էկոհամակարգերի վերականգնման համար, որոնք հաճախ կարող են ավելի էժան և արդյունավետ լինել, քան երկրում բնության հետ կապված նմանատիպ նախագծերը:
Զեկույցում նշվում է նաև, որ 2020 թվականին լավագույն 50 տնտեսությունները ծախսել են ավելի քան 14,6 տրիլիոն դոլար՝ վերականգնվելով COVID-19 համաճարակից, որից միայն 368 միլիարդ դոլարը կամ 2 տոկոսն է համարվում «կանաչ»:
«Կլիմայական և բնական ճգնաժամերը նույն մետաղադրամի երկու կողմերն են»,- ասում է Ջասթին Ադամսը՝ Համաշխարհային տնտեսական ֆորումի բնապահպանական լուծումների տնօրեն, զեկույցի համահեղինակ: «Մենք չենք կարող փոփոխություն կատարել, քանի դեռ չենք փոխել մեր տնտեսական մոդելները և շուկայական համակարգերը»,-ասել է նա:
Աղբյուրը՝ news.am