«Հրապարակ» թերթը գրում է. «Նախկինների Հայաստանում կային պաշտոնյաներ, որ իրար հետ կապ չունեցող պետական պաշտոններ էին զբաղեցնում` տարիներով մնալով կառավարման պետական համակարգում ու վայելելով պաշտոնից բխող բոլոր առավելությունները: Այդպիսին էին, օրինակ, Արամ Հարությունյանը` Բուլկի Արամ, Երվանդ Զախարյանը, մի քանի նախարարություն փոխած Դավիթ Լոքյանը, ուրիշներ:

Թավշյա Հայաստանում պաշտոններ փոխելու հարցում դեռ չեն գերազանցել Արգիշտի Քյարամյանի կենսագրությունը: Բայց հիմա նրան մարտահրավեր նետող կա` Բագրատ Բադալյանը: Թավշյա Հայաստանում առաջին պաշտոնը Բագրատ Բադալյանը ստացել է 2018-ին՝ նշանակվել է տրանսպորտի, կապի և տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նախարարի տեղակալ, մեկ տարի անց՝ ՀՀ տրանսպորտի, կապի և տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նախարարի տեղակալ, մեկ տարի անց՝ փոխվարչապետի գրասենյակի ղեկավար, մեկ տարի անց՝ հիմա, վարչապետի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ:

Չորս տարում՝ պետական չորս պաշտոն, որից երեքը՝ վարչապետի որոշումներով, մեկը՝ փոխվարչապետի: Սա բացարձակ ռեկորդ է:

Ցավալին այն է, որ ո՛չ աշխատանքի նշանակելիս, ո՛չ ազատելիս հանրությանը չեն տեղեկացնում, թե ինչու նման որոշում կայացվեց. եթե վատ է աշխատել, ու հանել եք, ինչո՞ւ եք վերադարձնում պետական համակարգ` այլ պաշտոնի, եթե լավ էր աշխատում, ինչո՞ւ հեռացրիք պետական համակարգից: Տրամաբանություն չկա»:

Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։