Հարգելի՛ հայրենակիցներ

Ոգևորվելով Հայաստանի արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքներից՝ Ալիևը կոշտացրել է իր դիրքորոշումն, այսպես կոչված, խաղաղության պայմանագրի, սահմանագծման ու սահմանազատման հարցերում։ Նա խոսում է դեստրուկտիվ նախապայմանների լեզվով։

Ալիևը Հայաստանից պահանջում է ճանաչել Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, որի մեջ պետք է ներառվի նաև Լեռնային Ղարաբաղը։ Նա պահանջում է նաև հայկական զորքերի զրոյացում Արցախում ու սպառնում նոր պատերազմով։ Կոմունիկացիաների ապաշրջափակման թեմայով էլ օգտագործում է «Զանգեզուրի միջանցք» ձևակերպումը։

Ալիևն այնքան է հեռու գնացել իր ցանկություններում, որ Մոսկվայից պահանջում է «սեփական պարտության հետ համակերպված Հայաստանին զենք չմատակարարել»։

Ադրբեջանի այս ագրեսիվ վարքագիծը չի բխում նոյեմբերի 9-ի ու հունվարի 11-ի եռակողմ հայտարարություններից։

Ցավոք, պաշտոնական Երևանը դեռ չի պատասխանել Ալիևի հայտարարություններին, ինչն առնվազն տարակուսելի է։ Հուսանք, որ տվյալ դեպքում լռությունը համաձայնության նշան չէ։ Ալիևը Երևանի լուռ պահվածքը, թերևս, գնահատել է որպես թուլության նշան ու անցել գրոհի։ Ունենք զոհեր, գնդակոծվում են մեր բնակավայրերը։

Սա անթույլատրելի իրավիճակ է։ Մենք խաղաղության ենք ձգտում, բայց ոչ մեր արժանապատվության, ազատության ու անկախության գնով։

ՀՀ ԱԺ պատգամավոր Անդրանիկ Թևանյան