Երբեք մի վիճեք հիմարների հետ։

Ժողովրդական խոսք

Նիկոլ Փաշինյանը հիստերիկացել է։ Ու ինչքան Ռոբերտ Քոչարյանը թափ է հավաքում, այնքան շատ է ինքը հիստերիկանում ու դուրս գալիս «տռաս»։

Նիկոլն իրեն պահում է «տռասի» ղժղժան պուտանկի պես․ գոռգոռում է, կպռշկում է անցորդներին, գնի շուրջ է «բազառվում», ստից բաներ է խոսում, թե բա էս չեմ անում, էն չեմ անում, բայց վերջում ամեն ինչ անում է և էժանով։

Նիկոլն այնքան է հիստերիկացել, որ որոշել է, իբր, ուժեղ քայլ անել՝ բանավեճի է հրավիրել Ռոբերտ Քոչարյանին և Լևոն Տեր–Պետրոսյանին։

Պարզ է, որ Քոչարյանը Նիկոլի հետ բանավիճելու բան չունի։ Այս ընտրությունները ոչ թե Նիկոլի հետ բանավիճելու, այլ նրան տշելու և քշելու համար են։

Նիկոլի հետ ի՞նչ բանավիճես։ Նախ հիմարների հետ չեն բանավիճում։ Բացի այդ՝ Նիկոլը հիստերիկ, ճղճղան, սուտասան, պոպուլիստ, մուտիլովչիկ, բամբասչի, ցռան գյադա է։ Նման տղաներին բակում միշտ ծեծում են, «փչացնում»։ Նիկոլի հետ հենց այդպես էլ վարվել են Իջևանում։ Դրա համար է հիմա ինքը մուռը հանում մարդկանցից։ Երբ Իջևանում հրահանգում էր ծեծել իր փոքր հայրենիքի համաքաղաքացիներին՝ պահանջելով արյան գետեր, մանկական տարիքի ծանր օրերի կոմպլեքսներից էր փորձում ձերբազատվել, քանզի ամբողջ կյանքում աբիժնիկ է եղել։

Նիկոլն իր վախկոտությունից ձերբազատվում է ամբոխի առկայությամբ։ Այդ իսկ պատճառով է անընդհատ կաբինետից փախնում ու հայտնվում ամբոխի մեջ։ Որ հոխորտա։

Ալիևի կոշիկը լիզողը

Տրամաբանությունից ու մտքից թոփալը հրավիրում է բանավեճի՝ «մոռանալով», որ ինքն իր կարիերայի գլխավոր բանավեճը տանուլ տվեց և՛ դահլիճում, և՛ մարտի դաշտում։

Ինչպես հայտնի է, «Չալոն» Մյունխենում բանավիճեց Ալիևի հետ։ Դա տիեզերական մասշտաբի խայտառակություն էր։ Հայ ժողովրդի ամոթը։ Պարտվել եմիշ–գլուխ Իլհամին Արցախի հարցով բանավեճում, նշանակում է քյալամ–գլուխ կրել սեփական ուսերին։ Նիկոլը հաջողացրեց պարտվել Իլհամին։

Նիկոլի խոսքերի վրա ծիծաղում էր ամբողջ դահլիճը։ Մյունխենում նա մինի, միկրո և այլ տիպի հեղափոխություններ էր անում, իսկ դահլիճը հռհռում էր այդ ծաղրածուի վրա։ Ու ցավն այն է, որ Իլհամն էլ էր անթաքույց ծիծաղում մեր տնաբույծ պատուհասի վրա։ Ո՞վ լիներ, որ չծիծաղեր ու չօգտվեր այդ հիմարի գոյությունից։

Մյունխենը միակ դեպքն էր, երբ ամբողջ ուժով «բալետ» էի անում Նիկոլի օգտին, քանզի Հայաստանը, ոչ բարով, նա էր ներկայացնում։ Սակայն, ավա՜ղ, նա խայտառակ պարտություն կրեց այդ բանավեճում, քանզի տգետ է և «դվառնյաշկա»։

Այդ պարտված բանավեճին հաջորդեց նոր պարտությունը մարտի դաշտում։ Նիկոլը պարտության տարավ հայ ժողովրդին ու հիմա պետք է վռնդվի։

Հունիսի 20–ին հայ ժողովուրդը պետք է ամրագրի աննիկոլ Հայաստանի հաղթանակը։ Հակառակ դեպքում Նիկոլը կմնա, բայց Հայաստանը չի լինի։ Ընտրությունը շատ պարզ է։

Հայկ Ուսունց