«Այն, ինչ կատարվեց հոկտեմբեր-նոյեմբեր ամիսներին, էապես փոխեց այն, թե ինչ ենք հասկանում բարենպաստ բառի տակ։ Եթե մեկ տարի առաջ խոսեինք բանակցությունների մասին, բարենպաստը բոլորովին այլ իմաստ կունենար։ Այսօր խոսքը գնում է նրա մասին, որ փրկենք այն, ինչ մնացել է։ Ես վստահ եմ, որ այս պահի համար մենք ի վիճակի ենք Ղարաբաղյան հարցի կարգավորման բարենպաստ լուծումներ գտնել։ Վստահ եմ նաև, որ այս իշխանությունը դա չի կարող անել, որովհետև նրանք են հասցրել ներկայիս իրավիճակին։ Պետք է փորձենք հետ բերել հարցը ազգերի ինքնորոշման իրավունքի դաշտ։ Այսօր, ըստ էության, հարցը քննարկում են տարածքային ամբողջականության դաշտում։ Ներկայումս առաջ տարվող դեմարկացիայի հարցը և սահմաններին կատարվողը տանում է նրան, որ Հայաստանը ճանաչի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, իսկ հետո Բաքուն կասի, որ Ղարաբաղի հարցը իր երկրի ներքին հարցն է»։