Մեկնաբանություն

25.05.2021 10:29


Տեր-Պետրոսյանն ու Փաշինյանը՝ սերգոջանական

Տեր-Պետրոսյանն ու Փաշինյանը՝ սերգոջանական

Քաղաքական անբարոյականության հիմնադիր–նախագահը

Անկախ Հայաստանի քաղաքական կյանքն անբարոյական դարձավ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի քավորությամբ։

Երբ «Ղարաբաղ» անունը կրող կոմիտեի անդամը, «Պայքար, պայքար մինչև վերջ» կարգախոս ունեցող քաղաքական հոսանքի կարկառուն ներկայացուցիչը («վերջի» տակ նկատի ունեին Ղարաբաղի միավորումը Հայաստանին), Ղարաբաղյան շարժման ալիքի վրա իշխանության եկած մարդը հայտարարում է, որ Ղարաբաղը խոչընդոտում է Հայաստանի զարգացմանը, քաղաքականությունը դառնում է անբարոյականություն։

Տեր–Պետրոսյանը 1997–ին հայտարարեց, որ «Սերգո ջանը» լավ կապրի, եթե Ղարաբաղի տարածքները հանձնենք Ադրբեջանին՝ Ղարաբաղի կարգավիճակի հարցը թողնելով չլուծված։

ՀՀ 1–ին նախագահն առաջարկում էր Ղարաբաղը հանձնել Ադրբեջանին ու Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման հարցը հանել պետության արտաքին քաղաքականության օրակարգից, որպեսզի Ադրբեջանի ու Թուրքիայի հետ սահմանները բացվեն ու «Սերգո ջանը» լավ ապրի։

Լևոն Տեր–Պետրոսյանի հոգեզավակ Նիկոլ Փաշինյանը գործնականում կյանքի կոչեց լևոնական այդ գաղափարները և հիմա «Սերգո ջանի» լավ ապրելու համար առաջարկում է արդեն հանձնել Հայաստանի տարածքները, որպեսզի Ադրբեջանի ու Թուրքիայի սահմանները բացվեն և կյանքը դառնա մեղր։

3 (3)

Քիրվայական միջավայրի թերմացքը

Լևոն Տեր–Պետրոսյանի համար Ղարաբաղի հարցն իշխանության գալու միջոց էր։ Հենց դարձավ ՀՀ նախագահ, դավաճանեց այն ամենին, ինչի համար պայքարի էր դուրս եկել։

Լևոնը 1988–ին նացիոնալ–պոպուլիստ էր։ Հետո դարձավ խոր կղերապահպանողական, իսկ իշխանությունից հեռացվելու նախաշեմին՝ թրքաբոլշևիկ Ղուկաս Ղուկասյանի հետևորդ։ Լևոնը, Ղուկասյանի պես, հավատում էր, որ թուրքերը փոխվել են ու կարելի է նրանց հետ լեզու գտնել՝ ազգային հարցից հրաժարվելով։ Ղուկասյանը հավատացել էր կոմունիստական ինտերնացիոնալին ու զենք էր հասցնում Աթաթուրքի գլխավորած Թուրքիային։ Լևոնը հավատացել էր կոսմոպոլիտիզմին, միջազգային դայակների խաղաղարար առաքելությանը և կարծում էր, որ պացիֆիզմը վրա է հասնում այն պահին, երբ դու անընդհատ զիջում ես։ Նիկոլը գործնականում ապացուցում է լևոնական գաղափարների կործանարար ու հակապետական բնույթը։

Ի դեպ, լևոնական ոճի քաղաքական անբարոյական է նաև Նիկոլ Փաշինյանը։ Նիկոլը Լևոնի քաղաքական գործունեության թերմացքն է։ Եթե Լևոնը նացիոնալ–պոպուլիզմն օգտագրծեց իշխանության գալու համար, ապա Նիկոլն օգտագործեց սոցիալ–պոպուլիզմը։

Ինչպես որ Լևոնը դավաճանեց Ղարաբաղյան շարժմանը և շարժման բուն նպատակին, այնպես էլ Նիկոլը դավաճանեց սոցիալական արդարության հաստատման, հակաօլիգարխիկ ու հակակոռուպցիոն շարժիչ ունեցող զանգվածային շարժմանը (նիկոլենք դրան «թավշյա հեղափոխություն» անունը տվեցին)։ Երկուսն էլ ի վերջո գործեցին Արցախի դեմ։ Նիկոլն արյան գնով կյանքի կոչեց Արցախից ազատվելու տերպետրոսյանական ծրագիրը։ Ու հիմա լևոնական կոդերով քարոզ է տանում, թե բա Ադրբեջանի և Թուրքիայի հետ սահմանները կբացվեն ու «Սերգո ջանը» լավ կապրի։

unnamed

Ինչպես է հայրը «քցում» որդուն և ինչպես է պետք սրանց գցել աղբարկղը

Անվերջ կարելի է նայել, զարմանալ ու զզվել Տեր–Պետրոսյանի վարքագծից։ Նիկոլի վարչապետ դառնալուց հետո Տեր–Պետրոսյանը հրապարակավ կամ լատենտ տարբերակով աջակցել է Փաշինյանին, ողջունել նրա բոլոր ապօրինությունները, սատարել պետական կառավարման խայտառակ որակին և կռիվ տվել նրա ընդդիմախոսների դեմ։ Բայց հիմա ուզում է տարանջատվել «ժողովրդի» վարչապետից։ Դա էլ է անբարոյականություն։ Ասել է թե՝ Տեր–Պետրոսյանը թե՛ մարդկային, թե՛ քաղաքական առումով անբարոյական է։

2008–ին Լևոնը, իշխանությունից վռնդվելուց հետո, վերադարձել էր քաղաքականություն որպես երդվյալ սերգոջանական։ Նիկոլն էլ «մարտի 1» կազմակերպեց, որպեսզի իր քաղաքական հոգեհայրը դառնա նախագահ ու իրականացնի Արցախի փուլային հանձնման ծրագիրը։ Սրանք 10 մարդու գլուխ կերան, բայց պետությունը կարողացավ պաշտպանել ինքն իրեն։

1998–ի իշխանափոխությունից ու 2008–ի մարտի 1–ից հետո լևոնանիկոլական թիմին համարժեք իրավաքաղաքական գնահատականներ չտրվեցին, ու հենց դա էր պատճառը, որ քիրվայականության մոլախոտը աճեց և իրենով լցրեց ամբողջ դաշտը։ Վերջում էլ իշխանության եկավ քաղաքականության անբարոյականության հիմնադրի թերմացքն ու ստացանք այս ողբերգությունը։

Հայաստանն ու Արցախը առողջացնելու կարևորագույն նախապայմանը, հետևաբար, քաղաքական մոլախոտերին հիմքից մաքրելն է։ Առաջին հերթին գաղափարական առումով։ Մինչև այս գործը չարվի, մեր երկիրը ոտքի կանգնելու հնարավորություն չի ունենա։ Արտահերթ ընտրությունները պետք է օգտագործվեն այդ նպատակով։

Կորյուն Մանուկյան

Այս խորագրի վերջին նյութերը