Արցախյան առաջին պատերազմի ազատամարտիկ, հայտնի տանկիստ Լավրենտ Շումանյանը Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում պատմում է, թե ինչ է կատարվել Շուշիում` այն կորցնելու նախօրեին։

«Էդքան ժամանակ Շուշիում մի գնդակ չենք կրակել, որովհետև թուրք չենք տեսել։ Ի տարբերություն 92 թվի, էս տարի Շուշիում մարտեր բացարձակ չեն եղել, քաղաքը ուղղակի հանձնել ենք»,–ասում է Շումանյանը։

«Ոչ մի խոսակցություն չի եղել Շուշիի հանձնման մասին… Բայց իմ ներքին ձայնն ինձ հուշում էր, որ ես վերջին անգամ եմ դուրս գալիս մեր տնից»,–պատմում է ազատամարտիկը։

Նրա խոսքով` այս պատերազմում հայկական ԶՈւ–ն երկու թույլ կողմ ուներ` հրամանատարության սխալ գործողությունները ու փակ օդ չունենալը։

«90-ականներին տենց բան չկար, որ հրամանատարը մտներ բունկեր, զինվորին ասեր` գնա կռվի։ Առաջնորդի խնդիր ենք ունեցել, թե չէ հայը երբեք պարտվող չի եղել։ Գերանդիներով, եղանով դուրս է եկել թուրքի դեմ։ Մեր ճակատագիրն է` ամուր կանգնել մեր հողի վրա ու չկորցնել մեր գենը»,–ասում է Շումանյանը։