Թրքահպատակ նիկոլ փաշինի ու նրա դավաճանախմբի հակահայ ոճիրները, Արցախը թուրքին հանձնելու նպատակները կարող էին ձախողվել, եթե կոնկրետ Արցախում էությամբ արցախցի և արժանապատիվ ղեկավար ու ղեկավարություն լիներ, այլ ոչ թե Արայիկ Հարությունյան կոչվող թյուրիմացության նման մեկը: Ու սա, որ նիկոլ փաշինի հետ փայատեր է հայության գլխին սարքված աղետի ու կատարած ոճրագործության առումներով, վերջերս ինչ-որ շատ է ժրել:

Սրանց՝ այս ստախոս, կեղծավոր, թշնամուն երկիր հանձնած պետական հանցագործներին, որոնք մինչև կոկորդն ու ավելի բարձր ողողված են հազարավոր հայորդիների, մի քանի սերնդի արյամբ, այ դրանց՝ նիկոլ փաշինին ու Ստեփանակերտի նրա էժանագին կլոն «նիկոլ-արայիկին» թվում է, թե արդեն մարսել են իրենց գործած աններելի ոճիրը: Սրանց թվում է, թե մարսել են, ու հիմա մեկը ինչ-որ խեղկատակային «արտահերթ ընտրություններից» է բարբաջում, մյուսը հերթական անգամ ինչ-որ տխմարություններ է դուրս տալիս «ներքին թշնամիների», «կեղծ հայրենասերների» թեմաներով:

Սա, տվյալ դեպքում նկատի ունենք պետական հանցագործ Արայիկ Հարությունյանին, որ թշնամուն է հանձնել Արցախի մոտ 75 տոկոսը, առնվազն անմիջական մասնակցություն է ունեցել այդ դավադիր ու հայակործան ծրագրին, քիչ չէ, որ կալանավորված ու ամենախիստ պատժի ենթարկված չէ, դեռ մի բան էլ ավել-պակաս դուրս է տալիս հայ մարդկանց հասցեին: Սա, որ պատերազմից առաջ լկտիաբար ստում էր, իր անհեթեթ ժպիտը դեմքին ապուշություններ էր խոսում, թե «երկինքը պաշտպանված է», որ ուղղակիորեն ներքաշված էր Գյանջայի ռազմական օդանավակայանը ֆոտոշոփով «հօդս ցնդեցնելու» ստախոսական «գործողության» մեջ, դեռ համարձակվում է ծպտո՞ւն հանել:

Սա, որ իրեն «բայևիկի միջի տղու» տեղ դրած կուռաժիտ էր գալիս՝ առաջնագծում կոֆե խմելու տեսարաններով, որ չնայած գիտեր, որ Հադրութն արդեն ընկած է, հայտարարում էր, թե Հադրութը մեր վերահսկողության տակ է, սա որ պատերազմի 3-4-րդ օրը շատ լավ իմացել է, որ հազարավոր զինվորների, բանակի զրահատանկային զորքերի մեծ մասը արկածախնդրորեն դնում են հարվածի տակ, որ առնվազն զգուշացված է եղել, որ այսպես կոչված՝ «Լելե Թեփեի գործողությունը» բացահայտ ավանտյուրա է, ինչը է՛լ ավելի ծանր վիճակի մեջ է դնելու մեր զինվորներին, մի խոսքով, այս ստախոս-գլխակերը դեռ համարձակվում է ինչ-որ բանե՞ր խոսել:

Լավ, Արցախի բեկորների վրա մեկը չկա՞, որ այդ պետական հանցագործին հուշի, որ իր միակ «ասելիքը» ատրճանակը քունքին դնելն ու ձգանը քաշելն է, եթե ուզում է, որ գոնե հետմահու իր սերունդները իր բաժին անեծքի ու խարանի տակ չմնան:

Առհասարակ, թե՛ նիկոլ փաշինը, թե՛ նրա կլոն արայիկ հարությունյանը, թե՛ այս թրքահպատակների մնացյալ մանկլավիկները վաղուց արդեն անցել են բոլոր սահմանները, հիմա էլ բռնաբարում են հայության համբերատարությունն ու զսպվածությունը: Հիմա արդեն բացահայտորեն հրահրում են ազգի դեռ չզոմբիացած ու դեռ էշացման ու աղանդավորական թմբիրի մեջ չընկղմված հատվածին, դեռ շարունակում են բացահայտորեն սադրիչ վարք դրսևորել ու իրենց պահել ամենավերջին սրիկայի նման: Այսինքն իրենք արդեն համոզված են, որ թուրքերի ու ադրբեջանական թուրքերի առաջ ստանձնած իրենց կեղտոտ պարտավորություններն ու հակահայ ծրագրերը լիովին իրականացրել են, հիմա կարող են ազատորեն վայրահաչել հայերի ու հայության հասցեի՞ն:

Ես չգիտեմ, թե կոնկրետ երբ և կոնկրետ ով է ապացուցելու, որ դրանք չարաչար սխալվում են: Միայն ներքին զգացողություն ունեմ, որ այդ ապացույցը լինելու է դաժան ու անողոք:

Արմեն Հակոբյան