Մարտի 1-ին տեղի ունեցավ Փաշինյանի հրավիրված հանրահավաքը: Այն, որ հանրահավքի մասնակիցների ճնշող մեծամասնությունը հավաքված էր վարչական ռեսուրսի գործադրմամբ, այլևս որևէ մեկի համար գաղտնիք չէ:

Բացի քանակական խայտառակ վիճակից, մարտի 1-ի հանրահավաքը ցույց տվեց նաև Փաշինյանի և իր աջակիցների բովանդակային սնանկությունը: Փաշինյանի աջակիցներից մեկը լրագրողին հավատացնում էր, որ Շուշին հայկական չի. «Շուշին մերը չէր, Սպարապետն էր գրավել իրա տղաներով», փաշինյանական մեկ այլ ակտիվիստ պատրաստ էր մեռնել, բայց նախկիններին չտեսնի իշխանական աթոռների. «Ավելի լավ է համատարած պատերազ լինի, մեր ու մանուկ, հղի, չբեր կոտորվեն քան նախկինները գան:Մեզ հողերը չեն հետաքրքրում»: Կարևոր է նկատել, որ փաշինյանական գաղափարախոսության կրողների այս խոսքերի հետ համաձայնվում էին իրենց լսող տասնյակ այլ ցուցարարներ:

Պատերազմի պարտությունից հետո ամենաանհասկանալին բեմահարթակում Սասուն Միքայելյանին տեսնելն էր: Մարդ, ով անգամ մեկ օր մարտի դաշտում չեղավ, չնայած նախկինում ներկայանում էր՝ որպես անզիջում սկզբունքների տեր ազատամարտիկ:

Սասունն իրականում պատռեց իր վերջին դիմակը: Հիմա արդեն ակնհայտ է, որ նա և հիշատակված ցուցարարները ոչնչով չեն տարբերվում: Սասունը հայրենիքը հանձնող ցուցարար է, իսկ Փաշինյանին աջակցող ցուցարարները Սասուն են: Սրանով ամեն բան ասված է:

Աղբյուրը՝ politik.am