Նայում եմ երեխաներիս ու մի հարց է տանջում ինձ. լավ, իշխանությունը, փողը սիրում են, օկ, բայց սրանք ծնողական բնազդ չունե՞ն
Նայում եմ երեխաներիս ու մի հարց է տանջում ինձ. լավ, իշխանությունը, փողը սիրում են, օկ, բայց սրանք ծնողական բնազդ չունե՞ն։ Իրենց մասին ինչ ասես գրում են՝ ինտիմ մանրամասներից սկսած, մինչև անեծքներ։ Նրանց ֆեյքերն են ուրիշների մասին ինչ ասես գրում։ Ու երեխաներն այդ ամենը կարդում են, այդ ամենը լսում։
Ու մոտս հարց է առաջանում. ձեր դուրը գալի՞ս է այն միջավայրը, որը դուք ձեր երեխաների շուրջ ստեղծել եք։ Դուք երազել եք, որ ձեր երեխաները հենց այսպիսի՞ ՝ ատելությամբ լի ու պարտության բեռի տակ ապրող, բոլոր «կարմիր գծերը» հատած հասարակությունում մեծանան։
Նայում եմ երեխաներիս ու մի հարց է տանջում ինձ. լավ, իշխանությունը, փողը սիրում են, օկ, բայց սրանք ծնողական բնազդ չունե՞ն