Թուրքիայում սուլթանության ու խալիֆայության վերացումից հետո, 1924թ․ օսմանյան սուլթանական գերդաստանի բոլոր անդամները աքսորվեցին երկրից։ Աքսորվածների թվում էին նաև պատմության մեջ «կարմիր (արյունարբու) սուլթան» անունով հայտնի Օսմանյան սուլթան Աբդուլ Համիդ 2-րդի (1876-1909թթ․) ընտանիքի անդամները։

Աբդուլ Համիդի ավագ որդին՝ Մեհմեթ Սելիմ էֆենդին Օսմանյան Թուրքիա վերադառնալու մտադրությամբ բնակություն է հաստատում Սիրիայի Հալեպ քաղաքում։ Սակայն Անկարայի կառավարությունը բողոքի նոտա հղելով Ֆրանսիային, որն այդ ժամանակ վերահսկողություն ուներ Սիրիայում, պահանջում է Սելիմ էֆենդիին վտարել այդ երկրից։

«Türkiye Gazetesi» թերթի թղթակից Էքրեմ Բուղրա Էքինջին, իր սյունակում անդրադարձ է արել Աբդուլ Համիդի ընտանիքի հետագա ճակատագրին, ներկայացնելով նաև սուլթանի ավագ որդու կյանքի մայրամուտին օգնության ձեռք մեկնած հայ մարդու դրվագը, որը բախտորոշիչ դեր է ունենում նրա համար։

Եվ այդպես, Սիրիայից Բեյրութ տեղափոխվելուց հետո սուլթանի որդին մեծ զրկանքներ է կրում՝ նույնիսկ չկարողանալով վճարել տան վարձը։

Տան սեփականատարը լինելով հայ, մինչև նրա կյանքի վերջ՝ 1937թ․ չի վերցնում տան վարձի գումարը։

Լրագրողը, սակայն չի մանրամասնում բեյրութաբնակ հայի անունը։

Աղբյուրը՝ ermenihaber.am