Նախկինում արդեն առիթներ եղել են նկատելու, որ Արգիշտի Քյարամյանը նիկոլ փաշինյանի համար ուղղակի անփոխարինելի կադր է:
Ուր ասես այս երկուսուկես տարվա ընթացքում «թավշյա» իշխանապետը Քյարամյանին չխցկեց. է՛լ ՊԵԿ, է՛լ ՊՎԾ (նախ, տեղակալ, իսկ նշանակումից մի քանի օր անց՝ Դավիթ Սանասարյանի ժպ), է՛լ 1 օրով Քնչչական կոմիտեի նախագահի տեղակալ (2020թ. մայիսի 4-5-ը), է՛լ ԱԱԾ փոխտնօրեն, է՛լ ԱԱԾ տնօրեն (2020թ. հունիսի 8-ից հոկտեմբերի 8), վերջերս էլ նորից նշանակվել է ՔԿ նախագահի տեղակալ՝ վերադառնալով մայիսին 1 օրով զբաղացրած պաշտոնին: Ու այդ ամենը դեռ անգամ 30-ը չբոլորած:
Անհամեմատ ավելի գրագետ ու բանիմաց մասնագետներ կան, որ անգամ 30 տարվա մեջ նման հարուստ «սի-վի» կամ աշխատանքային կենսագրույթուն չունեն՝ զբաղեցրած պաշտոնների բազմազանության տեսանկյունից: Կոլեկցիա է:
Օրերս էլ Արգիշտի Քյարամյանին, ՆԱ-1-ի եթեր էին խցկել («նիկոլի անձնական», նախկին Հանրային հեռուստաընկերություն՝ Հ1): Հարցազրույց էր տալիս: Լսելուն զուգահեռ, անզուգական կատակերգակ Նորման Ուիզդոմի մարմնավորած կերպարը՝ միտր Պիտկինն էր մտքիս գալիս, հատկապես՝ «Միստր Պիտկինը՝ թշնամու թիկունքում» հանրահայտ կինոկատակերգության տարբերակով, որտեղ ներկայացված են նշված կերպարի արկածները՝ պատերազմի ժամանակ:
Ի դեպ, այդ ԽՍՀՄ-ում էր ֆիլմն այդպես վերավերնագրված ներկայացվում (այդպես ընդունված էր), բնօրինակում ֆիլմի վերնագիրը անգլերեն թևավոր խոսքի վրա կառուցված բառախաղ է՝ «Քառանկյուն ցցաձողը», որի ամբողջական արտահայտությունը հնչում է այսպես՝ «քառանկյուն ցցաձողը՝ կլոր անցքում» (բառացի թարգմանությամբ)՝ անհամապատասխանության կամ որևէ մեկի՝ իր տեղում չլինելու իմաստով:
Այդ տեսանկյունից, Արգիշտի Քյարամյանին լիովին սազում է ֆրազը, թե՛ Պիտկինի, թե՛ հատկապես ոչ իր տեղում գտնվելու իմաստով:
Նա, օրինակ, հեռուստալսարանին պատմեց, որ պատերազմի 3-րդ օրը որպես ԱԱԾ տնօրեն էր մեկնել Արցախ: Հետո, իր իսկ խոսքով, հոկտեմբերի 8-ին, այսինքն՝ պաշտոնանկության օրը վերադարձել էր, «հանձնել ԱԱԾ-ն», հետո հասկացել է, որ ինքն իրեն չի ների, եթե չվերադառնա Արցախ ու մեկնել է:
Հարց՝ ի՞նչ պաշտոնական կարգավիճակ ուներ: Պատասխանում է, որ որևէ պաշտոնական կարգավիճակ չի ունեցել: Ուղղակի, որպես նախկին պաշտոնյա, ԱԱԾ նախկին տնօրեն: Թե ինչո՞ւ է ընդամենը հունիսի 8-ին ԱԱԾ տնօրեն նշանակված Քյարամյանը պատերազմի առաջին շաբաթվա ընթացքում, ի դեպ, պաշտոնանկ արվել՝ ոչ մի խոսք: Ու, այս նախկին պաշտոնյան, որ օրացուցային 4 ամիս է միայն ԱԱԾ տնօրեն եղել, ըստ որում, ընդհանրապես այդ համակարգից չլինելով, Արցախում բավականին բազմաբնույթ գործունեություն է ծավալել: Իր պատմելով՝ որոշակի բեռների փոխադրմանն է աջակել, դասալքության հետ կապված դեպքերն է ուսումնասիրել (որպես ո՞վ, շատ հետաքրքիր է, ի՞նչ կարգավիճակով): Հետո, երբ վիճակը ծանրացել է, խրամատավորման աշխատանքների մեջ է ներգրավվել, զինված ստորաբաժանումների տեղակայման հարցերով...
Ունիվերսալն այն խոսքը չէ:
Շատ տպավորիչ էր Քյարամյանը, երբ սկսեց «կռուտիտ լինել» ապօրինի կամ զարտուղի տարբերակով 1400 ադրբեջանցիների ՀՀ անձնագրերով «հանդերձավորելու» մասին մեղադրանքների հետ կապված: Սույն բազմակողմանի կադրն ու անկասկած վունդերկինդը սկսեց լոլոներ պատմել... օտարերկրացիներին օրինական կարգով ՀՀ քաղաքացիություն և ՀՀ անձնագիր տրամադրելու կարգի մասին: Չգիտեմ, թե նա հատկապես ում էր որոշել երկարականջավոր կենդանու տեղ դնել, բայց կացնային ինքնավստահությամբ էր այդ թեմայով խոսում: Կարելի է կարծել, թե հիշյալ մեղադրանքներում խոսքն այն մասին էր, որ 1400 ադրբեջանական կամ թուրքական զինծառայող դիմում են ներկայացրել՝ ՀՀ քաղաքացիություն ստանալու համար ու նման բաներ:
Չէ, բայց նիկոլի իշխանության ոչ միայն սատարիչներն են տուժած ձեղնահարկով, այլև հենց պաշտոնավորները: Լավ էլ միմյանց գտել են: Տրամաբանության և մտքի առումով սրանց մոտ իսկապես «տորիչելյան դատարկություն» է:
Սակայն «կռուտիտը» վատը չէր: Ճիշտ է, նախկինում, ավելի երիտասարդ ժամանակ, ասենք, մոտ մեկ տարի առաջ Արգիշտի Քյարամյանն ավելի որակյալ «կռուտիտներ» էր անում: Կհիշեք, երևի: Այս երիտասարդ ու երդվյալ հակակոռուպցիոները, որ «հանցավոր ռեժիմի» օրոք, մինչև 2018 թվականը, քննիչ ու դատախազ է եղել, որպես ունեցվածք հայտարարագրել էր 2 առանձնատուն, 3 հողամաս, ավտոտնակ, իսկ դրամական միջոցները՝ 30 մլն դրամ, ևս 48 հազար դոլար, իսկ իր տիկինն էլ, ի դեպ, հայտարարագրել էր 26 մլն դրամ ու 46 հազար դոլար:
Տպավորիչ ունեցվածք է: Որտեղի՞ց այդ գումարները, թավշյա ու երիտասարդ ունիվերսալ կադրին: Արգիշտի Քյարամյանը, եթե չեք մոռացել, ասաց, որ քեռին էր ինչ-որ գնման համար եվրոպաներից գումար տվել, բայց գնում չէր արել ու՝ վերջ: Բա մնացա՞ծը: Մնացածն էլ, պարզվեց, Ռուսաստան արտագնա աշխատանքի մեկնած հարազատությունն է ուղարկել: Տեսնո՞ւմ եք, որ ոչ մի կոռուպցիա-մոռուպցիա էլ չկա: Փոխարենը կա զիլ «կռուտիտ», այսինքն՝ խուսախոսություն:
Եթե մի փոքր ավելի լուրջ, ապա նիկոլ փաշինյանը կարող էր Արգիշտի Քյարամյանին հռչակել հատուկ հանձնարարություններով անփոխարինելի ամենապաշտոնյա, «ռևալյուշընֆյուրերի»ամենավստահելի ու անկրկնելի կադր:
Չէ, սրանք լրիվ «կադր» են: Բայց հայկական էժանագին սերիալի: Ավելի ճիշտ, փաշինյանի սիրած «կարգինի» այն մանրապատումից, որ կոլխոզի բոլոր գործերը ուզում են կախեն մեկի վրա, որ հա՛մ վարի, հա՛մ ցանի, հա՛մ հնձի...
Հեղափոխության անփոխարինելի թերմացքը
Նախկինում արդեն առիթներ եղել են նկատելու, որ Արգիշտի Քյարամյանը նիկոլ փաշինյանի համար ուղղակի անփոխարինելի կադր է:
Ուր ասես այս երկուսուկես տարվա ընթացքում «թավշյա» իշխանապետը Քյարամյանին չխցկեց. է՛լ ՊԵԿ, է՛լ ՊՎԾ (նախ, տեղակալ, իսկ նշանակումից մի քանի օր անց՝ Դավիթ Սանասարյանի ժպ), է՛լ 1 օրով Քնչչական կոմիտեի նախագահի տեղակալ (2020թ. մայիսի 4-5-ը), է՛լ ԱԱԾ փոխտնօրեն, է՛լ ԱԱԾ տնօրեն (2020թ. հունիսի 8-ից հոկտեմբերի 8), վերջերս էլ նորից նշանակվել է ՔԿ նախագահի տեղակալ՝ վերադառնալով մայիսին 1 օրով զբաղացրած պաշտոնին: Ու այդ ամենը դեռ անգամ 30-ը չբոլորած:
Անհամեմատ ավելի գրագետ ու բանիմաց մասնագետներ կան, որ անգամ 30 տարվա մեջ նման հարուստ «սի-վի» կամ աշխատանքային կենսագրույթուն չունեն՝ զբաղեցրած պաշտոնների բազմազանության տեսանկյունից: Կոլեկցիա է:
Օրերս էլ Արգիշտի Քյարամյանին, ՆԱ-1-ի եթեր էին խցկել («նիկոլի անձնական», նախկին Հանրային հեռուստաընկերություն՝ Հ1): Հարցազրույց էր տալիս: Լսելուն զուգահեռ, անզուգական կատակերգակ Նորման Ուիզդոմի մարմնավորած կերպարը՝ միտր Պիտկինն էր մտքիս գալիս, հատկապես՝ «Միստր Պիտկինը՝ թշնամու թիկունքում» հանրահայտ կինոկատակերգության տարբերակով, որտեղ ներկայացված են նշված կերպարի արկածները՝ պատերազմի ժամանակ:
Ի դեպ, այդ ԽՍՀՄ-ում էր ֆիլմն այդպես վերավերնագրված ներկայացվում (այդպես ընդունված էր), բնօրինակում ֆիլմի վերնագիրը անգլերեն թևավոր խոսքի վրա կառուցված բառախաղ է՝ «Քառանկյուն ցցաձողը», որի ամբողջական արտահայտությունը հնչում է այսպես՝ «քառանկյուն ցցաձողը՝ կլոր անցքում» (բառացի թարգմանությամբ)՝ անհամապատասխանության կամ որևէ մեկի՝ իր տեղում չլինելու իմաստով:
Այդ տեսանկյունից, Արգիշտի Քյարամյանին լիովին սազում է ֆրազը, թե՛ Պիտկինի, թե՛ հատկապես ոչ իր տեղում գտնվելու իմաստով:
Նա, օրինակ, հեռուստալսարանին պատմեց, որ պատերազմի 3-րդ օրը որպես ԱԱԾ տնօրեն էր մեկնել Արցախ: Հետո, իր իսկ խոսքով, հոկտեմբերի 8-ին, այսինքն՝ պաշտոնանկության օրը վերադարձել էր, «հանձնել ԱԱԾ-ն», հետո հասկացել է, որ ինքն իրեն չի ների, եթե չվերադառնա Արցախ ու մեկնել է:
Հարց՝ ի՞նչ պաշտոնական կարգավիճակ ուներ: Պատասխանում է, որ որևէ պաշտոնական կարգավիճակ չի ունեցել: Ուղղակի, որպես նախկին պաշտոնյա, ԱԱԾ նախկին տնօրեն: Թե ինչո՞ւ է ընդամենը հունիսի 8-ին ԱԱԾ տնօրեն նշանակված Քյարամյանը պատերազմի առաջին շաբաթվա ընթացքում, ի դեպ, պաշտոնանկ արվել՝ ոչ մի խոսք: Ու, այս նախկին պաշտոնյան, որ օրացուցային 4 ամիս է միայն ԱԱԾ տնօրեն եղել, ըստ որում, ընդհանրապես այդ համակարգից չլինելով, Արցախում բավականին բազմաբնույթ գործունեություն է ծավալել: Իր պատմելով՝ որոշակի բեռների փոխադրմանն է աջակել, դասալքության հետ կապված դեպքերն է ուսումնասիրել (որպես ո՞վ, շատ հետաքրքիր է, ի՞նչ կարգավիճակով): Հետո, երբ վիճակը ծանրացել է, խրամատավորման աշխատանքների մեջ է ներգրավվել, զինված ստորաբաժանումների տեղակայման հարցերով...
Ունիվերսալն այն խոսքը չէ:
Շատ տպավորիչ էր Քյարամյանը, երբ սկսեց «կռուտիտ լինել» ապօրինի կամ զարտուղի տարբերակով 1400 ադրբեջանցիների ՀՀ անձնագրերով «հանդերձավորելու» մասին մեղադրանքների հետ կապված: Սույն բազմակողմանի կադրն ու անկասկած վունդերկինդը սկսեց լոլոներ պատմել... օտարերկրացիներին օրինական կարգով ՀՀ քաղաքացիություն և ՀՀ անձնագիր տրամադրելու կարգի մասին: Չգիտեմ, թե նա հատկապես ում էր որոշել երկարականջավոր կենդանու տեղ դնել, բայց կացնային ինքնավստահությամբ էր այդ թեմայով խոսում: Կարելի է կարծել, թե հիշյալ մեղադրանքներում խոսքն այն մասին էր, որ 1400 ադրբեջանական կամ թուրքական զինծառայող դիմում են ներկայացրել՝ ՀՀ քաղաքացիություն ստանալու համար ու նման բաներ:
Չէ, բայց նիկոլի իշխանության ոչ միայն սատարիչներն են տուժած ձեղնահարկով, այլև հենց պաշտոնավորները: Լավ էլ միմյանց գտել են: Տրամաբանության և մտքի առումով սրանց մոտ իսկապես «տորիչելյան դատարկություն» է:
Սակայն «կռուտիտը» վատը չէր: Ճիշտ է, նախկինում, ավելի երիտասարդ ժամանակ, ասենք, մոտ մեկ տարի առաջ Արգիշտի Քյարամյանն ավելի որակյալ «կռուտիտներ» էր անում: Կհիշեք, երևի: Այս երիտասարդ ու երդվյալ հակակոռուպցիոները, որ «հանցավոր ռեժիմի» օրոք, մինչև 2018 թվականը, քննիչ ու դատախազ է եղել, որպես ունեցվածք հայտարարագրել էր 2 առանձնատուն, 3 հողամաս, ավտոտնակ, իսկ դրամական միջոցները՝ 30 մլն դրամ, ևս 48 հազար դոլար, իսկ իր տիկինն էլ, ի դեպ, հայտարարագրել էր 26 մլն դրամ ու 46 հազար դոլար:
Տպավորիչ ունեցվածք է: Որտեղի՞ց այդ գումարները, թավշյա ու երիտասարդ ունիվերսալ կադրին: Արգիշտի Քյարամյանը, եթե չեք մոռացել, ասաց, որ քեռին էր ինչ-որ գնման համար եվրոպաներից գումար տվել, բայց գնում չէր արել ու՝ վերջ: Բա մնացա՞ծը: Մնացածն էլ, պարզվեց, Ռուսաստան արտագնա աշխատանքի մեկնած հարազատությունն է ուղարկել: Տեսնո՞ւմ եք, որ ոչ մի կոռուպցիա-մոռուպցիա էլ չկա: Փոխարենը կա զիլ «կռուտիտ», այսինքն՝ խուսախոսություն:
Եթե մի փոքր ավելի լուրջ, ապա նիկոլ փաշինյանը կարող էր Արգիշտի Քյարամյանին հռչակել հատուկ հանձնարարություններով անփոխարինելի ամենապաշտոնյա, «ռևալյուշընֆյուրերի» ամենավստահելի ու անկրկնելի կադր:
Չէ, սրանք լրիվ «կադր» են: Բայց հայկական էժանագին սերիալի: Ավելի ճիշտ, փաշինյանի սիրած «կարգինի» այն մանրապատումից, որ կոլխոզի բոլոր գործերը ուզում են կախեն մեկի վրա, որ հա՛մ վարի, հա՛մ ցանի, հա՛մ հնձի...
Արմեն Հակոբյան