Բարոյականության ու արժեհամակարգի ինչ աստիճանի անկում պետք է ունենաս, որ նման կեղծիք տարածես, այն էլ մի մարդու հասցեին, որը ողբերգությունից հետո ամեն ինչ արեց ձեր ընտանիքի ցավը մեղմելու, սոցիալական խնդիրները լուծելու ուղղությամբ: Սա ուղղակի մարդկային եզրագծից դուրս է:

Երբ Ավետիսյանների ողբերգական դեպքը տեղի ունեցավ, Վազգեն Մանուկյանն այդ ժամանակ ՀԽ նախագահն էր: Հիշում եմ՝ Հանրային խորհուրդն անմիջապես հատուկ հայտարարություն տարածեց, որից հետո Մանուկյանն անձամբ գնաց Գյումրի և հանդիպեց Ավետիսյանների հարազատների հետ:

Հետո Ավետիսյանների դուստրերը՝ նույն Լուսինեն, իր քույրը, ամուսինների հետ միասին եկան Վազգեն Մանուկյանի մոտ: Ընդունելությունն այնքան ջերմ էր ու մարդկային, որ սկսեցին հաճախ գալ՝ իրենց ընտանեկան, սոցիալական խնդիրներով հանդերձ:

Մանուկյանը տարբեր խողովակներով հնարավորինս օգնում էր: Հատկապես Ֆելիքս Ցոլակյանի միջոցով էին շատ հարցեր լուծվում, որն այն ժամանակ Շիրակի մարզպետն էր: Բայց աջակցությունը նաև գործի շրջանակներում էր: Մանուկյանն անընդհատ պատկան մարմիններից հետաքրքրվում էր գործի ընթացքով, նույնիսկ հիշում եմ, մի անգամ քննիչին էր հրավիրել, որպեսզի մանրամաս խոսի և փորձի օգնել:

Ինչևէ, էս ամենի մասին երբեք առիթ չէր լինի խոսելու, եթե չհատվեր կարմիր գիծը, որտեղից սկսվում է բարոյականության գահավիժումը: