Իրեն լեգիտիմ համարող պաշտոնյան գաղտագողի, վախեցած, ոստիկանական «կարդոնների» օգնությամբ ու սպրինտերի արագությամբ՝ «դավաճան», «հողատու» վանկարկումների ուղեկցությամբ չի սլանում դեպի օդանավակայան, չի փախնում իր ժողովրդից և հետո գլուխ գովում, թե ժողովրդի ընտրյալն է:
Ինքը ժողովրդի անիծյալն է և ժողովրդին հուսախաբ անողը, ստողն ու դավաճանողը...
Ամենայն Հայոց Անթասիբը