Տխուր պատկեր է, երբ իշխող կուսակցության ներկայացուցիչները խոստովանում են, որ առանց իրենց առաջնորդի՝ զրո են
Տխուր պատկեր ա, երբ խորհրդարանական մեծամասնություն կազմող կուսակցության ներկայացուցիչները խոստովանում են, որ առանց իրենց առաջնորդի զրո են, որպես քաղաքական միավոր։
Տխուր ա, քանի որ դա ոչ միայն նախնադարյան արխայիկ կռապաշտություն ա ու անձի անառողջ պաշտամունք, այլ նաև որովհետև ժողովրդավարական փոփոխություններ ակնկալող իմ շատ ծանոթներ գնացել և պարլամենտական ընտրություններին քվեարկել են այդ կուսակցության օգտին, փաստացի ընտրելով նոր Կոմկուս։
Տխուր պատկեր է, երբ իշխող կուսակցության ներկայացուցիչները խոստովանում են, որ առանց իրենց առաջնորդի՝ զրո են