Կապան համայնքի սահմանամերձ դարձած Շիկահող գյուղի սահմանն ավելի քան 10 օր հսկում են հատուկջոկատայինները և երկրապահ կամավորները. 168.am-ի հետ զրույցում ասաց Շիկահողի ղեկավար Նարե Ղազարյանը: Մեր հարցին, թե կանոնավոր բանակ այնտեղ տեղակայվելո՞ւ է, Ղազարյանը պատասխանեց.

«Կանոնավոր բանակի հետ կապված նորություն դեռ չունենք, ներկա պահին սահմանները հսկում են հատուկջոկատայինները և երկրապահ կամավորականները: Գյուղացիներն արդեն հետ են եկել դեկտեմբերի 25-ից: Դեռ կանոնավոր բանակի մասին խոսք չկա, չեմ կարող ասել, թե ե՞րբ կլինի»:

Մեր հարցին, թե սահմանի այն տարածքում, որտեղ հիմա կանգնած են մեր սահմանապահները, կա՞ն համապատասխան ենթակառուցվածքներ, փորված դիրքեր, Շիկահողի գյուղապետը պատասխանեց.

«Այնտեղ, որտեղ ներկա պահին մնում են սահմանապահները, որոշակի աշխատանքներ են կատարվել մնալու համար, բայց լուրջ շինարարական աշխատանքներ, դիրքերի կառուցում դեռ սկսված չէ»:

Նարե Ղազարյանի խոսքով՝ ադրբեջանցիներն արդեն դիրքավորվել են, փորձել են ԽՍՀՄ ժամանակ գծված սահմաններից էլ առաջ անցնել, սակայն չի հաջողվել:

«Անընդհատ փորձում են ԽՍՀՄ սահմանից առաջ դիրքավորվել, քանի որ իրենց GPS համակարգը մոտ 500-600 մետր տարբերություն է տալիս իրական սահմանների հետ, իրենք փորձում են ամեն գնով այդ հատվածները հատել, բայց քանի որ, կոնկրետ մեր սահմանի մասով ասեմ, նախկին Խորհրդային Միության սահմանազատող սյուները մինչև այս պահը կան, դա որպես ապացույց՝ կարողանում ենք որոշակիորեն օգտագործել: Հրամանատարները պետք է շատ ուշադիր լինեն, քանի որ ես կամ մյուսները չենք կարող ամեն վայրկյան ամեն սահմանին լինել: Պետք է շատ ուշադիր լինեն, որ այդ սյուները չանցնեն նրանք, որովետև ամեն գնով փորձում են անցնել»,-ասաց Ղազարյանը:

Հարցին, թե ստացվում է, որ ադրբեջանցիների հետ սահմանազատման համար բանակցում են զինվորականները, գյուղի կամ համայնքի ղեկավարները, Ղազարյանը պատասխանեց, որ այո:

«Հիմնականում տեղում եղած զինվորականների հետ են բանակցում, եթե ինչ-որ անհամաձայնություն է լինում, այդքանից հետո չեն կարողանում ինչ-որ հայտարարի գալ, արդեն կանչում են ռուս խաղաղապահներին: Կապան-Շիկահող ճանապարհին տեղակայված են ռուս խաղաղապահներ»,-ասաց Ղազարյանը:

Իսկ ապահո՞վ է Շիկահողը Կապան քաղաքին կապող միակ գործող ճանապարհը:

«Ոչ, միանշանակ չենք կարող ասել, որ ապահով է, քանի որ այդ ճանապարհի 3 կմ-անոց հատվածը՝ Ղազանչի կոչվող հատվածը, պատկանում է հենց իրենց, այսօր մենք, ճիշտ է, հանգիստ գնում-գալիս ենք, որևէ սադրանքների չենք դիմում, քանի որ դա մեզ էլ է վնասում, բայց չգիտենք՝ իրենցից ինչ սպասել, իսկ ամենավատն այն է, որ իրենք զինված են կանգնած ճանապարհի կողքին, իսկ մենք անցնում ենք անզեն: Ամենամեծ խնդիրը սա է»,-ասաց Ղազարյանը:

Շիկահողի գյուղապետը նաև ասաց, որ արդեն մտածում են այլընտրանքային ճանապարհի կառուցման մասին:

«Այլընտրանքային ճանապարհը ներկա պահին վատ վիճակում է, բավականին մեծ աշխատանքներ պետք է իրականացվեն, բայց մինչև դա պետք է օգտվենք այս ճանապարհից, որի վրա իրենք են տեղակայված, թշնամին կանգնած է հենց ճանապարհի կողքին, թշնամուց չգիտես՝ ի՞նչ սպասել: «Արագ անցնել», «չկանգնել», սրանք անիմաստ խորհուրդներ են, արագ անցնենք, չկանգնենք, որ թշնամին մեզ չբռնի: Ճանապարհի մի այլ հատվածում ռուսներն են կանգնած, բայց իրենք ռուսներից բավականին հեռավորության վրա են, ռուսները կանգնած են արդեն այն հատվածում, որտեղ ավարտվում է իրենց տարածքը և սկսվում է մերը: Մնացած ամբողջ հատվածը գտնվում է թշնամու հսկողության տակ, և մենք այդտեղով անցնում ենք, դա բավականին պրոբլեմատիկ է, և անցնում ենք անզեն, ամենավատն այդ է, որ զինված լինենք, կկարողանանք ինքներս մեզ պաշտպանել ինչ-որ բան լինելու դեպքում»,-ասաց Ղազարյանը:

Շիկահողի գյուղապետը պնդում է, որ գյուղի բնակիչների անվտանգության ապահովման համար պետք է նրանց զինել:

«Հասկանում եմ՝ զենքը խաղալիք չէ, ոչ բոլորին պետք է բաժանվի, պարզապես անցնենք համապատասխան միջոցառումները, բժշկական թույլտվություն ստանանք, տրամադրեն զենքը, այս վիճակում այլ կերպ հնարավոր չէ, ասում են՝ թույլ կտան որսորդական հրացաններ պահել, բայց այս պարագայում որսորդական հրացանը շատ չնչին է, որ դու քեզ անվտանգ զգաս»,-ասաց Ղազարյանը: