Էս նկարի երկրորդ սերիան էլ պատմեմ, ու վերջ։ Ուրեմն էս սահմանն անցած թուրքի դեմքով մարդը Ղարիբ Հարությունյանն է։ 2018-ի հուլիսին նա ևս ՀՊՏՀ Գյումրու մասնաճյուղի ներկայիս տնօրենի ժ/պ կարեն պետրոսյանի հետ գրոհեց Էջմիածնի դիվանատունն ու 4 օր մնաց այնտեղ։ Այս նկարն էլ հենց դիվանատան ներսում է։ Ասում են՝ դրանից հետո իրեն էլ են ինչ-որ պաշտոն տվել բուհում, ինչպես կարենին։

Եվ հիմա, ուշադրություն, այս տարվա դեկտեմբերի 25-ին, երբ ներսի-դրսի աղանդավորներով որոշել էին հարամել տարավերջյան պատարագը, Ղարիբը ստատուս ա գրել ու դատապարտել եկեղեցու վրա հարձակում։

Ստեղ կարա ձեր ուղեղը մի 2 րոպե կախի, որովհետև իմը հենց տենց եղավ։ Սա մոտավորապես նույն ա, որ թմրամոլը դատապարտի գիշերով հաց ուտելը, ասի՝ վնաս ա առողջությանը։

Էջում էլ եկեղեցական բաներ ա տարածում, վիդեոներ, նկարներ... անտեղյակ մարդը կասի՝ Ղարիբ ջան, քեզ ո՞նց ա մինչև էսօր չեն սրբադասել։ Բայց դե մենք հո լավ ենք հիշում, որ Ղարիբը 2018-ին աքլորացել, Էջմիածնի դիվանատունն էր գրոհում, հոգևորականներին էին քաշքշում ու վիրավորում։

Չգիտեմ, դա ընդհանրապես ապաշխարության ենթակայա թե չէ, բայց ես ինչ-որ չեմ հիշում, որ սրանց կուտոկից մեկը զղջացած լինի իր արաքի համար։

Վայ, Ղարիբ Ղարիբ, ղարիբ մնաս դու հա։

Արամ Գևորգյանի ֆեյսբուքյան էջից