Նախօրեին խոսեց մեծն Լենա Նազարյանը: Այն, որ ԱԺ փոխնախագահի գերպարգևավճարված կարգավիճակ ունի: Դեռևս ունի:

Պատասխանելով «Առավոտի» հարցերին՝ Լենա Նազարյանը որոշել էր «փայլատակել», թե ինչպես եղավ, որ այսպես ստացվեց:

Սույն «հանճարը», նիկոլ փաշինյանի կապիտուլյացիոն և դավաճանական ոճիրը արդարացնել ճգնող մյուս «թավշա բլբուլների» նման, արդեն նույնիսկ մանիպուլյացիայի չի դիմում, այլ պարզապես ժամկետանց «կտեր» է նետում դաշտ, թերևս բացարձակապես անուղեղ զոմբիների համար:

Լավ, ի՞նչ է «կտում» Լենա Նազարյանը: Ասվածի ամբողջ իմաստը հանգում է նրան, թե՝ Արցախն «էն գլխից» նախկինները տվել էին, թե՝ այդպիսի համաձայնեցված պլան կար, դրա համար էլ, իշխանափոխությունից հետո թավշապետ նիկոլին ու նրա «թավշա-սորոսական» մյուս նիկոլիկներին սկսեցին մեղադրել, թե դրանք եկել են «հողերը հանձնելու»:

Միանգամից հարցեր են ծագում: Նախ՝ ե՞րբ դրա մասին գլխի ընկաք: Ասում են, թե ի սկզբանե էլ նիկոլ փաշինյանը դա հասկացել է, իբր փորձել է դրա դեմն առնել սույն «դուխավիկը», բայց դե, հայտնի է, թե ինչպես ու որքան էր փորձել:

Մյուս հարցը. եթե այդքան բանը ի սկզբանե գիտեիք, էլ ինչո՞ւ էիք փողոցային հարայ-հրոցով գալիս ու վերցնում իշխանությունը: Հայոց պատմության մեջ դավաճանի և հայրենիք հանձնողի խարանով մտնելու ցանկությունը հանգի՞ստ չէր տալիս:

Ի՞նչ եք ուզում ասել. «նախկինները», ուրեմն, «հողերը տալու» ծրագիր կամ պլան էին համաձայնեցրել արտաքին աշխարհի հետ, իսկ «հողերը տալը» թողել էին նիկոլի ու ձեր վտիտ ուսերի՞ն: Այսինքն, ձեր թավշյա, ժողովրդական... չգիտեմ, թե էլ ինչ «հեղափոխությունից» է՞լ եք հրաժարվում, դա ծրագրի բաղկացուցիչ մա՞սն էր, այդպես՝ փոխադարձ պայմանավորվածությամբ: Այո՞:

Կներեք, էլի, դուք ակնհայտորեն մեղսունակության փորձաքննության ենթակա մեկն եք, եթե նման բաներ եք ասում, այն էլ, իբր, լուրջ տեսքով ու գիտակից վիճակում: Թե՞ կարծում եք Հայաստանում միմիայն ձեր գլխակեր իշխանությանը ու իշխանապետ նիկոլին աստվածացնող կռապաշտ-զոմբիներից ու անուղեղներից բացի, էլ ուրիշ ոչ մեկը չի մնացել:

Լավ, սա ի՞նչ բթամտության ու պարզունակության երկրավեր ժայթքում է...

Ավելի լուրջ, եթե միայն հնարավոր է լենանազարյանիզմներին լուրջ վերբերվել:

Ենթադրենք այդ փի՛ս, չուզո՛ղ, մի խոսքով վատից էլ վատ «նախկինները» մի 25 տարի հենց միայն այն էին արել, որ «հողերը տալու» ծրագիր էին կազմում, այն դավադրաբար նիկոլ փաշինյանի «դուխով» գլխարկի մեջ կամ գրպանը գցելու համար:

Բայց ոչ թե մեկ ուրիշը, այլ հենց նիկոլ փաշինյանն է արել հետևյալ հայտարարությունները. «Ես բանակցում եմ ոչ թե Սերժ Սարգսյանի, այլ իմ կետից», «ինչ պետք է, այն էլ բանակցում ենք, այ քեզ բա՜ն»... Շարունակե՞նք:

Ուրիշ մեկը չէ, այլ հենց նիկոլ փաշինյանն է հրապարակավ հայտարարել, որ բացառվում է Արցախի խնդրի որևէ տարբերակ, որին ինքը համաձայն լինի ու չդնի համաժողովրդական քննարկման ու հավանություն ստանալու, բացառվում է, որ բոլորից թաքուն, ժողովրդի թիկունքում ինքը որևէ բան ստորագրի:

Հիմա, եթե նիկոլ փաշինյանն իր կետից էր բանակցել, ի՞նչ կապ ու գործ ունեն այդտեղ «նախկինները»՝ իրենց ինչ-որ ծրագրով կամ բանակցային գործընթացի նախորդած շրջանով:

Երկրորդ, այն պահին (ըստ Լենա Նազարյանի՝ հենց սկզբից), երբ նիկոլ փաշինյանը հասկացավ, որ կարգավորման ծրագիրը 7 շրջանները տալն է, քանի՞ անգամ նա ժողովրդին ու հայ ազգին պարզ ու բացահայտ ներկայացրեց այդ «ծրագիրը»:

Շարունակենք: Նախկիններն ինչ տարբերակների շուրջ են բանակցել, նախնական համաձայնություն տվել կամ ոչ, դրանցից և ոչ մեկը երբեք ու երբեք չէին նախատեսում ո՛չ Հադրութի շրջանի, ո՛չ Շուշիի հանձնում թուրքին, ինչը նիկոլ փաշինյանն ու իր «քայլաթիմը» այդպես սրընթաց իրականացրեցին՝ հազարավոր հայ երիտասարդների կյանքի ու ճակատագրի սարսափելի գնով՝ չհաշված դեռ մյուս ծանրագույն հետևանքները:

Նախկինում կարգավորման ցանկացած որևէ տարբերակում (Ռոբերտ Քոչարյանի ու Սերժ Սարգսյանի բանակցություններում) միշտ եղել է Արցախի առնվազն ԼՂԻՄ սահմանների պահպանումը, երաշխավորված ցամաքային կապը ՀՀ-ի հետ, ամենից կարևորը՝ Արցախի կարգավիճակի որոշման հարցը:

Իսկ նիկոլ փաշինյանի կողմից թաքուն, գիշերով ստորագրած խայտառակագրում ոչ մի նման բան չկա, կա միայն Արցախը գործնականում ամբողջությամբ ադրբեջանական իր «կիրթ ու կառուցողական» դոստին տալու հաճկատար պատրաստակամություն, կա մնացյալ Հայաստանի հետագա գոյությունը հարցականի տակ դնելու իրական սպառնալիք:

Սա է դաժան իրականությունը, իսկ զանազան էժանագին «կտերն» ու բանական մարդու դատողականությունը բռնաբարող «նիկոլիզմները» թողեք կռապաշտ-անուղեղների համար:

Շարունակեք «լողալ» ձեր երևակայական ֆեյքանոցներում, որտեղ «հաղթել եք», «Գետաշենն եք վերցրել», «Հադրութում դեռ մարտեր եք վարում», «Էրատո» ջոկատով արդեն համարյա Բաքու եք մտնում և այդպես շարունակ: Իսկ այդ և նման ապուշությունները կլանող գորշ բազմությունը միգուցե ինչ-որ պահի ուշքի կգա, բայց արդեն շատ ու շատ ուշ կլինի: Այսինքն՝ արդե՛ն շատ և շատ ուշ է:

Արմեն Հակոբյան