Չմոռանա՛ս դավաճան, դու տվել ես ավելին քան թուրքն է ուզել։

Դատապարտված չէ գույքի ոչնչացումը, Կառավարության, ԱԺ շենքերի դեմ. դավաճա՛ն, դատապարտված չես դու, մնացյալն ածանցյալ է, շարունակիր մեղավորներ փնտրել, այլևս իմաստազուրկ է քեզ վերլուծելը, քննադատելը ... Դու դավաճան ես, և դա փաստ է, իսկ դավաճաններին միայն դատում են։

Դեռ երեկ վրեժի կոչ էիր անում, այսօր աղերսում ես ընդդիմությունը հայտատարի՝ բացառում է բռնությունը, լավ է՝ գիտակցում ես՝ անորակ փոքրամասնություններն ու ենիչերիներդ քեզ չեն պաշտպանելու, ինչևէ, աձամբ ես, որպես իշխանությանդ առաջին իսկ օրից քեզ ընդդիմադիր քաղաքացի՝ գտնում եմ՝ բռնություն չպետք է կիրառել քո դեմ, քեզ սպանել չի՛ կարելի ու ոչ միայն քրեական օրենսգրքից ելնելով՝ ավելին՝ դու պետք է կանգնես արդարացի դատարանի առջև, պատժվես արդար դատաքննությամբ, ու քանի որ հանցանքներիդ հանրագումարն առավել քան բավարար է քո նկատմամբ մի քանի ցմահ դատավճիռ կայացնելու, դու պետք է ապրես՝ դատված, նզովված, որպես առարկայական ապացույց մնացյալին՝ ինչ է լինում, երբ դավաճանում են ազգին ու պետությանը, որպես առհավատչյա աշխարհին, որ մենք չենք պարտվել, մեզ դավել են, իսկ դավն իրավական ուժ չունի. քո բանտախցից է փյունիկվելու իրավական պետությունը, քո դատավճռով է ջնջվելու կապիտուլյացիոն ստորագրությունդ։