Կարծիք

13.11.2020 00:15


Գլխավոր հարցերից մեկը միշտ մնալու է այն, թե ինչո՞ւ էին խաբում հասարակությանը, ինչո՞ւ

Գլխավոր հարցերից մեկը միշտ մնալու է այն, թե ինչո՞ւ էին խաբում հասարակությանը, ինչո՞ւ
Այս պատերազմը դեռ շատ է քննարկվելու, ուսումնասիրվելու։ Եվ գլխավոր հարցերից մեկը միշտ մնալու է այն, թե ինչո՞ւ էին խաբում հասարակությանը։ Ինչո՞ւ։
Որպեսզի Նիկոլի դավաճանական ծրագիրը մինչև վերջ իրականությո՞ւն դարձնեն։ Որ «հաղթելու ենք» ասելով՝ հայտնվենք այս ողբալի վիճակո՞ւմ։
Արծրու՛ն, տեղեկատվական «պատերազմի» այս շիլաշփոթը հայոց բանակի սպային սազակա՞ն էր արդյոք։ Դու մի՞թե չէիր զգում, որ քո դեմքով, մեր բանակը վերջում կանգնելու էր տեղեկատվական փաստի առաջ։ Դու պարտավո՛ր էիր քեզ հանձնարարական, կամ հրաման տվողներին (վստահ եմ, որ դա քաղաքական իշխանությունն էր) հետ պահել անիմաստ էյֆորիայի, պաթոսի, խաբեության և վերջում հուսախաբության տանող այդ ճանապարհից։ Դու չպե՛տք է ենթարկվեիր նրանց՝ հանուն Բանակի ու նրա վարած պատերազմի։ Մտածի՛ր այս մասին և համապատասխան հետևություններ արա։ Որովհետև, եթե պաշտոնական տեղեկատվությունը ահազանգեր իրականության մասին, ապա Հայաստանի քաղաքական համակարգը ժամանակին կկանգնեցներ ինքնահավան, դիլետանտ իշխանությունների կործանման տանող կապիտուլյացին։ Իսկ պատերազմի թիկունքն ապահովող ժողովուրդը՝ կօգներ այդ հարցում։
Այնինչ այսօր Արցախը երկատված է, իսկ Շուշիի համար կռիվ տվող տղերքը հանկարծ չէին պարզի, որ ինչ-որ մի բախտախնդիր հեղափոխական արդեն ստորագրել է Շուշիի, Հադրութի, Բերձորի ու Քարվաճառի դատավճիռը։
Արտակ Զաքարյանի ֆեյսբուքյան էջից

Այս խորագրի վերջին նյութերը