Տեղեկությունը, որ Սորոսի տեղական հանձնակատարները ուզում են պատժել ԱԺ փոխնախագահի կարգավիճակ ունեցող Ալեն Սիմոնյանին, այնքան ծիծաղելի էր, որ քիչ էր մնում... լացս գար:

Չէ, բայց իրո՛ք: Սորոսի ներկայացուցիչները խիստ վրդովված են փաշինյանական իշխանության ներկայացուցիչ Ալեն Սիմոնյանի ասածներից, մասնավորապես ասածից, թե՝ «Սորոսը, իրա հերը ում շո՞ւնն են, որ ՀՀ-ում իշխանության վրա ազդեցություն ունենան...»:

Առհասարակ, իշխանականների բախտը չի բերում այս արտահայտության հարցում: Այ, Նիկոլ Փաշինյանն ասաց՝ «կորոնավիրուսն ում շունն է...», դրանից հետո պարզվեց, որ կորոնավիրուսը չդիմակավորված դինոզավր է: Հիմա երևի Ալեն Սիմոնյանի հերթն է: Ասել է՝ Սորոսն ում շունն է: Ու Հայաստանում բնավորված «սորոսի վկաները» երևի նրան շուտով ցույց կտան, թե Սորոսը հատկապես ում շունն է, ու առհասարակ՝ հու իզ հու, դմփ-դմփ-հու:

Ալեն Սիմոնյանի ասածն էլ, մեղմ ասած, երկու ոտքից կաղում է: Չէ, այն, թե Սորոսը ում շունն է կամ միգուցե կոկորդիլոսը, թող իրենք յուրայիններով պարզեն, օրինակ, «Իմ քայլը» խմբակցության ներսում կամ ասենք՝ արդարադատության երիտնախարարի հետ: Բայց այն, շեշտադրումը, որ Սորոսը ազդեցություն չունի ՀՀ իշխանության, ասել կուզի՝ Նիկոլ Փաշինյանի և նրա կառավարույթան, իշխող մեծամասնության վրա, ոչ միայն ծիծաղելի է, այլև սխալ դատողություն է:

Ինչպե՞ս կարող է իշխանության մի մասը ազդեցություն չունենալ իշխանության վրա: Ի վերջո, մախաթը պարկում չես թաքցնի, առավել ևս, ոչ մեկը առանձնապես չի էլ թաքցրել: Հանրահայտ է, որ 2018 թվականի անարյուն հեղաշրջման ու պետական իշխանությունը գրավելու «գործողության» հիմնական շահառուներից մեկը հենց թուրքական փողերով աշխատող Սորոսն է: Նրա ֆինանսավորված «հայկական» կազմակերպություններն ու դրանց ներկայացուցիչները «թավշյա» իշխանափոխության առաջին շարքերում էին ու ոչ միայն: Բնական է, որ իշխանափոխությունից հետո էլ բացահայտ սորոսականները, այսպես ասենք՝ փաշինյանական իշխանության աջակից-պաշտպանների դիրքերն զբաղեցրեցին, իսկ կիսածպտյալ սորոսականներն էլ տեղավորվեցին թե՛ գործադիր, թե՛ օրենսդիր կառույցներում: Այսօրվա իշխանության մեջ այնքան սորոսական կա, որ իսկապես ծիծաղելի է խոսել՝ ազդեցություն ունենալ-չունենալուց:

Բայց ահա, Ալեն Սիմոնյանը «տաք-տաք» մի երկու քաղցր խոսք է ասել Սորոս պապիկի հասցեին: Իբր՝ տեսեք-տեսեք, Փաշինյանի իշխանությունն այնքան կապ չունի Սորոսի հետ, որ ԱԺ փոխնախագահը կարող է Սորոսին «գործուղել», ասել՝ ում շո՞ւնն է (արդեն ակնարկեցինք, թե՝ ո՛ւմ, չնայած նա հիմնականում ինքն իր շահի շունն է...): Կրկես, էլի: Հաշվարկված ոչ միայն անտեղյակ, այլև բացարձակապես տրամաբանելու անընդունակ բիոզանգվածի համար:

Բայց արի ու տես, որ «սորոսի վկաները» դրանից էլ են սրտնեղել: Ու մի հրովարտակ են ուղղել ԱԺ նախագահ Արարատ Միրզոյանին, թե այսպես ու այնպես, ձեր կուսակիցը մեր տիրոջն անվանել է «ում շուն»...

Հրովարտակը հանգում է այն մտքին, որ Սորոսի «հայկական» մասնաճյուղը հորդորում է Արարատ Միրզոյանին, խիստ պատկերավոր ասած՝ Ալեն Սիմոնյանի «ականջը ոլորել» կամ «անկյուն կանգնեցնել», որպեսզի նա այսուհետ «իր տեղն իմանա» և Սորոս պապիկի հասցեին ավել-պակաս չարտահայտվի:

Սորոսի ու նրա հիմնադրամի հասցեին նախկինում էլ բան ասողներ եղել են: Բայց այն ժամանակներում Տեղական «սորոսի վկաները» ռիսկ չէին անի նման ամբարտավան ոճով դիմել իշխանության որևէ մարմնի, էլ չենք ասում՝ ԱԺ նախագահին, պահանջելով, որ ասողի նկատմամբ ցուցադրական պատժիչ գործողություններ իրականացվեն:

Իզուր չէ ասված, որ գողի գլխին գլխարկն է վառվում: Ու հենց նման պահվածքը, ԱԺ նախագահին նման հնչերանգով դիմելը շատ պարզորոշ ցույց է տալիս, թե 2018-ի ապրիլ-մայիսից հետո «սորոսենք» Հայաստանում իրենց ինչպես են տեր ու տիրակալ զգում, ինչպես են կառավարում կառավարությանը:

Ինչ վերաբերում է այդ «պատժիչ» հրովարտակին, ապա «սորոսենց» խնդիրը ամենևին էլ Ալեն Սիմոնյանը չէ: Գուցե, որպես զուգահեռ նպատակ, նա էլ է: Բայց հիմնականը ցուցադրական պատժիչ գործողություն իրականացնելն է, մյուս (ոչ սորոսյալ) «քայլականներին» ցույց տալու համար, թե հու իզ հու, դմփ-դմփ-հու:

Դե ինչ, կարելի է «ադի-բուդի» վերցնել ու հետևել այս ներիշխանական «ռազբորկային»:

Արմեն Հակոբյան