Հասարակությանը հերթական անգամ ապացուցվեց, որ պետության ղեկավարը պետք է պատկերացում ունենա, թե որտեղ է նա տանում երկիրը և ինչպես լուծել պետության հիմնական խնդիրները: Պետության ղեկավարը չպետք է վախենա պատասխանատվությունից և ամեն ինչ (բացառությամբ պարգեւավճարների) փոխանցի այլ անձանց ուսերին.

* Ղարաբաղի հարցը - Թող ղարաբաղցիները բանակցեն ու լուծեն.

* Տնտեսագիտության հարցը - Թող քաղաքացիները ՀԴՄ-ներ պահանջեն.

* Կորոնավիրուսի խնդիր - Թող քաղաքացիները դիմակներ հագնեն.

* Ամուլսարի հարցը - Թող «Լիդիանը», ցուցարարները, «բնապահպանները», «Էլարդը», Հատուկ քննչական ծառայությունը որոշեն.

* Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների հարցը - Թող Մոսկվան հարմարվի հայկական նոր իրողություններին.

* Պարգեւավճարների հարցը - այ սա ինձ համար է:

Չի կարող լինել, որ «պատասխանատվությունը ձեզ» համար է, բայց «պարգեւավճարներն ու հաճույքները ինձ» համար են: Պետությունը XXI-րդ դարում և, առավել ևս, մեր տարածաշրջանում, ղեկավարության այս մոտեցմամբ զարգացման հեռանկար չունի:

Բենիամին Մաթևոսյանի ֆեյսբուքյան էջից