ՊԱՐԶ ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆ

Դիտում և լսում եմ ԱԺ ԲՀԿ պատգամավորների զգացմունքային ելույթները։ Արդյոք նրանք կարծո՞ւմ են, թե իրենց խոսքով ազդելու են ԱԺ-ում 70% կազմող Սիրելի Առաջնորդի «խաղալիք»-պատգամավորների խղճի վրա։

Իհարկե՝ ոչ։ Վերջիններս անտարբեր հայացքներով սպասում են նիստի եզրափակիչ մասին, որ միաձայն քվեարկեն այնպես, ինչպես իրենց հանձնարարել է Առաջնորդը, որին են պարտական իրենց ոչնչից «քաղաքական գործիչ» դառնալու, միլիոնավոր պարգևավճարներ ստանալու, արտասահմանյան վոյաժներ կատարելու համար։ Իսկ «ժողովրդավարություն, իրավական պետություն, մարդու իրավունքներ» անգիր արած խոսքերը նրանց համար պարզվեց՝ 0-ական «արժեքներ» են։

Թերևս, նրանցից ոմանք ներքուստ խղճի խայթ են զգում, բայց մի կողմից սարսափը Սիրելի Առաջնորդից, մյուս կողմից նույն սարսափը «գտնված երազը» հանկարծ կորցնելու, նրանց ստիպում է մոռանալ սեփական եսը և դառնալ խաղալիք։ Ի՞նչ արած, ընտանիք են պահում․․․

Հ․Գ․ Հիշեցում․ հարցը Գագիկ Ծառուկյանին և նրա, շեշտում եմ՝ նրա պատգամավորների կողմնակից լինելու մեջ չէ։ Հարցը նաև Գագիկ Ծառուկյանի ներկա և նախկին գործունեության մասին չէ։ Հարցն ավելի քան պարզ է՝ քաղաքական հակառակորդներին ոչնչացնելու, հաշվեհարդար տեսնելու, միանձնյա իշխանություն ստեղծելու մեջ է։

Ովքեր այս պարզ ճշմարտությունը չեն տեսնում․․․

Ավետիք Իշխանյանի ֆեյսբուքյան էջից