Իսկ այդ ի՞նչ մի արտառոց բան հայտարարեց ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը իր կուսակցության քաղխորհրդի հրատապ նիստում, որ թավշա-լևոնական «թուքումուր» բրիգադները հոգեխանգարմունքի մեջ են ընկել:

Մեծ հաշվով, Գագիկ Ծառուկյանը բարձրաձայնեց այն ակնհայտ իրողությունը, որ Փաշինյանի իշխանությունը տապալել է կորոնավարակի դեմ պայքարն ու, ձեռքի հետ նաև ինչ կարող էր՝ տնտեսական, սոցիալական, ներքին ու արտաքին քաղաքական ասպարեզներում: Եվ, պարզ հետևությունը՝ այս «ձախորդ Պողոս» կառավարությունը՝ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորությամբ, պետք է հեռանա, քանզի այսպես ու նրանց հետ շարունակելը կնշանակի «երկիր ենք կորցնում»:

Ընդգծենք, որ ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանն ամենևին չի կարող հավակնել նման գնահատականի առաջնության դափնիների: Նախքան նրա ելույթն էլ ամենատարբեր քաղաքական գործիչներ և ուժեր հանդես են եկել նույնպիսի, նույնիմաստ և առանձին դեպքերում՝ ավելի խիստ հայտարարություններով, գնահատականներով, պահանջներով կամ ձախողված կառավարչապետին ուղղված հորդորներով: Բայց այստեղ կան նրբություններ:

Ամենից առաջինն այն կարևոր նրբերանգն է, որ ԲՀԿ քաղխորհրդի հրատապ նիստում արված հայտարարությունն ամբողջացրեց և արձանագրեց կայացած այն իրողությունը, որը ձևակերպված է որպես «կոնսենսուս՝ մինուս 1»: Զուտ կազմակերպչական առումով «կոնսենսուս՝ մինուս 1»-ի համախմբումն ու քայլերի համակարգումն արդեն կարելի է ասել՝ տեխնիկայի գործ է:

Մյուս նրբերանգն այն է, որ Փաշինյանի ձախողակ կառավարության հեռանալու մասին հայտարարում է Գագիկ Ծառուկյանը, ում գլխավորած կուսակցությունը խորհրդարանում թվով երկրորդ խմբակցությունն է՝ դրանից բխող հետևություններով: Բացի այդ, Ծառուկյանն անձնապես, նաև իր կուսակցության մի քանի նկատելի գործիչներ, ունեն որոշակի հանրային ընկալում և աջակցություն:

Առավելապես այս նրբերանգներով է պայմանավորված այն վայրիվերո հակահարձակումը, որ ծավալվեց իշխանիստների կողմից՝ ԲՀԿ-ի ու անձամբ Գագիկ Ծառուկյանի թիրախավորմամբ: Ընդ որում, «թավշյա ռեժիմին» համակած խուճապն այնքան մեծ էր, որ Նիկոլ Փաշինյանը չսպասեց անգամ Գագիկ Ծառուկյանի ելույթի ավարտին և իր մամլո խոսնակի միջոցով փորձեց սպառնալ՝ ակնարկելով ԲՀԿ նախագահին վերաբերող քրեական գործերի, կոռուպցիոն ու փողալվացման մեղադրանքների մասին:

Դա քիչ համարելով, Փաշինյանը մի հատ էլ իր աներորդու միջոցով մահացու մեղքերի շարան ճըպացրեց «Ֆեյսբուքում»:

Հընթացս «պարի մեջ» մտավ տեր-պետրոսյանական «գվարդիան», հասկանալի է՝ հարձակվելով Ծառուկյանի վրա: Սեղմվեց նաև ՔՊ-ական «թուքումուր» բրիգադների պուլտի կոճակը և իշխանիստների հակահարձակումը ծավալվեց ավելի մեծ թափով:

Բայց, այդ ամենով հանդերձ, իշխանիստների այդ հակահարձակումը բավականին խղճուկ տպավորություն թողեց ու դա, ավելի շատ նման է դիվիզիայից մնացած վերջին 20-25 հոգով հակառակորդի վրա շարային քայլով ճակատային հուսահատ գրոհի, քան թե՝ ինչ-որ արդյունավետ գործողության:

Այդուհանդերձ, ի՛նչ է վկայում փաշինյանականների ու տեր-պետրոսյանականների այս՝ ի սկզբանե պարտության մատնված հակահարձակումը Ծառուկյանի ու ԲՀԿ-ի վրա:

Առաջինը. քրեական գործեր հարուցելը, ձերբակալությունները, մեղադրանքները Նիկոլ Փաշինյանի համար ընդամենը ձեռքի տակ եղած գործիք կամ լծակ են ընդդիմադիրներին, այլ տեսակետ ունեցողներին ճնշելու, լռեցնելու համար: Դա նորություն չէ, բայց դա վերջնականորեն արձանագրվեց պաշտոնապես՝ մամուլի խոսնակի միջոցով արված հայտարարությամբ: Ըստ այդմ, Նիկոլ Փաշինյանը էությամբ առանձնապես չի տարբերվում ամենասովորական, ամենաասիական, ամենագավառամիտ ու մերժելի որևէ բռնակալապետից, կիրառում է նույն «գործիքակազմը», ինչ ցանկացած հակաժողովրդական ռեժիմ:

Ըստ որում, Փաշինյանը «մոռանում» է, որ Գագիկ Ծառուկյանի դեմ արդեն այդ «գործիքակազմը» կիրառել է, և օրինակ ապրիլի վերջերին ձերբակալվել է «Մուլտի գրուպ» կոնցեռնի գլխավոր տնօրեն Սեդրակ Առուստամյանը: Բայց դա, ինչպես տեսնում ենք, ոչ թե լռեցրել է Ծառուկյանին, այլ՝ հակառակը:

Փաշինյանը «մոռանում» է, որ ոչ այնքան վաղուց համագործակցության հուշագիր էր ստորագրում Գագիկ Ծառուկյանի հետ: Փաշինյանն ու իր աներորդին «մոռանում» են, թե ինչ փոխանցումներ են արվել Ծառուկյանի ու նրա մերձավորների կողմից «քայլական» հիմնադրամներին, առհասարակ, աջակցության ինչ դրսևորումներ են եղել Ծառուկյանի կողմից այս՝ աջակցության անարժան իշխանությանը:

Առհասարակ, Փաշինյանն իր քաղաքական վարքով մեկ անգամ չէ ապացուցել, որ անհուսալի քաղաքական պարտնյոր է, որ եթե նույնիսկ ինչ-որ բան ես նրա հետ պայմանավորվել, դա բացարձակապես ոչինչ չի նշանակում և ոչ մի արժեք չունի հաջորդ իսկ վայրկյանից:

Դե, իսկ ինչ վերաբերում է տեր-պետրոսյանական «գվարդիային», ապա սա առհասարակ «ծանր դեպք» է: Նրանք մոռացել են, այն դիֆերամբները, որ Տեր-Պետրոսյանը ձոնում էր Գագիկ Ծառուկյանին «բուրժուադեմոկրատական հեղափոխության» օրերին (դե, նրանք շատ էլ չեն հիշում, որ 2008-ին էլ «Ման-վել, Ման-վել (Գրիգորյան)» էին վանկարկում՝ տիկնիկավարի հրամանով): Ի դեպ, Նիկոլ Փաշինյանն էլ, կհիշեք, ժամանակին հրապարակավ խռովեց իր քաղաքական կնքահայր Տեր-Պետրոսյանից ու դեմոնստրատիվ հեռացավ ՀԱԿ-ից, քանի որ Ծառուկյանի հետ համագործակցությունը համարում էր կտրականապես անընդունելի: Դա չխանգարեց, որ հետո արդեն անձամբ ինքը իր ՔՊ-ով համագործակցի նույն Ծառուկյանի հետ: Անսկզբունքայնության, քաղաքական անթասիբության քրեստոմատիկ ու անհերքելիորեն արձանագրված օրինակներ են դրանք:

Եվ այդ ամենի խորապատկերում այն վայրիվերո արձագանքը, որ Ծառուկյանի ելույթից հետո դրսևորեց դեռևս առկա իշխանությունը՝ Փաշինյանի գլխավորությամբ իհարկե, ընդամենը վկայում է, որ

ա) ռեժիմը ցնցումների մեջ է,

բ) «կկվի կանչելուն» շատ քիչ է մնացել, եթե մնացել է:

Արմեն Հակոբյան