Լևոն Տեր֊Պետրոսյանը մեկ երկու-ամիս առաջ, երբ կորոնավիրուսից 7 հոգի էր մահացել և վարակվածների թիվը 880-ի մոտ էր, ասաց թե սա պատերազմ է, պատերազմը վարում է իշխանությունը և որ պետք է դադարեցնել իշխանությանը քննադատելը ու կատարել նրա հրահանգները, մեկ էլ հիմա, երբ կորոնավիրուսով հիվանդացած 183 հոգի է մահացել (ընդհանուր կորոնավիրուսով վարկաված 252 հոգի է մահացել) և հայտաբերվել է 11817 վարակակիր, 1 միլիոն բնակչության հաշվարկով Հայաստանը 5֊րդ տեղում է, նա կրկին ասում է, թե կորոնավիրուսը պատերազմ է հայտրարաել Հայաստանին, որ պատերազմը վարելու բեռը ընկած է իշխանության ուսերին և «Ով պայքարում է իշխանության դեմ, կամա թե ակամա դավաճանում է ազգին»։

Նրա այս կրկնվող կոչերը հիշեցրեցին անեկդոտը՝ վարիանտ շատ կա, բայց բադ մնացել ա՞։ Հին անեկդոտ է, գուցե շատերը չգիտեն՝ գյուղացու բադերը սկսում են սատկել, դիմում է մի հեքիմի, թե բադերս սատկում են, մի ճար արա, հեքիմեը ասում է՝ սոդան ջրի մեջ խառնի, տուր խմեն, անում է, տալիս է, էլի են սատկում, էլի դիմում է հեքիմին, սա ասում է՝ յոդը խառնի ջրին, տուր խմեն, անում է, բայց էլի են սատկում, գյուղացին էլի հեքիմին է դիմում՝ ընկեր հեքիմ, բադերս սատկում են ուրիշ վարիանտ չկա՞ փրկեմ բադերին, հեքիմը ասում է՝ վարիանտ շատ կա, բայց հլը բադ մնացե՞լ ա։

Վահան Իշխանյանի ֆեյսբուքյան էջից