20-րդ դարի ամենադաժան դիկտատորներից մեկը՝ Պոլ Պոտը, ղեկավարեց Կամբոջան 4 տարի, հասցրեց կոտորել մոտ 3 միլիոն մարդ, դատարկեց քաղաքները, բնաջնջեց տնտեսությունը, համալսարաններն ու կրթական համակարգը։

Այդ անձը կարծում էր, որ ինքը գիտի «ճիշտ» ուղին։ Ու այդ ուղին հանգեցրեց նրան, որ այդ պետությունն անգամ 40 տարի անց ուշքի չի գալիս։

Բայց ի՞նչ կապ ունի այս նկարն այդ ամենի հետ։ Պոլ Պոտի հեղափոխական բանակը կազմված էր 12-15 տարեկան դեռահասներից, որոնք էլ հետո պաշտոններ էին զբաղեցնում, բանտապետեր էին ու դահիճներ։ Իսկ ինչու էր նա որոշել հենվել այդ կիսագրագետ դեռահասների վրա։ Շատ պարզ` միայն այդ երեխաներն էին պատրաստ առանց քննարկելու ու մտածելու կատարել ցանկացած հրաման, կուրորեն պաշտել առաջնորդին, կոտորել այնքան մարդ, որքան պետք էր, դա նրանցից շատերի համար խաղ է եղել ու զվարճանք... Զվարճանք, որն ավարտվեց հարևան Վիետնամի բանակի կողմից օկուպացիայով։

ԵՒ ուրեմն` սա ուրախ նկար չի, տխուր նկար է, շատ տխուր։

Երվանդ Վարոսյանի ֆեյսբուքյան էջից