Ապրիլի 13-ին Կառավարությունը հանրային բազմաթիվ դիմումներից և բողոքներից հետո ընդունեց Համաճարակի սոցիալական հետևանքների չեզոքացման 11-րդ միջոցառումը, որով փետրվարին մինչև 10 000 դրամի բնական գազ սպառած, և մինչև 5000 դրամի էլեկտրականություն սպառած ընտանիքիներին տալիս է միանվագ փոխհատուցում՝ այդ գումարի 50%-ի չափով։

Քանի որ համարյա բոլորս էլ բնական գազ ենք օգտագործում, և անխտիր բոլորս էլեկտրականություն, մենք մոտավորապես գիտենք, թե այս թվերը ինչ են նշանակում։ Ձմեռային ամիսներին, նույնիսկ համեմատաբար տաք ձմեռվա պայմաններում, բնակարանի մեկ քառակուսի մետրի հաշվարկով ամսեկան սպառվում է մոտ 400-500 դրամի գազ` ջեռուցման, տաք ջրի և գազոջախի վրա, եթե ընտանիքը այլընտրանքային միջոցներ (փայտ, արևային տաքացուցիչներ) չի օգտագործում։ Ուստի 10 000 շեմը վերաբերվում է կամ այն ընտանիքներին, որոնք ապրում են մոտ 25 քառակուսի մետր բնակտարածքի վրա (ինչը հազվադեպ է), կամ նրանց, որոնք համարյա գազ չեն սպառում (օրինակ, փայտ են վառում), կամ էլ նրանց, որոնք նորմայից 2-3 անգամ քիչ գազ են վառում, քանի որ ընդհանրապես ծայր աղքատ են, և ստիպված ապրում են ցրտի մեջ։

Ստացվում է, որ այս միջոցառումը վերաբերվում է միայն ծայր աղքատ ընտանիքներին, որոնք Հայաստանում ընտանիքների մոտ 2-3% են կազմում կամ էլ նրանց, ովքեր պրակտիկորեն գազից չեն օգտվում, և փաստացի ևս բան չեն շահի։ Գազից օգտվող ընտանիքների ճնշող մեծամասնության համար այս միջոցառումը բացարձակ անհետևանք է, և մարդիկ, եթե նույնիսկ աղքատության մեջ են, միևնույն է ձմեռային ամիսներին ավելի շատ գազ են սպառում, քան Կառավրության կողմից սահմանված տարօրինակ շեմը, և արդյունքում որևէ աջակցություն հիմա չեն ստանա։

Կարծում եմ, որ Կառավարությունում կան և՛ մասնագետներ, ովքեր սա ճշգրիտ պատկերացնում են, և՛ թվեր, և՛ հաշվարկներ, պարզապես Կառավարությունը, փորձելով հնարավոր բոլոր ձևերով միջոցներ խնայել, արդյունքում ընդունում է միջոցառումներ, որոնք փաստացի անիմաստ են, և ավելի շատ դժգոհություն են ստեղծելու մարդկանց ճնշող մեծամասնության մոտ, որոնք այդ միջոցառումից որևէ կերպ չեն օգտվելու, քան գոհունակություն այն փոքրաթիվ մարդկանց մոտ, որոնք կօգտվեն։ Եթե նաև հաշվի առնենք, որ այս միջոցառման առավելագույն օժանդակությունը ընտանիքին ընդամենը 7500 դրամ է, և խոսքը գնում է երկրում բնակվող մոտ 800 000 ընտանիքներից լավագույն դեպքում մի քանի տասնյակ հազարի մասին, ապա պարզ է, որ այս միջոցառումը ավելի շատ "գալոչկա" դնելու նպատակ ունի, և նրա միջոցով տրամադրված իրական աջակցությունը բոլոր ընտանիքներին միասին վերցված չի գերազանցի 1 միլիոն ԱՄՆ դոլարը (իսկ գուցե և պակաս), որն այս ճգնաժամի համատեքստում, ոչ էական թիվ է։

Կարծում եմ, որ Կառավարությունը պետք է վերանայի այս տարօրինակ մոտեցումը, և աջակցության շեմը բարձրացնի առնվազն 3-4 անգամ, այդ դեպքում այն կվերաբերվի էական թվով ընտանիքների, և մեր քաղաքացիները շոշափելի ազդեցություն կտեսնեն։ Այն ընտանիքներին էլ, որոնց էներգակիրների սպառումը հիմա կազմում է 15000 դրամից պակաս, ընդհանարապես պետք է տրամադրել 100%-ով փոխհատուցում, քանի որ դրանք ծայր աղքատության մեջ գտնվող մարդիկ են, որոնց շատերին համաճարակը ընդհանարապես զրկել է գոյության վերջին միջոցներից։ Մինչ այժմ, Կառավարությունը բազմաթիվ հարցերի արձագանքել է ուշացումով և կիսատ-պռատ՝ հուսով եմ սակայն, որ այս դեպքում հանրային արձագանքը կստիպի վերանայել այս միջոցառումը, և իրական օժանդակություն տրամադրել դժվարության մեջ հայտնված մեր համաքաղաքացիներին։

Ավետիք Չալաբյանի ֆեյսբուքյան էջից