29.11.2024 ● 21:21
29.11.2024 ● 21:19
29.11.2024 ● 20:00
29.11.2024 ● 14:09
29.11.2024 ● 13:51
29.11.2024 ● 13:38
29.11.2024 ● 11:03
29.11.2024 ● 10:54
29.11.2024 ● 09:39
29.11.2024 ● 08:46
28.11.2024 ● 20:50
28.11.2024 ● 17:53
28.11.2024 ● 17:44
Կառավարության ներկայացրած «Օրենք-1984»-ը պարունակում էր երեք 100%-անոց խայտառակ դրույթ
1) Մեզ կարող են օրենքով ստիպել մեր հեռախոսներում ինչ-որ հավելված ներբեռնել մեր վարքագիծը և առողջական վիճակը (?) վերահսկելու համար։ Ընդ որում, եթե չներբեռնենք՝ կտուգանեն 100-250 հազար դրամի չափով։ Չկա երաշխիք, որ այս պահանջը կներկայացվի միայն որոշակի թիրախային խմբի - որոշողը փաստացի կառավարությունն է ու պարետը։ Չկա որոշման հիմնավորման պահանջ։ Չկա որոշման բողոքարկման հնարավորություն։
2) Մեր բջջային կապի օպերատորներին օրենքով ստիպում են գործադիրին փոխանցել տեղեկություններ մեր հեռախոսազանգերի ու sms-ների հասցեատերերի, ժամանակի ու տևողության մասին։ Ասում են՝ որ պարզեն մեր շփման շրջանակը, եթե մի օր հաստատվի, որ վարակակիր ենք։ Մինչդեռ հայտարարված նպատակը նվաճելու համար այս գործիքի պիտանիությունը տրամաբանորեն չի կարող հաստատվել, քանզի. (ա) ամենևին ոչ բոլոր հեռախոսային զրուցակիցների հետ ենք ֆիզիկապես շփվում, (բ) ամենևին ոչ բոլոր շփվածների հետ ենք հեռախոսով զրուցում։ Եթե անգամ ելնենք նախագծի հեղինակների բարեխղճության՝ խիստ անհավանական կանխավարկածից, ապա տրամաբանական կլիներ նշված տվյալները հավաքել ոչ թե բոլորիս, այլ միայն վարակվածների վերաբերյալ։
3) Երկրորդ կետում նշված վիթխարի շտեմարանը Արտակարգ դրության ավարտից հետո նախատեսվում էր «ապանձնավորել» ու պահել անսահմանափակ ժամանակ՝ չգիտես թե ինչու։
Հիմա այս երեք՝ 100%-անոց անընդունելի դրույթներից կառավարությունը որոշել է հրաժարվել երրորդից՝ պահպանելով առաջինը և երկրորդը։
Այսպիսով, 300%-անոց խայտառակության փոխարեն մենք ունենք 200%-անոց խայտառակություն։ Առաջընթա՞ց է։ Այո՛։ Գո՞հ ենք։ Ո՛չ!