Արդեն մի տեսակ վատ էի զգում, որ ոչ մի գործով չեմ անցնում: Ծանուցագիրն ուշ եմ ստացել, ուստի հիմա եմ ներկայանում հարցաքննության:

Գործի մասին դեռևս ոչինչ չգիտեմ: Ավելի ուշ կտեղեկացնեմ, թե ինչ քրեական գործի մասին է խոսքը և ինչ կապ ունեմ ես այդ գործի հետ։

***

Ինչպես տեղեկացրել էի` այսօր հրավիրված էի Արաբկիրի քննաչական բաժին` քրեական գործով որպես վկա հարցաքննության: Պարզվեց` գործը կապված է Ազգային ժողովում գույք կորելու հետ, որն ինձ առնչվում է այնքանով, որքանով որ ԱԺ-ում իմ նախկին աշխատասենյակի համակարգիչը չկա: Որոնողական աշխատանքների արդյունքում` որոշվել է, որ ես պետք է հարցաքննվեմ և պատասխանեմ հարցին` արդյոք տեղյա՞կ եմ, թե որտեղ է իմ նախկին աշխատասենյակի համակարգիչը:

Ուշագրավն այն է, որ ԱԺ-ում աշխատասենյակը հանձնել եմ 2018թ.-ի դեկտեմբերին` համապատասխան փաստաթղթերով: Այսինքն` ԱԺ աշխատակցի ներկայությամբ ակտ է կազմվել, որով ԱԺ շենքից դուրս են բերվել իմ անձնական իրերը: Եվ, քանի որ ԱԺ աշխատասենյակում բացի համակարգչից ամեն ինչն էր իմ անձնականը, ըստ էության, ակտը վերաբերվում է հենց համակարգչին: 2017թ.-ի մայիսին ԱԺ պատգամավոր ընտրվելուց հետո մեկ ամիս անց ձեռք եմ բերել MacBook Air համակարգիչ (մինչև հիմա օգտագործում եմ), որովհետև ԱԺ-ն ինձ համակարգիչ կարողացավ տրամադրել միայն 2017-ի հոկտեմբեր ամսին: Խոսքը հենց կորած համակարգչի մասին է, որը, ի դեպ, ոչ միայն նոր չէր, այլև` դարն ապրած համակարգիչ էր, և ԱԺ-ում էր հայտնվել հնության պատճառով պետական մեկ այլ հաստատության հաշվեկշռից դուրս գրելու հետևանքով: Ժամանակներn էին այդպիսին. առաջնահերթությունը տրվում էր ընդդիմության աշխատասենյակների կահավորմանն ու համակարգիչներով ապահովելուն: Ներկայիս բարձրաստիճան պաշտոնյաներին, որ 2017-ին պատգամավորներ էին դարձել, հարցրեք. իրենք պատգամավոր դառնալուց հետո աշխատասենյակներում պետական գույքի և համակարգչի խնդիր երբևէ ունեցե՞լ են, թե՞ ոչ:

Միհրան Հակոբյանի ֆեյսբուքյան էջից