Նիկոլ Փաշինյանի անձնական օգտագործման Սահմանադրական դատարան ունենալու համար Հայաստանում հանրաքվե է անցկացվելու։ Հպարտ քաղաքացուն առաջարկվում է «այո» ասել բռնապետական ռեժիմ կառուցելու նախագծին, «այո» ասել «օրինական» թալանին և «այո» ասել հեղափոխական դեմագոգիային։

Երեկ «Քաղաքացիական պայմանագիրը» դրամահավաք էր կազմակերպել։ Հավաքվեց 205 միլիոն դրամից ավելի, այսինքն՝ 430.000 դոլարի չափ։ Պարզ է, որ դա քայլարածների ծախսելիք գումարների չնչին մասն է։

Դրամահավաքը քողածածկույթ է՝ լֆիկներից հավաքվելիք չերևացող գումարները «լեգիտիմացնելու» և իրենց հավատացող ոչխարների աչքերին թոզ փչելու համար։

Դրամահավաքը նաև յուրօրինակ ռեկետ է։ Գործարարներին ստիպում են մուծվել։ «Կամավոր»։ Ով չմուծվի, հետագայում կարող է «անցումային արդարադատության» տակ ընկնել, հռչակվել «սև» կամ «շնաբարո դուրսպրծուկ» ։

Մի երկրում, որտեղ վարչապետի հրահանգով դատարաններ են շրջափակվում, որտեղ դատախազությունն օգտագործվում է անձնական թաշկինակի, իսկ ՀՔԾ–ն՝ սրբիչի պես, չի կարող ազատ դրամահավաք անցկացվել։ Դա ֆիկցիա է՝ խաբեություն։ Ու երբ հայտարարվում է, թե ձեռքներս կկտրենք, բայց ընտրակեղծիք չենք անի, ապա դա իրականում նշանակում է, որ այդ ձեռքերը պատրաստ են ամեն տեսակ ընտրակեղծիքի՝ հանուն դատական իշխանության գրավման։ 650 հազարի չափ «այո» ստանալը գործնականում անհնար է և եթե այդպիսի թիվ հրապարակվի, ապա միայն ընտրակեղծիքների օգնությամբ։

Ի դեպ, տեղին է հիշել, թե ինչքան էին փող հավաքում նիկոլենք, երբ նշանակովի ընդդիմություն էին աշխատում։

«Թավշյա» քայլերթից առաջ՝ 2017–ի խորհրդարանական ընտրություններին Նիկոլի ՔՊ–ն մասնակցեց «Ելք» դաշինքի կազմում։ Հաճախորդական այդ կառույցը ընտրություններին ընդառաջ դրամահավաք անցկացրեց, որպեսզի ցույց տա, թե, իբր, այդ դրամահավաքի հույսին է։ Հավաքվեց մոտ 15 միլիոն դրամ։ Իսկ նույն տարում Երևանի ավագանու ընտրություններից առաջ քաղաքապետի թեկնածու Նիկոլը հավաքեց 5 միլիոն դրամից մի փոքր ավելի։

Պարզ է, որ «Ելք»–ն ու Նիկոլը շատ ավելի մեծ գումար էին ծախսել և՛ 2017–ի խորհրդարանական, և՛ ավագանու ընտրությունների ժամանակ։ Բայց դրամահավաքը նրանց պետք էր՝ միամիտներին հավատացնելու համար, որ «թունդ ընդդիմադիրները» հանգանակության հույսին են։

Հիմա էլ է նույնն արվում, բայց արդեն անգամների և կարգավիճակի տարբերություն կա։ Հիմա հաճախորդները դարձել են իշխանություն, և տասնյակ անգամներով շատ գումար են կարողանում հավաքել։ Ու տեղին է հնչեցնելը սոցցանցերում նիկոլականների սիրած հարցը մի փոքր այլ ռակուրսով՝ բա խի՞ Սերժի վախտ 205 միլիոն չէիք կարողանում հավաքել։ Չէի՞ն թողնում։ 15 միլիոն թողնում էին, իսկ ահա 205 միլիոն չէի՞ն թողնում։

Բա խի՞ Սերժի վախտ թանկարժեք սրահներում ու ճոխ պայմաններում չէիք անցկացնում դրամահավաքները։ Ընդդիմադիր անտուրա՞ժ էիք պահում, թե՞ տերերը շատ երես չէին տալիս։

Բա խի՞ Սերժի վախտ լոգոյի համար 6 միլիոն դրամ չէիք ծախսում։

Բա խի՞ Սերժի վախտ Սուրեն Պապիկյանին չէիք դնում ընտրությունների շտաբի պետ։ Տարածքային կառավարման նախարար չէր, դրա՞ համար։ Սրտներդ Հովիկ Աբրահամյա՞ն էր ուզում։ Ա՛յ, ա՛յ, ա՛յ...

Պետրոս Ալեքսանյան