Հարգելի ՊՆ, մի հատ կբացատրե՞ք ձեր խայտառակ ԿԻՔՍԸ, կոնկրետ՝ «զոհված ադրբեջանցի զինծառայողի մասունքները» արտահայտությամբ ի՞նչ եք ուզում ասած լինել: -- Հայրենի լրատվական կայքերից մեկում աչքովս ընկավ երեկ տարածված այն լուրը, որ «Հայկական կողմն ընդառաջել է ադրբեջանի ԶՈՒ խնդրանքին»: Խոսքը այս տեղեկության մասին է (մեջբերում եմ ամբողջությամբ). «Ս.թ. փետրվարի 19-ին, ադրբեջանական կողմի խնդրանքով, ԵԱՀԿ գործող նախագահի անձնական ներկայացուցիչ Անջեյ Կասպրշիկի միջնորդությամբ և ԿԽՄԿ աջակցությամբ, Մովսես գյուղի հատվածում, ՀՀ ԶՈՒ և Ադրբեջանի ԶՈՒ միջդիրքային տարածքում ադրբեջանական ականազերծման խմբի կողմից իրականացվել են օրեր առաջ անհայտ հանգամանքներում կորած ադրբեջանցի զինծառայողի որոնողական աշխատանքներ: Աշխատանքների արդյունքում, ադրբեջանական դիրքերից մի քանի մետր հեռավորության վրա հայտնաբերվել և տարհանվել են զոհված ադրբեջանցի զինծառայողի մասունքները: Հայկական կողմից թույլատրված գործողության ողջ ընթացքում ադրբեջանական որոնողական խմբի աշխատանքների համար ապահովվել են անվտանգության բոլոր պայմանները»: «Զոհված ադրբեջանցի զինծառայողի մասունքները», որ կարդացի, արյունը խփեց գլխիս: Հետո մի հատ ծխեցի, զայրույթս զսպեցի ու դիմեցի տվյալ լրատվական կայքին: Մեղքս ինչ թաքցնեմ, ինձ սկզբից թվաց, թե լրատվական կայքն է վրիպում թույլ տվել: Խմբագրության ներկայացուցիչը բացատրեց, թե իրենք ընդամենը նույնությամբ վերաթողարկել են Հայաստանի Պաշտպանության նախարարության պաշտոնական հաղորդագրությունը և տվեց ՊՆ պաշտոնական կայքի հղումը (մեկնաբանության մեջ կդնեմ): Ամենից հավանականն, իհարկե, այն է, որ ՊՆ-ում այդ հաղորդագրությանն առնչված պատասխանատուների շարքում ոչ մեկը «մասունք» բառի իմաստը չգիտի, ուղղակի ասել են՝ սիրուն գրեք, «սիրուն» գրել են: Հատուկ նման անձանց համար, այստեղ դնեմ «մասունք» բառի բառարանային, ակադեմիական բացատրությունը (մասունք, [գոյական] 1. (եկեղեցական) Եկեղեցական սրբերի կմախքի մասեր, որոնք, ըստ կրոնական պատկերացումների, հրաշագործ զորություն ունեն: 2. (փոխաբերական) Որևէ նշանավոր՝ թանկագին մարդու աճյուն կամ աճյունի մասեր: 3. (փոխաբերական) Որևէ կարգի հին հուշարձանի մնացորդ: 4. (փոխաբերական) Առհասարակ՝ շատ թանկագին՝ սրբազան բան: ռուսերեն՝ мощи, реликвия ): -- Կոքից կարող է թվալ, թե, ի՛նչ է եղել, մի հատ էլ ջղայնանում ես, Արմեն: Դե չեն տիրապետում լեզվին, չեն իմացել, սխալվել են... -- Արա, բայց մյուս կողմից, ախր, ո՞նց չզայրանաս: Քիչ չի, որ մի հատ դրանց ընդառաջել են, այնինչ ոչ մի դեպքում դրանք չարժեն նրան, որ իրենց ընդառաջվեր, մի հատ էլ նման կի՞քս: Մոռացա՞ք, որ մեր խոցված ուսումնական ուղղաթիռի զոհված օդաչուների մարմինները թուրքերը շարունակ կրակի գոտում էին պահում, ու մեր հատուկ ջոկատի տղաների սխրանքի շնորհիվ, այն էլ՝ տղերքի զոհվելուց շատ ժամանակ անց, հաջողվեց կրակագծից դուրս բերել ու մարդավայել հուարկավորել: Բա էն վախտ կասպըռշիկ, մասպըռշիկներն ո՞ւր էին, մեռա՞ծ էին: Թե՞ նրանց սիրտը մենակ թուրքերի ու բորենիների համար է մղկտում:
Մոռացա՞ք, որ ապրիլյանի ժամանակ հերոսաբար զոհված ու դրանով իսկ սրբացած մեր զինվորների մարմինները դրանք հոշոտում էին: Ու հիմա, մենք իրենց ընդառաջե՞նք:
Ո՞ւմ ընդառաջենք, որ ի՞նչ, անունն ի՞նչ դնենք էդ ընդառաջելու: Հասկանում եմ, բանակ է, վերից հրամանը եկել է, հրամանը կատարվել է: ԲԱՅՑ էդքանից հետո գոնե իմացեք, էլի, թե ի՞նչ եք գրում: -- Ու, իբր թե էդ ամեն ինչը քիչ է, մի հատ էլ՝ Հայաստանի ՊՆ-ն, էն էլ Գուրգեն Մարգարյանի հիշատակի օրը, թողարկում է հաղորդագրություն, որտեղ գրում է՝ «զոհված ադրբեջանցի զինծառայողի մասունքները», նյարդաբորբոքող ֆրազ:
Տղե՛-ե՜րք, թուրքի ասկյարի ջանդակը ո՞նց կարա մասունք լինի: Ես չեմ ասում, թե գրեիք, իրենց լեշը տարել են: Հանգիստ կարող էիք գրել՝ գտել են իրենց անհետ կորածի մարմինը (մարմնի մնացորդները, դիակը):
Հարգելի ՊՆ, մի հատ կբացատրե՞ք ձեր խայտառակ ԿԻՔՍԸ
Հարգելի ՊՆ, մի հատ կբացատրե՞ք ձեր խայտառակ ԿԻՔՍԸ, կոնկրետ՝ «զոհված ադրբեջանցի զինծառայողի մասունքները» արտահայտությամբ ի՞նչ եք ուզում ասած լինել:
--
Հայրենի լրատվական կայքերից մեկում աչքովս ընկավ երեկ տարածված այն լուրը, որ «Հայկական կողմն ընդառաջել է ադրբեջանի ԶՈՒ խնդրանքին»:
Խոսքը այս տեղեկության մասին է (մեջբերում եմ ամբողջությամբ).
«Ս.թ. փետրվարի 19-ին, ադրբեջանական կողմի խնդրանքով, ԵԱՀԿ գործող նախագահի անձնական ներկայացուցիչ Անջեյ Կասպրշիկի միջնորդությամբ և ԿԽՄԿ աջակցությամբ, Մովսես գյուղի հատվածում, ՀՀ ԶՈՒ և Ադրբեջանի ԶՈՒ միջդիրքային տարածքում ադրբեջանական ականազերծման խմբի կողմից իրականացվել են օրեր առաջ անհայտ հանգամանքներում կորած ադրբեջանցի զինծառայողի որոնողական աշխատանքներ:
Աշխատանքների արդյունքում, ադրբեջանական դիրքերից մի քանի մետր հեռավորության վրա հայտնաբերվել և տարհանվել են զոհված ադրբեջանցի զինծառայողի մասունքները:
Հայկական կողմից թույլատրված գործողության ողջ ընթացքում ադրբեջանական որոնողական խմբի աշխատանքների համար ապահովվել են անվտանգության բոլոր պայմանները»:
«Զոհված ադրբեջանցի զինծառայողի մասունքները», որ կարդացի, արյունը խփեց գլխիս: Հետո մի հատ ծխեցի, զայրույթս զսպեցի ու դիմեցի տվյալ լրատվական կայքին: Մեղքս ինչ թաքցնեմ, ինձ սկզբից թվաց, թե լրատվական կայքն է վրիպում թույլ տվել: Խմբագրության ներկայացուցիչը բացատրեց, թե իրենք ընդամենը նույնությամբ վերաթողարկել են Հայաստանի Պաշտպանության նախարարության պաշտոնական հաղորդագրությունը և տվեց ՊՆ պաշտոնական կայքի հղումը (մեկնաբանության մեջ կդնեմ):
Ամենից հավանականն, իհարկե, այն է, որ ՊՆ-ում այդ հաղորդագրությանն առնչված պատասխանատուների շարքում ոչ մեկը «մասունք» բառի իմաստը չգիտի, ուղղակի ասել են՝ սիրուն գրեք, «սիրուն» գրել են:
Հատուկ նման անձանց համար, այստեղ դնեմ «մասունք» բառի բառարանային, ակադեմիական բացատրությունը (մասունք, [գոյական]
1. (եկեղեցական) Եկեղեցական սրբերի կմախքի մասեր, որոնք, ըստ կրոնական պատկերացումների,
հրաշագործ զորություն ունեն:
2. (փոխաբերական) Որևէ նշանավոր՝ թանկագին մարդու աճյուն կամ աճյունի մասեր:
3. (փոխաբերական) Որևէ կարգի հին հուշարձանի մնացորդ:
4. (փոխաբերական) Առհասարակ՝ շատ թանկագին՝ սրբազան բան:
ռուսերեն՝ мощи, реликвия ):
--
Կոքից կարող է թվալ, թե, ի՛նչ է եղել, մի հատ էլ ջղայնանում ես, Արմեն: Դե չեն տիրապետում լեզվին, չեն իմացել, սխալվել են...
--
Արա, բայց մյուս կողմից, ախր, ո՞նց չզայրանաս:
Քիչ չի, որ մի հատ դրանց ընդառաջել են, այնինչ ոչ մի դեպքում դրանք չարժեն նրան, որ իրենց ընդառաջվեր, մի հատ էլ նման կի՞քս:
Մոռացա՞ք, որ մեր խոցված ուսումնական ուղղաթիռի զոհված օդաչուների մարմինները թուրքերը շարունակ կրակի գոտում էին պահում, ու մեր հատուկ ջոկատի տղաների սխրանքի շնորհիվ, այն էլ՝ տղերքի զոհվելուց շատ ժամանակ անց, հաջողվեց կրակագծից դուրս բերել ու մարդավայել հուարկավորել: Բա էն վախտ կասպըռշիկ, մասպըռշիկներն ո՞ւր էին, մեռա՞ծ էին: Թե՞ նրանց սիրտը մենակ թուրքերի ու բորենիների համար է մղկտում:
Մոռացա՞ք, որ ապրիլյանի ժամանակ հերոսաբար զոհված ու դրանով իսկ սրբացած մեր զինվորների մարմինները դրանք հոշոտում էին: Ու հիմա, մենք իրենց ընդառաջե՞նք:
Ո՞ւմ ընդառաջենք, որ ի՞նչ, անունն ի՞նչ դնենք էդ ընդառաջելու:
Հասկանում եմ, բանակ է, վերից հրամանը եկել է, հրամանը կատարվել է:
ԲԱՅՑ էդքանից հետո գոնե իմացեք, էլի, թե ի՞նչ եք գրում:
--
Ու, իբր թե էդ ամեն ինչը քիչ է, մի հատ էլ՝ Հայաստանի ՊՆ-ն, էն էլ Գուրգեն Մարգարյանի հիշատակի օրը, թողարկում է հաղորդագրություն, որտեղ գրում է՝ «զոհված ադրբեջանցի զինծառայողի մասունքները», նյարդաբորբոքող ֆրազ:
Տղե՛-ե՜րք, թուրքի ասկյարի ջանդակը ո՞նց կարա մասունք լինի: Ես չեմ ասում, թե գրեիք, իրենց լեշը տարել են: Հանգիստ կարող էիք գրել՝ գտել են իրենց անհետ կորածի մարմինը (մարմնի մնացորդները, դիակը):
Արմեն Հակոբյանի ֆեյսբուքյան էջից