Լավ, էսքան մաղձ, ատելություն որտեղի՞ց մեր ազգի մեջ:
Ցեղասպանություն տեսած, երկրաշարժ ու պատերազմ տեսած ազգը, որի յուրաքանչյուր մասնիկ միասնական լինելով հաղթահարել է բոլոր աղետները, այսօր իրար է «ուտում», մահ ու վիշտ մաղթում, ուրախանում մեկ այլ հայի ողբերգության վրա: Ատում են և տարածում իրենց ատելությունը, հայը հային թուրք է ասում:
Չկա այլևս որևէ տաբու, մարդկանց կուրացրել է ատելությունը, աշխարհը առաջ է գնում իսկ մենք դեռ իրար «միս ուտում», իրար ատում, իրարից զզվում:
Էսքան մաղձ, ատելություն որտեղի՞ց մեր ազգի մեջ
Լավ, էսքան մաղձ, ատելություն որտեղի՞ց մեր ազգի մեջ:
Ցեղասպանություն տեսած, երկրաշարժ ու պատերազմ տեսած ազգը, որի յուրաքանչյուր մասնիկ միասնական լինելով հաղթահարել է բոլոր աղետները, այսօր իրար է «ուտում», մահ ու վիշտ մաղթում, ուրախանում մեկ այլ հայի ողբերգության վրա: Ատում են և տարածում իրենց ատելությունը, հայը հային թուրք է ասում:
Չկա այլևս որևէ տաբու, մարդկանց կուրացրել է ատելությունը, աշխարհը առաջ է գնում իսկ մենք դեռ իրար «միս ուտում», իրար ատում, իրարից զզվում:
Վահան Բաբայանի ֆեյսբուքյան էջից